Με μόνο την απειλή κακοκαιρίας, νεκρώθηκε η γειτονιά μου, μια από τις κεντρικές συνοικίες της Αθήνας, από πολύωρη διακοπή ρεύματος. Σκέψου τι έχει να γίνει αν επιπέσει πράγματι μια θεομηνία σε τούτο τον τόπο. Το κακό είναι ότι τέτοια φαινόμενα, συνήθη στην ελληνική πραγματικότητα, όπως η ταλαιπωρία των πολιτών από προφανή αδυναμία του κρατικού μηχανισμού να αντιμετωπίσει έκτακτες καταστάσεις με επάρκεια, δεν περιλαμβάνονται στην «ατζέντα» των πολιτικών κομμάτων μας.

Το δικό μου πρόβλημα, είναι πρόβλημα ...πολυτελείας. Επαφίεται στην μπαταρία του υπολογιστή μου. Να φτάσει ώσπου να τελειώσω το κείμενο. Και μετά να τον πάρω υπό μάλης αναζητώντας καφετέρια άλλης γειτονιάς, με πρόσβαση στο διαδίκτυο, ώστε να μπορέσω να το στείλω. Υπάρχουν, όμως, πολύ σοβαρότερα προβλήματα. Που άπτονται ακόμη και της επιβίωσης.

Ο φίλος μου ο Σάββας, συνταξιούχος με χρόνια αποφρακτική πνευμονοπάθεια, ζει μόνος του. Με πιο πιστή του συντροφιά το μηχάνημα που του παρέχει οξυγόνο. Λίγο πριν από τη διακοπή είχε κατεβεί για να πάει στο παντοπωλείο για τις αναγκαίες προμήθειες. Στάθηκε τυχερός κατά το ότι η διακοπή του ρεύματος έγινε μόλις είχε ανέβει στο διαμέρισμά του, στον τέταρτο όροφο. Αν αργούσε πέντε λεπτά, θα ήταν αδύνατον να ανέβει, στην κατάστασή του, από τις σκάλες. Αλλά όσο η ώρα περνά, χωρίς την υποστήριξη από τη συσκευή οξυγόνου, η αγωνία του κορυφώνεται.

Οριακή περίπτωση θα πείτε. Αλλά δεν είναι η μοναδική. Και αν στέκομαι σε αυτή, είναι ακριβώς για να υπογραμμίσω το γεγονός ότι κυβερνήσεις και αντιπολιτεύσεις ασχολούνται μονίμως μόνο με τα «μεγάλα θέματα». Με τα «κορυφαία πολιτικά προβλήματα». Αν και πόσο θα κόψει ψήφους ο Γιώργος από τον ΣΥΡΙΖΑ, ώστε να ελπίζει σε πρωτιά η Νέα Δημοκρατία, αν θα καταφέρει να επιβιώσει το ΠΑΣΟΚ του Βενιζέλου και άλλα παρόμοια. Παραγνωρίζοντας μονίμως τη σημασία όλων εκείνων των προβλημάτων που συνιστούν την «καθημερινότητα του πολίτη».

Προφανώς έχουμε την πολιτική ηγεσία που μας αξίζει. Σε όλες της τις αποχρώσεις. Γιατί εμείς οι ίδιοι τρέχουμε να φωνάξουμε «Παπανδρέου», «Σαμαράς», ή τώρα «Τσίπρας», περιμένοντας μονίμως θαύματα από «σωτήρες», χωρίς να τους πολιορκούμε, με αμείλικτα ερωτήματα, για το πώς ακριβώς θα κάνουν αυτό το κράτος να δουλεύει αποτελεσματικότερα για τον πολίτη, για το πώς δεν θα εμφανίζεται ...ξεβράκωτο στην πρώτη αναποδιά του καιρού.

 Γ. Π. ΜΑΣΣΑΒΕΤΑΣ

giorgis@massavetas.gr