Αν μπορούσα, θα αγνοούσα ως μηδέποτε γενόμενες, ως τηλεοπτικό λάθος, τις «αποκαλύψεις» του εκπροσώπου τύπου του ΣΥΡΙΖΑ κ. Σκουρλέτη. Γιατί τέτοιες καταγγελίες, περί χρηματισμού βουλευτών, ώστε να ψηφίσουν τον υποψήφιο πρόεδρο που θα προτείνει η κυβέρνηση, όταν δεν συνοδεύονται από ψήγματα έστω επιβεβαίωσης του ισχυρισμού, συνιστούν μια θλιβερή πολιτική πρακτική. Μια άθλια μεθοδολογία. Παντελώς ανάξια για ένα κόμμα που επαγγέλλεται νέα ήθη στο δημόσιο βίο.

Ειλικρινώς θα προτιμούσα, λίγη μόνο ώρα μετά από τα όσα είπε ο κ. Σκουρλέτης σε πρωινή τηλεοπτική εκπομπή να είχε ανακοινωθεί από την ηγεσία του κόμματος του ότι δεν συμμερίζεται αυτές τις πρακτικές. Και ότι ο κ. Σκουρλέτης απαλλάσσεται των καθηκόντων του μετά από αυτό το ολίσθημα. Διότι βεβαίως περί ολισθήματος πρόκειται. Για εκτόξευση λάσπης που ρυπαίνει συνολικώς την πολιτική ζωή του τόπου και όχι μόνο εκείνους που ανάγει σε «εχθρούς» ο κ. Σκουρλέτης.

Δυστυχώς είχε προηγηθεί ο θεωρούμενος ως σοβαρότερος του Σκουρλέτη και προαλειφόμενος για κορυφαία θέση, αν ο ΣΥΡΙΖΑ σχηματίσει κυβέρνηση, παλιός μου γνώριμος, Γιάννης Δραγασάκης. Για τις δηλώσεις του οποίου έσπευσαν διάφορα παπαγαλάκια να μας «ενημερώνουν» διαδικτυακώς και εντύπως ότι τάχα θα επικυρώνονταν από την ομιλία του Αλέξη Τσιπρα, κατά τη συζήτηση για την παροχή ψήφου εμπιστοσύνης. Ο οποίος, τάχα, θα συμπλήρωνε τα όσα είπε ο κ. Δραγασάκης αναφέροντας συγκεκριμένα ονόματα επιχειρηματιών που υπαγορεύουν σε υπουργούς τι νόμους θα ψηφίσουν.

Δεν είμαι αφελής ώστε να πιστεύω ότι δεν υπάρχει διαπλοκή. Έχω άλλωστε, στη δημοσιογραφική μου θητεία, αποκαλύψει πολλά τέτοια φαινόμενα. Αλλά με στοιχεία. Όχι με γενικώς εκτοξευμένη λάσπη. Δεν υπάρχει χειρότερη μορφή πολιτικού κατινισμού, που δεν συνάδει με «προοδευτικά» κόμματα, αλλα με φασίζοντα, από τη μορφή της καφενειακής χυδαιότητας του τύπου: «Εδώ μέσα κάποιος είναι κλέφτης, αλλά θα τον αποκαλύψω όταν θέλω εγώ». Με την οποία καθίστανται «ύποπτοι»  όλοι.

Αν αυτή είναι η ποιότητα πολιτικού ήθους που επαγγέλλονται όσοι έχουν μεθύσει από την άνοδό τους, που ενδεχομένως τους κάνει να νομίζουν ότι κατέστησαν «Γίγαντες», όχι επειδή πράγματι ψήλωσαν τόσο οι ίδιοι αλλά επειδή τα «κατάφεραν» να καταστούν «νάνοι» κάποιοι άλλοι, μαύρες μέρες μας περιμένουν. Διό και οι μόνοι που επιχαίρουν από αυτή τη διάχυση πολιτικής λάσπης είναι οι «μαύροι» του πολιτικού μας φάσματος. Οι νεοφασίστες.

Γ. Π. ΜΑΣΣΑΒΕΤΑΣ

giorgis@massavetas.gr