Ένα χρόνο μετά τις εκλογές της ΕΛΜΕ Λέσβου, συστάθηκε σε σώμα το νέο ΔΣ αποτελούμενο από 3 μέλη της ΔΑΚΕ, 2 της ΠΑΣΚ, 1 της Αυτόνομης Πρωτοβουλίας και 1 από τις Παρεμβάσεις. Η σύνθεση του νέου ΔΣ έχει ως εξής:
Πρόεδρος Αλ. Κουτσαντώνης, Αντιπρόεδρος Απόστολος Βαρελτζής, Γραμματέας Νίκος Ζαφειρίου, Ταμίας Γ. Τσιτσέλλης και Μέλη η Στ. Ταγαρούλια και ο Ανδρέας Μπάλλας.

Ο ΚΟΜΠΟΣ ΣΤΟ ΧΤΕΝΙ
«Η κατάσταση είχε φτάσει στο απροχώρητο και τα προβλήματα του κλάδου συσσωρευόταν, δήλωσε ο Αντιπρόεδρος Απ. Βαρελτζής. Κάποιος έπρεπε να υπάρχει στο τιμόνι της ΕΛΜΕ Λέσβου, καθώς υπήρχε μια υπερδραστήρια ομάδα αριστεριστών με τακτικότατη παρουσία στις συνελεύσεις, που οδηγούσαν το σύλλογο σε λάθος κατευθύνσεις και αποφάσεις.
Τα μέλη που αντιπροσώπευαν τα δύο μεγάλα κοινοβουλευτικά κόμματα διαπίστωσαν ότι πρέπει να παραμεριστούν οι διαφορές και να προχωρήσει επιτέλους η σύσταση του νέου ΔΣ.
Είναι αλήθεια ότι η ΠΑΣΚ δέχθηκε την πρόταση της ΔΑΚΕ για συνεργασία, έθεσε βέτο, όμως, για το πρόσωπό μου, τόνισε ο κ. Βαρελτζής. Είναι γεγονός ότι η ΠΑΣΚ και η ΔΑΚΕ είναι παρατάξεις που μέσω του συνδικαλισμού προσπαθούν για τα συμφέροντα του κλάδου, ενώ οι ακραίες, επιδιώκουν την αντιπαράθεση με το σύστημα».

ΣΕ ΑΠΑΞΙΩΣΗ
«Η ανυπαρξία προεδρείου και γενικότερης συνεργασίας μεταξύ των παρατάξεων στο ΔΣ άφησε χώρο για μαχητικές και, κατά τη γνώμη μου, ακραίες μειοψηφίες, οι οποίες και αυτοανακηρύχθηκαν ηγήτορες του συλλόγου, τόνισε ο Πρόεδρος Α. Κουτσαντώνης.
Με ντροπή αναφέρω τη μέχρι τώρα κατάσταση που βρίσκεται η ΕΛΜΕ από οργανωτικής πλευράς:
- Απλήρωτα κοινόχρηστα ενός έτους, νερό και ρεύμα, τα οποία έχουν διακοπεί, όλες οι χρηματικές υποχρεώσεις .
- Τα γραφεία ακαθάριστα σε βαθμό που οι τελευταίες συνεδριάσεις να γίνονται στο κτήριο του 1ου Γυμνασίου.
- Ανυπαρξία εκπροσώπησης της ΕΛΜΕ σε θεσμικά όργανα και εκδηλώσεις.
- Και το σοβαρότερο όλων, η απαξίωση του Συλλόγου στα μάτια και στην καρδιά των συναδέλφων
Καλά τα λόγια τα μεγάλα και οι βαρύγδουπες συνδικαλιστικές απόψεις, αλλά, εάν δεν μπορούμε να διαχειριστούμε τα παραπάνω, τότε είμαστε άξιοι της μοίρας μας.
Ως πρόεδρος της ΕΛΜΕ Λέσβου, ελπίζω να μπορέσω απλώς να ξαναλειτουργήσω το σύλλογο και να αναπτύξω τους αναγκαίους ομαδικούς δεσμούς που χρειάζεται η κοινότητα των καθηγητών που απαρτίζουν την ΕΛΜΕ Λέσβου, ώστε να νοιώθουν μέλη του συνδικάτου».

