Οι εξελίξεις, σε διάφορα θέματα της ρέουσας πολιτικής καθημερινότητας, αποδεικνύουν ότι, ευτυχώς, ο πρωθυπουργός Κυριάκος Μητσοτάκης χρησιμοποιεί και τα δύο αυτιά και τα δυο του μάτια, προκειμένου να αποφεύγει κάποιες κακοτοπιές και να επιτυγχάνει τις αναγκαίες διορθωτικές κινήσεις. Αναφέρω, ενδεικτικώς, κάποιες από αυτές, για τις οποίες, από την καθημερινή μου στήλη, έκανα συγκεκριμένες παρατηρήσεις, εξέφρασα αντιρρήσεις και διατύπωσα προτάσεις:

*** Υιοθέτησε ταχύτατα την πρόταση να διατίθενται, στους μαθητές, τους σπουδαστές και τους εκπαιδευτικούς, οι μάσκες προστασίας, από την στιγμή που η χρήση τους καθίσταται υποχρεωτική. Πρόταση την οποία, από το πολιτικό προσωπικό της χώρας, πρόβαλε κυρίως η πρόεδρος του ΚΙΝΑΛ κ. Γεννηματά. Αλλά και υποστηρίχθηκε, από την πρώτη στιγμή, από αυτή την στήλη.

***  Όπως όλα δείχνουν, γίνεται ασμένως αποδεκτή και η θέση την οποία υποστήριξα για μικρή αναβολή, τουλάχιστον κατά μια εβδομάδα, της έναρξης λειτουργίας των σχολείων. Ώστε να δοθεί χρόνος για καλύτερη οργάνωση της «άμυνας» κατά του νέου, υφέρποντος κύματος της πανδημίας.

*** Επιτέλους, την Παρασκευή, δικαιώθηκα. Αναφέρομαι στην άμεση αντίδρασή μου κατά της παρουσίας του υφυπουργού Εθνικής Αμύνης κ. Στεφανή, στις γιορτές του Γράμμου και του Βίτσι, που οργανώνει μια ένωση απόστρατων, με την ευκαιρία της επετείου από την λήξη του εμφυλίου πολέμου. Αποδείχθηκε, και σε αυτό, ότι ο Κυριάκος Μητσοτάκης έχει την ικανότητα να κάνει τις αναγκαίες διορθωτικές κινήσεις. Εν προκειμένω να επιστρέφει στην πάγια πρακτική των τελευταίων σαράντα ετών, κατά την οποία, όλες οι κυβερνήσεις, απέχουν από εκδηλώσεις συντήρησης του πνεύματος του εμφυλίου διχασμού. Ας μείνουν μόνοι τους οι νεολαίοι του ΣΥΡΙΖΑ και της ΚΝΕ να ...γιορτάζουν τα τραγικά λάθη της τότε ηγεσίας του ΚΚΕ, τα οποία έχουν πια καταδικάσει και πλείστοι των πρωταγωνιστών εκείνης της περιόδου, με χαρακτηριστικότερη περίπτωση εκείνη του τότε στρατιωτικού ηγέτη της παράταξης αυτής, του Μάρκου Βαφειάδη.

Το να γίνονται κάποια λάθη, στην πολιτική διαχείριση διαφόρων θεμάτων, μικρότερης ή μεγαλύτερης σημασίας, είναι ασφαλώς αναπόφευκτο. Αλλά δεν είναι το πιο τραγικό. Το τραγικότερο όσο και το πλέον επικίνδυνο, είναι να έχουμε ηγέτες που δεν τολμούν να δουν και, κυρίως, να διορθώσουν τις λάθος επιλογές.

Ικανοί και χρήσιμοι ηγέτες είναι εκείνοι που μπορούν να βλέπουν και να διορθώνουν τις λαθεμένες επιλογές. Όχι μόνον εκείνες των συνεργατών τους, αλλά και τις δικές τους.

Γ. Π. ΜΑΣΣΑΒΕΤΑΣ

giorgis@massavetas.gr