Επειδή έχουμε εκλογές, δεν σημαίνει ότι πρέπει να ξεχνάμε. Δεν μας αφήνει άλλωστε, το θράσος του Ταγίπ Ερντογάν. Ο οποίος την ημέρα μνήμης για την γενοκτονία των Ποντίων, μας είπε ότι πρέπει ....να του ζητήσουμε και συγγνώμη.

Οι Αρμένιοι της ανά τον κόσμο διασποράς, κυρίως οι διαβιούντες σε ευρωπαϊκές χώρες, κατάφεραν, με τους συνεχείς επίμονους αγώνες τους, να αναγνωρίζεται πλέον επισήμως από αρκετές χώρες η γενοκτονία των Αρμενίων. Ήδη έχουν φθάσει τις 27 οι χώρες που έχουν, εις πείσμα των λυσσωδών τουρκικών αντιδράσεων, αναγνωρίσει αυτή την γενοκτονία που συντελέσθηκε στην διετία 1915-1917, κατά την οποία σίγησαν, βιάσθηκαν, απαγχονίσθηκαν, ή πέθαναν στα κάτεργα των «ταγμάτων εργασίας», περίπου ενάμισι εκατομμύριο άνθρωποι, κατά τις εκτιμήσεις όλων των άλλων, πλην της Τουρκίας που θέλει να περιορίζει τον αριθμό σε εξακόσιες έως οκτακόσιες χιλιάδες θύματα.

Εκτός από τους Αρμένιους της διασποράς, μετά την κατάρρευση της Σοβιετικής Ένωσης και την ανεξαρτησία της Αρμενίας, επικεφαλής της προσπάθειας για την αναγνώριση αυτής της γενοκτονίας ετέθη το ίδιο το αρμενικό κράτος. Με συντονισμένες ενέργειες που απέδωσαν θετικά αποτελέσματα.

Εμείς, για την γενοκτονία των Ποντίων, που ξεκίνησε το 1914 και συνεχίσθηκε ως το 1922, με τα θύματα να είναι πάνω από τριακόσιες πενήντα χιλιάδες ψυχές, τι κάναμε; Ως το 1994, ούτε καν το ελληνικό κράτος δεν μιλούσε, επισήμως, για την γενοκτονία του ποντιακού ελληνισμού. Η αναγνώρισή της, από την ελληνική Βουλή, έγινε το 1994, κατά την διάρκεια της θητείας της τρίτης κυβέρνησης του Ανδρέα Παπανδρέου. Ενώ το 1999, επί κυβερνήσεως Κώστα Σημίτη, η Βουλή αποφάσισε να κηρύξει επισήμως την 19η Μαΐου, ως ημέρα πένθους.

Σήμερα, λόγω της διαχρονικής αβελτηρίας των ελληνικών κυβερνήσεων, η γενοκτονία των Ποντίων αναγνωρίζεται μόνον από τρεις ευρωπαϊκές χώρες: Ολλανδία, Σουηδία και Αυστρία. Μαζί με την γενοκτονία των Ασσυρίων, που διαπράχθηκε επίσης από το καθεστώς των Νεότουρκων του Κεμάλ. Στις ΗΠΑ η αναγνώριση έχει γίνει μόνον από μικρό αριθμό επιμέρους Πολιτειών. Και στην Αυστραλία μόνον από μια τοπική Βουλή.

Και, όμως. Αυτή η γενοκτονία ήταν, αναλογικώς, πολύ μεγαλύτερη. Διότι οι 353.000 άνθρωποι που εξολοθρεύθηκαν, ήταν ως ποσοστό του συνολικού ποντιακού ελληνισμού, πολύ μεγαλύτερο από το ποσοστό των δολοφονημένων Αρμενίων, αν λάβει κανείς υπόψη του τα πληθυσμιακά μεγέθη των δυο εθνοτικών ομάδων.

Γ. Π. ΜΑΣΣΑΒΕΤΑΣ

giorgis@massavetas.gr