*107 χρόνια έχουν περάσει από την ημέρα της απελευθέρωσης της Μυτιλήνης. Τότε όλα φάνταζαν φωτεινά. Η χαρά της ελευθερίας έβγαλε τον κόσμο στους δρόμους για να γευτεί το «καθαρό» αέρα, χωρίς τους δυνάστες κατακτητές, που ήλεγχαν την κάθε κίνηση.

Η πανηγυρική ατμόσφαιρα ήταν διάχυτη σε όλη την επικράτεια, αλλά πρωτίστως στην πόλη μας, με τις επευφημίες για τον ελληνικό στόλο, που μπήκε θριαμβευτής στο λιμάνι της Μυτιλήνης, φέρνοντας μαζί τον αγέρα της λευτεριάς και της ανεξαρτησίας.

Δυστυχώς όμως, έναν αιώνα μετά, και τούτος ο αέρας χάθηκε, εξανεμίστηκε. Η εικόνα της ελεύθερης πόλης ξεθώριασε. Τα χρώματα της χαράς, της ελπίδας και της ανανέωσης χάθηκαν. Το τοπίο έγινε και πάλι άχρωμο, σκιερό, μουντό, στις αποχρώσεις του γκρι.

Απογοήτευση, δυσφορία, με έντονο το αίσθημα της επικυριαρχίας. Μια πόλη, ένα νησί υπό κατάληψη, όπου κανείς δεν μπορεί να κουνηθεί, να πράξει κατά βούληση, να αποφασίσει, να απολαύσει την εύνοια των νόμων και να εξασφαλίσει στους κατοίκους του κοινωνική συνοχή ασφάλεια, ισοπολιτεία και ισονομία.

Σήμερα, στην εκπνοή του 2019, ο κόσμος τούτου του τόπου αναμένει τον ελευθερωτή του. Όμως είναι πλέον αμφίβολο αν θα υπάρξει ένας νέος Κουντουριώτης, καθώς όλοι βολεύονται, εξυπηρετούνται και υπομένουν, ίσως και να εύχονται να συνεχιστεί τούτο το χαλαμπαλίκι. Όλα σήμερα δείχνουν να έχουν εξαγοραστεί και πωληθεί. Τούτη η γη δεν «νοικιάζεται» για να εξυπηρετήσει τους ξένους της, που έρχονται και φεύγουν διαφεντεύοντας τους πάντες και τα πάντα. Για να εξυπηρετήσει την ευρωπαϊκή κοινότητα.

Γιατί πολύ απλά και ωμά έχει πουληθεί και κάνουμε πώς δεν γνωρίζουμε. Όπως όλες οι δοσοληψίες κάτω από το τραπέζι, για τις οποίες  ποτέ δεν υπάρχουν αποδείξεις, έτσι και τώρα βιώνουμε το αποτέλεσμα μιας  συμφωνίας που έγινε σε βάρος μας, χωρίς κανείς να είναι ο υπαίτιος ή το «συμβαλλόμενο» μέλος του συμφωνητικού. Ένα αόρατο χέρι έβαλε το τυρί στη φάκα και το ποντίκι πιάστηκε. Μόνο που  κάποια στιγμή το τυρί θα τελειώσει, αλλά η ζημιά θα έχει γίνει και ο ποντίκι δεν θα μπορεί να βρει την λευτεριά του.

Η ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΣΤΟΝ ΕΝΤΥΠΟ «Δ»