Του Φίλιππου Ζάχαρη (zachfil64@gmail.com)

Θα μπορούσε να πει κανείς ότι οι πολίτες προσπαθούν να ξεδώσουν από την πολύμηνη καραντίνα, δικαιολογία, όμως, δεν μπορεί να υπάρξει από την μαζική φυγή από τις πόλεις χωρίς προστατευτικά μέτρα ή την μη τήρηση της αναγκαίας απόστασης. Μπορεί να υπάρξει κάποιας μορφής δικαιολογία για τις στερήσεις όλου αυτού του χρονικού διαστήματος, δικαιολογία, όμως, δεν υπάρχει για την ολική επαναφορά στην κανονικότητα χάριν του τουρισμού και των εσόδων στους αντίστοιχους τομείς. Η απότομη άρση των μέτρων δεν πρόκειται να επιλύσει κανένα πρόβλημα -τουναντίον θα επιδεινώσει την κατάσταση, παρά το γεγονός της αύξησης των εμβολιασμών που μειώνουν τους αριθμούς των κρουσμάτων.

Πιστεύω πως όλη αυτή η επιτηδευμένη «απελευθέρωση» λόγω καλοκαιριού θα επιφέρει πολλά και σύνθετα προβλήματα από τον Σεπτέμβριο και μετά, με δεδομένες τις λίαν επικίνδυνες μεταλλάξεις του κορωνοϊού, που ενδεχομένως μπορεί να καταστήσουν ακόμη και την δράση των εμβολίων ανενεργή.

Βέβαια, όλα αυτά θα μπορούσαν να είναι εικασίες ή σενάρια που δεν ανταποκρίνονται στην πραγματικότητα. Δυστυχώς, όμως, δεν είναι και λίγοι οι ειδικοί που προβλέπουν παράταση της πανδημίας ακόμη και μέχρι το 2024, όσα μέτρα και αν παρθούν και οι αποστάσεις τηρηθούν. Εν ολίγοις, βρισκόμαστε μπροστά σε μια πολύ δύσκολη κατάσταση και η διεθνής επιστημονική κοινότητα καλείται να βρει επειγόντως λύση.

Το πρόβλημα, όμως, με το άνοιγμα της αγοράς είναι ότι δεν τηρούνται πλέον τα μέτρα και οι κανόνες, ο δε τζίρος δεν φαίνεται να κάνει εντυπωσιακά άλματα. Πολύ περισσότερο, θα έλεγε κανείς, σπεύδουν όλοι στις παραλίες για να ξεσπάσουν και μάλιστα με έναν τρόπο που δείχνει μεγάλη ανωριμότητα αναφορικά με την άγνοια της έκθεσης σε κινδύνους. Λες και η στέρηση ήταν τόσο μεγάλη, λες και η πεμπτουσία της ζωής είναι να απολαμβάνεις τον καφέ κάτω από την ξαπλώστρα με κάθε κόστος και τίμημα, λες και δεν υπάρχει πανδημία και δεν πεθαίνουν άνθρωποι στις ΜΕΘ, η μάζα συμπεριφέρεται χωρίς λογική, αλλά πάνω απ' όλα ωριμότητα.

Σε αυτή την συμπεριφορά του κόσμου, μεγάλο μερίδιο ευθύνης αναλογεί στην κυβέρνηση, που δεν προχώρησε στο σταδιακό και προσεκτικό άνοιγμα, αλλά που με τις πρώτες ζέστες έσπευσε να άρει τα ούτως ή άλλως ασφυκτικά μέτρα καραντίνας. Τρόπον τινά, η όλη κατάσταση και χειρισμός παραπέμπουν στο άσπρο μαύρο και όχι σε εναλλακτικές πολιτικές που θα έκαναν τον κόσμο να προσέχει περισσότερο και όχι να δένει τις μάσκες στους αγκώνες ως δείγμα εξυπνάδας ή να φορά ακριβές χρωματιστές και με σχέδια μάσκες, γιατί η μόδα πρέπει να κάνει και εδώ αισθητή την παρουσία της.     

Ξεδίνει λοιπόν, ο κόσμος χωρίς προσοχή και αποστάσεις, χωρίς μέτρα και εγκράτεια, λες και το μόνο που ενδιαφέρει τους πάντες είναι πότε θα ξαπλώσουν στις παραλίες για να απολαύσουν μία συνηθισμένη κατάσταση που επικρατεί εδώ και πολλές δεκαετίες στα ελληνικά νησιά του πλούτου και της διαφήμισης.

Την ίδια στιγμή που συμβαίνουν όλα αυτά, κάποιοι άνθρωποι βασανίζονται ακόμη στις ΜΕΘ και το σύστημα Υγείας απλά προσπαθεί να αποδείξει ότι αντέχει ακόμη, παρά το γεγονός της επαναλαμβανόμενης έκκλησης για προσλήψεις γιατρών και νοσηλευτών στα δημόσια νοσοκομεία, ένα πάγιο αίτημα που τελικά δεν λαμβάνεται υπόψιν από την Πολιτεία.

Κάποιοι δεν έχουν την δυνατότητα να επισκεφθούν τις παραλίες λόγω νόσησης από κορωνοϊό και μαζί με αυτούς χιλιάδες άλλοι ασθενείς που βιώνουν ένα παρατεταμένο δράμα εν μέσω καλοκαιριού, με τις τραγικές ελλείψεις στα δημόσια νοσοκομεία και τον φόβο νόησης από COVID 19.  

Αυτά όλα κανείς δεν τα σκέπτεται τούτες τις στιγμές, όπου καθώς φαίνεται προέχει η μαζική εκστρατεία στις παραλίες και στις ξαπλώστρες.

Κατά τα άλλα, η παραφιλολογία για την επίδραση των εμβολίων στον καθένα απογειώνεται και οι εμπειρίες από τον εμβολιασμό ποικίλουν. Άλλοι έκαναν πυρετό, άλλοι πονούσε το χέρι τους, άλλοι αισθάνονταν παράξενα και πάει λέγοντας. Για να μη μιλήσουμε για τους αποκαλούμενους αρνητές και τις θεωρίες τους περί μη ύπαρξης του ιού. Γιατί εκεί το πράγμα σοβαρεύει.