Ασφαλώς και έχει ενδιαφέρον αν ο εμφανιζόμενος ως «πολιτικός μέντορας» του πρώην πρωθυπουργού κ. Αλέκος Φλαμπουράρης έχει κάνει ψευδείς δηλώσεις για την υπόθεση της οικογενειακής του εργοληπτικής εταιρίας. Που παραμένει «οικογενειακή» ακόμη και αν οψίμως και κατόπιν εορτής έχει μεταβιβάσει τα μερίδιά του στον εμφανιζόμενο ως εταίρο του, που δεν είναι άλλος από τον γιο της συντρόφου του, από τον πρώτο της γάμο. Αλλά όλη αυτή η υπόθεση θα ξεκαθαρίσει πολύ μετά τις εκλογές. Ιδίως αν πάρει το δρόμο των δικαστηρίων, οπότε, για να τελεσιδικήσει, θα περάσουν πολλά ελληνικά «τέρμινα».

Αλλά εδώ δεν κρίνεται το πολιτικό μέλλον ούτε του Φλαμπουράρη, από την μια πλευρά, ούτε του Καμμένου, από την άλλη, που αποφάσισε να μεταφέρει στην εκλογική διαπάλη τα όσα άλλοτε εκτόξευε ο ήδη καταδικασμένος πολιτικώς, εξωθημένος στο περιθώριο, άλλοτε «ρυθμιστής των πολιτικών εξελίξεων» Γιώργος Καρατζαφέρης.

Εδώ κρίνεται το μέλλον των παιδιών μας, το αύριο της πατρίδας μας. Και είναι ανάγκη να μπορούμε, οι πολίτες, να πάρουμε τις αποφάσεις μας μέσα σε ένα πλαίσιο ξεκάθαρου πολιτικού τοπίου. Να κρίνουμε προγράμματα, σχέδια, ιδέες. Να κρίνουμε και τα πρόσωπα ως προς την ικανότητά τους. Τη διαύγεια των ιδεών τους και τη συνέπειά τους. Ιδεολογική και πολιτική. Καθώς έχουμε ήδη δείγματα για τους περισσότερους. Ανεξαρτήτως ιδεολογικών αποχρώσεων. Πλην βεβαίως του ΚΚΕ και του Ποταμιού που δεν έχουν ασκήσει εξουσία.

Είναι κατά τούτο αποκαρδιωτικό το γεγονός ότι τα τελευταία εικοσιτετράωρα, πριν βρεθούμε ενώπιον της κάλπης, το πολιτικό τοπίο θολώνεται. Με μια προσπάθεια να επικεντρωθεί η προσοχή πότε στα όσα ανευθύνως «καταγγέλλει» ένας απίθανος τύπος που εμφανίζεται ως «εκδότης» και πότε στα φορολογικά τεχνάσματα ενός πολύφερνου, πολυπροβαλλόμενου και πολυλογά συνεργάτη του κ. Τσίπρα. Δηλαδή στο κουτσομπολιό της πολιτικής.

Ο μέγας κίνδυνος που ελλοχεύει, αν κυριαρχήσει τις τελευταίες ώρες αυτή η πρακτική, με τα παραπολιτικά κτυπήματα ένθεν κακείθεν, είναι να παγιωθεί, σε μερίδα της κοινής γνώμης, το ούτως ή άλλως καλλιεργούμενο συστηματικώς από πολλούς, ότι «όλοι τα ίδια σκατά είναι». Και το οποίο χρησιμοποιείται για να ενισχυθεί, έτι περαιτέρω, το νεοναζιστικό μόρφωμα. Αλλά και ο προβαλλόμενος ως νέος αστέρας κ. Λεβέντης.

Παρακαλώ, αφήστε μας να αποφασίσουμε με κριτήριο το τι μας περιμένει και όχι με την θέα πραγματικών ή ψεύτικων σκελετών που κρύβονται στις ντουλάπες.

Γ. Π. ΜΑΣΣΑΒΕΤΑΣ

giorgis@massavetas.gr