Καμία αντίρρηση να συμφωνήσουμε κ. πρόεδρε με το μήνυμα που εκπέμψατε, μιλώντας χθες στους εκπροσώπους των εργοδοτικών οργανώσεων (βιομηχάνων, βιοτεχνών, εμπόρων κλπ):

«Έχουμε ευθύνη και η κυβέρνηση και οι φορείς της παραγωγικής δραστηριότητας του τόπου να βρούμε τις βέλτιστες εκείνες επιλογές που θα διασφαλίσουν τη βιωσιμότητα του ασφαλιστικού συστήματος και νομίζω ότι αυτό είναι κάτι που το χρωστάμε στις επόμενες γενιές».

Τα κακό για τον τόπο, για τους τωρινούς συνταξιούχους και για τους μελλούμενους, είναι ότι αυτή την ευθύνη την ανακαλύψατε, εσείς και οι υπουργοί και άλλοι συνεργάτες σας, μόλις τώρα. Όταν έχετε πια στρογγυλοκαθίσει στους θώκους εξουσίας. Μόνο που η ευθύνη αυτή, για ολόκληρο το πολιτικό σύστημα, για όλα τα κόμματα, τις «κλαδικές» και τους επαγγελματίες εργατοπατέρες τους, δεν γεννήθηκε ούτε στις 25 Ιανουαρίου, ούτε στις 20 Σεπτεμβρίου του 2015. Υπήρχε εδώ και πάρα πολλές δεκαετίες.

Η ευθύνη αυτή υπήρχε όταν εσείς και οι σημερινοί σύντροφοί σας, είτε ήσαν και τότε «κόκκινοι» ή «ροζέ». είτε ήσαν τότε πράσινοι που έμειναν άστεγοι και «κοκκίνισαν» κατ' ανάγκη για να μη μείνουν εκτός νομής της εξουσίας, ξεσηκώνατε τον κόσμο και εμποδίζατε κάθε προσπάθεια μεταρρύθμισης του ασφαλιστικού. Με παραλυτικές απεργίες, ιδίως στον δημόσιο τομέα και στο άλλοτε πανίσχυρο συνδικαλιστικό κίνημα των τραπεζικών. Με πορείες, καταλήψεις και κάθε άλλο εργαλείο αποτροπής κάθε προσπάθειας εκσυγχρονισμού.

Η ευθύνη αυτή υπήρχε και το 1988 όταν αντί διαλόγου, απορρίπτατε ασυζητητί και με «επαναστατική γυμναστική» το σύνολο των διαπιστώσεων και προτάσεων της επιτροπής υπό τον καθηγητή του πανεπιστημίου του Λονδίνου Γιάννη Σπράο. Όπως υπήρχε και στη δεκαετία του '90, όταν απορρίπτατε το σχέδιο Σιούφα. Και κατά την πρώτη δεκαετία του νέου αιώνα, όταν δεν επιτρέψατε να εφαρμοσθεί ούτε το σχέδιο Γιαννίτση, ούτε η κατά πολύ «στρογγυλεμένη» εκδοχή του, δηλαδή οι προτάσεις Ρέππα.

Όλοι εκείνοι που αναστάτωναν τον τόπο, που «έβαζαν φωτιά στα τόπια», είναι σήμερα υπουργοί και βουλευτές σας. Διό και αμφιβάλλω ζωηρώς αν οι περισσότεροι από αυτούς ενστερνίζονται το πνεύμα της παραπάνω έκκλησής σας προς τους εργοδοτικούς φορείς, οι οποίοι παίζουν εν προκειμένω το ρόλο της «πεθεράς», αφού τα λέτε σε αυτούς για να τα ακούει η νύφη. Ή μάλλον εκείνοι που θα κληθούν να πληρώσουν τη νύφη. Εκείνοι που σας πίστευαν, όταν απορρίπτατε τα πάντα.   

Γ. Π. ΜΑΣΣΑΒΕΤΑΣ

giorgis@massavetas.gr