Λυπάμαι κ. Πρόεδρε, αλλά αξιολογώντας όλα αυτά στα οποία πρωταγωνιστήσατε, από την ώρα που πήρατε την εξουσία στα χέρια σας, δεν μπορώ να συμπεράνω ότι χαρακτηρίζονται από το μεγαλείο της πολιτικής γενναιότητας. Το αντίθετο μάλιστα. Περιγράφουν έναν ηγέτη ο οποίος, φοβούμενος να πάρει τις ευθύνες που του επιφυλάσσει η εκάστοτε συγκυρία, σπεύδει να κρυφτεί πίσω από τους άλλους. Ο οποίος, στις πιο κρίσιμες στιγμές «πετάει το μπαλάκι» πότε στο αύριο και πότε στους πολίτες.

Είχατε τον Φεβρουάριο την ευκαιρία να ξεκαθαρίσετε την κατάσταση με μια έγκαιρη και οριστική συμφωνία, για την οποία θα είχατε και τότε την στήριξη των κομμάτων του «ευρωπαϊκού τόξου». Αλλά δεν το τολμήσατε. Φοβηθήκατε, όπως σας έγραψα τότε, το γελοίον του πράγματος. Αυτό που τελικώς δεν αποφύγατε, αν και πετάξατε το μπαλάκι στο αύριο. Να σας υπερψηφίζει δηλαδή ο Βοριδης και ο Αδωνις και να σας καταψηφίζει η Ζωή και η Ραχήλ.

Έτσι μας σύρατε, με τις πεντάμηνες εξυπνάδες του Μπαρουφάκη σας, βυθίζοντας την χώρα ξανά στην ύφεση και την απελπισία. Και πάλι, επειδή δεν τολμήσατε να συνάψετε μια συμφωνία με τους εταίρους, γνωρίζοντας ότι δεν θα την αποδεχόταν ένα σημαντικό τμήμα των βουλευτών και στελεχών σας, ξαναπετάξατε το μπαλάκι στους πολίτες. Ελπίζοντας να πουν «ναι» για να έχετε άλλοθι απέναντι στον Λαφαζανη και τον Στρατουλη. Αλλά σας προέκυψε «όχι».

Προκειμένου να μη χάσετε την εξουσία, σε κατάσταση διάλυσης της χώρας, με κλειστές τις τράπεζες, οπότε αν κάνατε εκλογές μέσα σε τέτοιες συνθήκες, το θυμικό των πολιτών θα ξεσπούσε εναντίον σας, προχωρήσατε στην μεγάλη κωλοτούμπα, ερμηνεύοντας το «όχι» ως «ναι» και προσφύγατε στη στήριξη της Ν.Δ., του Ποταμιού και του ΠΑΣΟΚ.

Με τους «αντάρτες» του κόμματος σας να αυξάνονται συνεχώς, δεσμευθήκατε, στην επεισοδιακή συνεδρίαση της Κεντρικής Επιτροπής σας, ότι θα λύσετε το πρόβλημα σας με ένα έκτακτο συνέδριο. Και τελικώς φοβηθήκατε ακόμη και αυτό. Και πετάτε πάλι το μπαλάκι στους πολίτες, που καλούνται στο ρόλο του Παρι να δώσουν το Μήλο στην ...ωραιότερη Αριστερά. Να διαλέξουν ανάμεσα σε εσάς και τον Λαφαζανη.

Μοιάζετε με κάποιον ο οποίος, όντας σκιαγμένος, πηδάει από το ένα παλούκι στο άλλο, κορδακιζόμενος γοερώς, για να κρύψει τον φόβο του, πόσο γενναίος είναι. Αλλά οποίος πηδάει πολλά παλούκια...

Γ. Π. ΜΑΣΣΑΒΕΤΑΣ

giorgis@massavetas.gr