Αρκετοί συμπατριώτες μας ψήφισαν «όχι» πιστεύοντας ότι έτσι θα ...απαλλαγούμε από τους δανειστές και τις αξιώσεις τους. Και αμέσως την επομένη του θριάμβου και της «μεγάλης γιορτής», πριν ακόμη περάσουν 24 ώρες από την καταγραφή της «μεγάλης νίκης του ελληνικού λαού»,  παρακολούθησαν εκείνον που προκήρυξε το δημοψήφισμα και τους κάλεσε να πουν το «υπερήφανο όχι», να εκδηλώνεται με τρία ηχηρότατα «ναι».

Έσπευσε αμέσως να απομακρύνει από το υπουργικό συμβούλιο, δια «παραιτήσεως», τον εμπνευστή όλης της ως τώρα στρατηγικής και τακτικής απέναντι στους εταίρους μας. Να πει δηλαδή ένα ...υπερήφανο «ναι» στην αξίωση κάποιων από αυτούς να έχουν λόγο στη σύνθεση της ελληνικής κυβέρνησης. Να αναμειγνύονται, ως μη όφειλαν, απαραδέκτως, στα εσωτερικά πολιτικά πράγματα της χώρας. Θεωρώ ιδιαιτέρως επικίνδυνη την τακτική του Γιάνη Βαρουφάκη για τον τόπο. Αλλά δεν αναγνωρίζω ούτε στον Σουλτς, ούτε στον Γιουνκερ, το δικαίωμα να ...σχηματίζουν κυβέρνηση στην Ελλάδα.

Συνυπέγραψε, με τους άλλους πολιτικούς αρχηγούς, εκείνους που υποστήριξαν το «ναι» πλην βεβαίως ΚΚΕ που μένει σταθερό στη δική του γραμμή- μια διακήρυξη κατά την οποία το αποτέλεσμα του δημοψηφίσματος «δεν συνιστά εντολή ρήξης, αλλά εντολή συνέχισης και ενίσχυσης της προσπάθειας για την επίτευξη μιας κοινωνικώς δίκαιης και οικονομικώς βιώσιμης συμφωνίας».

Ο ίδιος ο κ. Τσίπρας δεσμεύθηκε ότι προσέρχεται στη σύνοδο για να διαπραγματευθεί μια συμφωνία «στη βάση της τελευταίας πρότασης Γιουνκερ». Αυτής δηλαδή που πανηγυρικώς απέρριψε η πλειοψηφία των πολιτών, ανταποκρινόμενη στη δική του προτροπή.

Με συμπαθάτε, αλλά όλα αυτά δεν είναι τίποτε άλλο παρά μια παραδοχή ότι το «όχι» μεταφράζεται αμέσως σε «ναι», προκειμένου να έχουμε και την πίτα ολόκληρη και τον σκύλο χορτάτο.

Ας έχουμε υπομονή, όσοι δεν ζούμε με αυταπάτες. Μας περιμένουν δύσκολες μέρες. Διότι οποιαδήποτε συμφωνία και αν επιτευχθεί θα έχει όρους. Και μάλιστα σκληρούς. Αλλά, ελπίζω, να επιτευχθεί. Διότι το αντίθετο οδηγεί σε πολύ μακρά εθνική περιπέτεια. Ο κ. Τσίπρας έχει ήδη βάλει «νερό στο κρασί του», προσερχόμενος σε κοινή ερμηνεία του «όχι» με τη Ν.Δ., το «Ποτάμι» και το ΠΑΣΟΚ. Απομένει να επικρατήσουν και στην «ευρωζώνη» εκείνοι που δεν τοποθετούνται υστερικώς απέναντι στον ελληνικό λαό, όπως ο Ντάϊσελμπλουμ, ο Σόϊμπλε, οι Σλοβάκοι, οι Φιλανδοί και άλλοι μίζεροι.

Γ. Π. ΜΑΣΣΑΒΕΤΑΣ

giorgis@massavetas.gr