Του Φίλιππου Ζάχαρη (zachfil64@gmail.com)

Μέσα σε ένα τέτοιο πολωμένο κλίμα από την έγκριση των 4 τηλεοπτικών αδειών, με την ανταλλαγή επιχειρημάτων για τις απολύσεις δημοσιογράφων και τεχνικών από τα κανάλια, από τις δηλώσεις Παππά πως αυτή η κυβέρνηση θέλει να διασφαλίσει θέσεις εργασίας μέχρι τις ρήσεις της ΝΔ περί διάλυσης του τηλεοπτικού τοπίου και επαναφορά του κρατισμού, ο πολίτης, που δείχνει ανυπεράσπιστος αναφορικά με την ποιότητα της ενημέρωσης, καλείται να αφομοιώσει την πιο σωστή τάχα επιχειρηματολογία. Υπάρχει, όμως, αυτή;

Για ποιες θέσεις εργασίας μιλά, για παράδειγμα, η κυβέρνηση και ποια απασχόληση των δημοσιογράφων, όταν χιλιάδες εργαζόμενοι έχουν απολέσει προ πολλού στοιχειώδη εργασιακά δικαιώματα και άλλοι τόσοι σιωπούν έναντι πενιχρών μισθών, που δεν καλύπτουν ούτε την στοιχειώδη επιβίωση; Από την άλλη, για ποια αξιοκρατία επαίρεται η Μείζων Αντιπολίτευση, όταν είναι ακόμη νωπές οι εικόνες της επιεικώς ανύπαρκτης δημοσιογραφικά ΝΕΡΙΤ;

Το τοπίο είναι πολωμένο και τα σαθρά επιχειρήματα διαδέχονται το ένα το άλλο. Οι μόνοι φαίνεται που δεν δικαιούνται να ομιλούν ή δεν τους επιτρέπεται για ευνόητους λόγους, είναι οι ίδιοι οι εργαζόμενοι - δημοσιογράφοι, που συνθλίβονται υπό το βάρος της στυγνής εκμετάλλευσης. Περιττές, λοιπόν, οι διαβεβαιώσεις Παππά, πως τάχα ξεκαθαρίζει το τοπίο και μπαίνει τάξη στα Media. Περιττές, διότι η παραμικρή αλλαγή θα επιφέρει και διάλυση του εργασιακού τοπίου. Ένας επαγγελματικός χώρος, που ούτως ή άλλως ήταν διαλυμένος από την ασυδοσία των καναλαρχών και τις αθρόες κομματικές εισροές στους εργασιακούς χώρους των κάθε λογής ΜΜΕ.

Η δε ΝΔ και ΠΑΣΟΚ, καλύτερα να σωπάσουν από τον απόηχο του δράματος των προηγούμενων δεκαετιών, όταν τα τηλέφωνα των εφημερίδων και τηλεοράσεων βογκούσαν από τις παρεμβάσεις για προσλήψεις των δικών τους παιδιών, μετατρέποντας τα ΜΜΕ σε κομματικά παραρτήματα. Περισσεύει ο λόγος, λοιπόν. Περισσεύουν τα επιχειρήματα περί μιας ανεξάρτητης πληροφόρησης και μιας ελεύθερης δημοσιογραφίας. Η ενημέρωση ήταν και θα είναι κατευθυνόμενη, αναλόγως με το ποιο κόμμα βρίσκεται στην εξουσία. Η δε αντιπολιτευτική τακτική άλλων ΜΜΕ, είναι συνυφασμένη με τις κομματικές παροχές και υποσχέσεις, όταν και όποτε το κάθε κόμμα αναρριχηθεί στην εξουσία.

Δεν υπάρχει, ούτε υπήρχε ποτέ ανεξάρτητη ενημέρωση. Αυτό που συνέβαινε και συμβαίνει είναι να προβάλλονται κάποιοι μέσω στημένων ή πληρωμένων δημοσιευμάτων. Αν αυτό σας φαίνεται υπερβολή, παρατηρήστε με προσοχή ποιοι είναι αυτοί που σπονσονάρουν τις εκπομπές των τηλεοπτικών ειδικά ΜΜΕ και ποια τα οφέλη τους. Θα διαπιστώσετε με ευκολία, πως όλα εξαρτώνται από το χρήμα που πέφτει και από την ρητή απαγόρευση αναφοράς ονομάτων εταιρειών που πασχίζουν με κάθε τρόπο και μέσο να παραμείνουν στην αγορά, παρά τα όσα έχουν κάνει κατά καιρούς στην κοινωνία και το περιβάλλον.

Οι συζητήσεις για την αδειοδότηση των 4 τηλεοπτικών καναλιών, με λίγα λόγια, είναι περιττή. Τα δε επιχειρήματα περί μιας υποτιθέμενης νέας εποχής πλουραλισμού, παραπέμπουν σε πλείστους εκβιασμούς κάτω από το τραπέζι για ευνοϊκά ή μη δημοσιεύματα. Την ίδια στιγμή μάλιστα, που ο ρόλος του δημοσιογράφου έχει περιοριστεί στην δημοσίευση των δελτίων τύπου και ανακοινώσεων. Ένας ρόλος βγαλμένος από τα παλιά - εκτός ελαχίστων εξαιρέσεων - και αυτών πριν από πολλές δεκαετίες.