ΔΙΕΥΚΡΙΝΗΣΕΙΣ
Επισημάνσεις εφ όλης της ύλης και κυρίως για τη συγκρότηση της ΕΛΜΕ Λέσβου, κάνει ο εκπαιδευτικός συνδικαλιστής, πρώην πρόεδρος της ΕΛΜΕ Λέσβου Παράσχος Κανλής.
«Σχετικά με τη συγκρότηση του ΔΣ της ΕΛΜΕ Λέσβου, όντως η ΠΑΣΚ (προσωπικά διαφώνησα μέσα στο όργανο) και η ΔΑΚΕ τα βρήκαν, όπως ισχυρίζονται οι Παρεμβάσεις.
Δεν λένε, όμως, όλη την αλήθεια, αλλά την κρύβουν, με το να ισχυρίζονται ότι η «ΠΑΣΚ επέμενε να πάρει τη θέση του προέδρου χωρίς να κάνει βήμα πίσω, εκβιάζοντας τις δυο παρατάξεις της μειοψηφίας (Αυτ. Πρωτοβουλία, Αγων. Παρέμβαση) να τους δώσουν την ψήφο τους, χωρίς να αναλαμβάνουν, όμως, καμιά δέσμευση και καμιά συνδικαλιστική δράση».
Θυμίζω στην Αγων. Παρέμβαση ότι όταν ήμουν στο ΔΣ είχαμε ψηφίσει το πρόγραμμα δράσης της ΕΛΜΕ, αλλά και είχαμε προτείνει τη θέση του προέδρου να καταλάβει η Αυτόνομη Πρωτοβουλία, όπως αν ήθελε να συμμετέχει στο προεδρείο και η Αγων. Παρέμβαση ( επειδή αρνούνταν επίμονα να πάρει θέση και καλούσε τις άλλες παρατάξεις να τα βρουν) να πάρει τη θέση του γραμματέα ή και αντίστροφα.
Κατά συνέπεια η εξέλιξη αυτή βαρύνει και τις δυο παρατάξεις (Αυτόνομη Πρωτοβουλία και Αγων. Παρέμβαση) αφού αρνήθηκαν να ψηφίσουν τη συγκεκριμένη πρόταση επί ένα σχεδόν χρόνο, δίνοντας έτσι τη δυνατότητα στις συντηρητικές δυνάμεις της ΠΑΣΚ να την προσπεράσουν ύστερα από την παραίτησή μου από το ΔΣ της ΕΛΜΕ.

ΥΠΑΡΧΕΙ ΕΛΛΕΙΜΜΑ
Ο κ. Κουτσαντώνης αντί να περιορίζεται σε ένα λόγο, ο οποίος αναφέρεται στην ηθική για πράγματα που αφορούν στην καλύτερη περίπτωση τις υποχρεώσεις κάποιου «υπευθύνου επιστάτη», έχοντας προφανώς περιέλθει σε αμηχανία και ατολμία, προκειμένου να ξεπεράσει το βασικό πολιτικό έλλειμμα για το τι θα έπρεπε η ΕΛΜΕ και ο ίδιος ως πρόεδρος να κάνει.
Θα έπρεπε, λοιπόν, ο ίδιος και οι συν αυτώ να πάρουν θέση στα μεγάλα προβλήματα που απασχολούν τον κλάδο (μειώσεις μισθών, σφαγιασμός ασφαλιστικού συνταξιοδοτικού, αλλαγές στην εκπαίδευση, εκποίηση δημοσίου πλούτου).
Τα οργανωτικά θέματα της ΕΛΜΕ που βεβαίως πρέπει να διευθετούνται, μπορούν πολύ εύκολα με μια αλλαγή στο καταστατικό να επιλύονται σε ανάλογες καταστάσεις στο μέλλον, δεν μπορούν, όμω,ς να χρησιμοποιούνται ως προκάλυμμα για αποπροσανατολισμό και αποφυγή των μεγάλων θεμάτων που απασχολούν τον κλάδο.
Εκεί που πραγματικά θα μπορούσαμε να επικαλεστούμε την αίσθηση της ντροπής, χωρίς βέβαια να δεχθούμε ότι η ηθική προηγείται της πολιτικής, είναι όταν το «νέο» προεδρείο της ΕΛΜΕ Λέσβου βγάζει ανακοίνωση με τίτλο «Συνεχίζουμε τον αγώνα διαδηλώνουμε ξανά» βάζοντας φαρδιά πλατιά την υπογραφή του από κάτω και να μην συμμετέχει σε οποιοδήποτε μορφή πάλης και αγώνα.
Χρέος δε, του ΔΣ της ΕΛΜΕ είναι να δίνει πρώτο το παρών στις απεργιακές κινητοποιήσεις».