Όταν, στον πρώτο χρόνο της μεταπολίτευσης, επισκέφθηκε τη χώρα μας ο τότε πρόεδρος της Γαλλικής Δημοκρατίας Βαλερί Ζισκάρ Ντ Εσταίν, φίλος του Κωνσταντίνου Καραμανλή, στον οποίο είχε διαθέσει και το προεδρικό αεροσκάφος για να τον φέρει στην Αθήνα, τη νύχτα που κατέρρεε το χουντικό καθεστώς, ακούστηκε το σύνθημα «Ελλάς, Γαλλία, Συμμαχία». Στις μέρες μας, το ξεχασμένο εκείνο σύνθημα, αποκτά μια τελείως διαφορετική σημασία.
Τότε περιέγραφε τις ελπίδες από την κατάρρευση του καθεστώτος των ακροδεξιών, των δήθεν υπερπατριωτών, που παρέδωσαν σχεδόν τη μισή Κύπρο στην τουρκική κατοχή. Τις προσδοκίες για την ισότιμη συμμετοχή μας σε μια δημοκρατική και κοινωνική Ευρώπη, καθώς η Γαλλία εμφανιζόταν ως ο ισχυρός υπέρμαχος του ελληνικού αιτήματος για να γίνουμε το έβδομο μέλος της τότε εξαμελούς ΕΟΚ. Ένταξη που θα εξασφάλιζε υποτίθεται και την εδραίωση της δημοκρατίας στην Ελλάδα και την ευημερία του ελληνικού λαού.
Τώρα το σύνθημα αυτό περνά σε άλλα χέρια. Και εκφράζει εντελώς αντίθετες προοπτικές. Διότι το κοινό γνώρισμα ανάμεσα στη σημερινή Ελλάδα και τη σημερινή Γαλλία είναι η άνοδος της ακροδεξιάς. Στις γαλλικές αυτοδιοικητικες εκλογές της περασμένης Κυριακής, ο μεγάλος κερδισμένος ήταν η ακροδεξιά και ρατσιστική «Εθνική Συμμαχία» της Μαρί Λεπέν. Στις δικές μας αναμένεται να καταγράψει εντυπωσιακή παρουσία, παρά την οργανωμένη δολοφονία στο Κερατσίνι, ή την οργανωμένη τρομοκρατία στο Πέραμα και αλλού, παρά τις προφυλακίσεις των βουλευτών της, η ακροδεξιά και ρατσιστική «Χρυσή Αυγή».
Προσθέστε το γεγονός ότι για πρώτη φορά στην πολιτική ιστορία της Σουηδίας, ομογάλακτοι της Λεπέν και του Κασιδιάρη μπήκαν στη Βουλή αυτής της χώρας. Τα ανάλογα φαινόμενα στην Ολλανδία, την Αυστρία, την Τσεχία, την Ουγγαρία, τη Φινλανδία και τη Βρετανία.
Τι αναδεικνύεται μέσα από όλα αυτά τα φαινόμενα; Τι άλλο από την πλήρη αποτυχία της θεσμικής ηγεσίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης να δώσει λύσεις, να δώσει απαντήσεις στα ερωτήματα των πολιτών για το που πηγαίνει η Ευρώπη; Μιας ηγεσίας που συμπεριφέρεται ως στελεχικό δυναμικό των πολυεθνικών, νομοθετώντας πάντοτε υπέρ αυτών, ακόμη και όταν επιδίδονται σε κανιβαλισμό της φύσης και της ποιότητας της ζωής μας με τα μεταλλαγμένα προϊόντα;
«Σοσιαλιστές» κατ όνομα κυβερνούν στη Γαλλία και συγκυβερνούν στην Ελλάδα. Με τόσο ανθρωποκεντρική πολιτική, ώστε να στέλνουν μαζικώς ψηφοφόρους στην ακροδεξιά.
«Ελλάς, Γαλλία, συμμαχία», στη ντροπή του πολιτικού συστήματος.

Γ. Π. ΜΑΣΣΑΒΕΤΑΣ
www.massavetas.gr