*Μεταξύ των πολλών και απαιτητικών παρεμβάσεων που θα πρέπει να γίνουν στο κέντρο της πόλης, είναι και πάλι, η αποκατάσταση των πλακιδίων του ιστορικού κέντρου.

Και όχι όπως γίνεται κάθε φορά, με το μεγαλύτερο μέρος των κενών και κατεστραμμένων τμημάτων να καλύπτονται με τσιμέντο. Έτσι, η κάθε παρέμβαση είναι αισθητή από μακριά καθώς μοιάζει με μπαλωμένη βράκα. Άσε που στις περισσότερες περιπτώσεις, τα επιδιορθωμένα σημεία είναι κάτω από το ύψος του υπόλοιπου πλακόστρωτου. Σε γενικές γραμμές, έτσι όπως ανακατασκευάζεται, είναι τσαπατσούλικο και ερασιτεχνικό. Ένα ιστορικό κέντρο πρέπει να είναι άξιο του «τίτλου» του και της ιδιαίτερης φυσιογνωμίας του. Οφείλουμε να το προσέχουμε, να το συντηρούμε και να το φροντίζουμε. Η αφισορύπανση, τα γκρεμισμένα κτήρια, τα γκράφιτι , τα ξεσχισμένα αντήλια και οι τέντες, οι ακαθαρσίες από τα αδέσποτα κλπ, δεν συνάδουν με την μοναδικότητα ενός ιστορικού κέντρου, που την διαφοροποιεί από μια σύγχρονη πόλη.

Το ίδιο θα μπορούσαμε να πούμε και για τις «κολώνες».  Εξαιρετικό να βλέπουμε παλιά κτήρια να ανακαινίζονται και ν' αντιστέκονται στον χρόνο. Όμως όταν ένα σημείο είναι χαρακτηρισμένο, σήμα κατατεθέν , δεν μπορούμε να προχωράμε σε ατομικές παρεμβάσεις, όσο όμορφες κι αν είναι.

Κανονικά όπως ίσχυε και στο παρελθόν που υπήρχε αρχιτεκτονική επιτροπή που όριζε τι πρέπει και τι όχι να κάνει ο καθένας στα μαγαζιά της Ερμού ,των γύρω οδών και της παραλιακής, που αποτελούσαν το σύνολο του Ιστορικού κέντρου, το ίδιο πρέπει να γίνει και τώρα.

Να υπάρχει ένας μπούσουλας, ένας κανονισμός, ένας αρχιτεκτονικός σχεδιασμός που να δίνει μια ομοιομορφία στο χώρο, χωρίς παραφωνίες .

*Οι γιορτές πέρασαν και τα στολισμένα φωτιστικά έσβησαν. Όμως στις κολώνες φωτισμού εξακολουθούν να υπάρχουν τα στολίδια. Δεν είναι καιρός να αποκαθηλωθούν, να καταγραφούν και να φυλαχθούν για να μπορούν να χρησιμοποιηθούν και την επόμενη χρονιά , αφού συντηρηθούν όπου απαιτηθεί;

Η ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΣΤΟΝ ΕΝΤΥΠΟ «Δ»