Ουδέποτε απέκρυψα από τους αναγνώστες μου την προσωπική μου άποψη, υπέρ της οποίας μάχομαι από το 1974, όταν τα διάφορα «ταμεία» ξεπερνούσαν σε αριθμό τα 360, για την αναγκαιότητα ενοποίησης όλων των ταμείων σε έναν ενιαίο ασφαλιστικό φορέα. Κατά τούτο, διαβάζοντας το σχέδιο Κατρούγκαλου, θα έπρεπε να αισθάνομαι μια ικανοποίηση, αφού επιτέλους προβλέπει ενοποίηση όλων των ταμείων, καταργώντας τον διαχωρισμό σε πατρικίους και πληβείους. Με τους πρώτους να έχουν τα λεγόμενα «ευγενή» ταμεία.

Μόνον που η ...ευγένεια των ταμείων αυτών οφειλόταν στις γενναίες κρατικές επιδοτήσεις και τους ειδικούς άμεσους φόρους υπέρ τρίτων. Τα διάφορα «όσημα».  Υπέρ δικαστικών, δικηγόρων, μηχανικών, ιατρών, συμβολαιογράφων κλπ. Μεταξύ των οποίων και το αγγελιόσημο υπέρ των μεγαλοεκδοτών και μεγαλοκαναλαρχών. Που δεν πληρώνουν ό,τι πληρώνει κάθε εργοδότης, βιοτέχνης, καταστηματάρχης, επαγγελματίας για το προσωπικό του, ως εργοδοτική εισφορά. Και το οποίο, αφελώς οι πολλοί και σκοπίμως οι εργατοπατέρες της δημοσιογραφίας, εμφάνιζαν ότι είναι υπέρ των δημοσιογράφων.

Είναι αλήθεια ότι στα χρόνια της κρίσης αποτολμήθηκαν πολλές ενοποιήσεις ταμείων. Αλλά επιχειρήθηκαν και επιχειρούνται με τη συνήθη πολιτικάντικη κουτοπονηριά, ώστε να μη διαταράσσονται οι πελατειακές σχέσεις των κομμάτων εξουσίας με ισχυρές συντεχνίες και τους κομματικούς εργατοπατέρες τους. Η αλήθεια αυτή καταγράφεται παραστατικότατα στη μελέτη του ΚΕΠΕ που ουδέποτε αξιοποιήθηκε επαρκώς:

«Το σύστηα κοινωνικής ασφάλισης είναι ακόα κατακερατισένο, αφού κάτω από την ίδια στέγη υπάρχουν παλαιότερα ασφαλιστικά ταεία που ακόα και ετά την ενοποίησή τους εξακολουθούν να διατηρούν πλήρη οικονοική και λειτουργική αυτοτέλεια. Η πολυδιάσπαση του συστήατος κάνει δυσκολότερο τον έλεγχο και δηιουργεί τις κατάλληλες προϋποθέσεις προκειένου να διατηρηθούν προνόια που θεσπίστηκαν στο παρελθόν και αντικρούουν κάθε έννοια κοινωνικής ισότητας. Πρόκειται για ενοποίηση ...θυρωρείου που περιορίστηκε όνο στο διοικητικό συβούλιο και στην αλλαγή ονόατος στην είσοδο».

Ε, λοιπόν αυτό το καθεστώς της θεσπισμένης κουτοπονηριάς διατηρείται αλώβητο και με το σχέδιο Κατρούγκαλου, που με αγωνία, για το ενδεχόμενο «ανταρσίας» ετοιμάζεται να φέρει στη Βουλή η κυβέρνηση. Ενώ τιμωρούνται οι νέοι εργαζόμενοι, ενώ κατακρεουργούνται οι συντάξεις ανθρώπων οι οποίοι, εργαζόμενοι στον ιδιωτικό τομέα, πλήρωναν επί δεκαετίες υψηλές εισφορές στους ασφαλιστικούς φορείς, οι Κατρούγκαλοι όλων των εποχών εξακολουθούν να κλείνουν πονηρά το μάτι στους Φωτόπουλους όλων των αποχρώσεων και όλων των συντεχνιών. Αυτή είναι η πικρή αλήθεια.

Γ. Π. ΜΑΣΣΑΒΕΤΑΣ

giorgis@massavetas.gr