*Ο Βόλφγκανγκ Σόιμπλε εξέφρασε την εκτίμηση ότι «δεν είναι σωστή στην απολυτότητά της η άποψη ότι «όλα υποχωρούν μπροστά στην προστασία της ζωής» «Οταν ακούω ότι όλα υποχωρούν μπροστά στην προστασία της ανθρώπινης ζωής,- είπε- πρέπει να πω ότι αυτό δεν είναι απόλυτο. Υπάρχει στάθμιση και αλληλοπεριορισμός στα ανθρώπινα δικαιώματα. Εάν υπάρχει μία απόλυτη αξία στο Σύνταγμά μας, αυτή είναι η ανθρώπινη αξιοπρέπεια. Αυτή είναι απαραβίαστη. Αλλά αυτό δεν αποκλείει ότι κάποτε θα πεθάνουμε...» συμπλήρωσε στην κυνική του ομολογία. Μια δήλωση την οποία αλόγιστα (;) αποδέχθηκαν και υιοθέτησαν και άλλοι αξιωματούχοι και αποδεικνύει περίτρανα την κυνικότατα της φυλής αυτής. Αποδεικνύει ότι η ιστορία επαναλαμβάνεται και θα επαναλαμβάνεται. Αποδεικνύει, διαχρονικά το σκεπτικό της ύπαρξης ορισμένων κρατών, που εκ φύσεως μηδενίζουν την αξία της ζωής. Ολοκαυτώματα, γενοκτονίες αποδεκατισμοί, συνθέτουν το σκηνικό του παρελθόντος και της θλιβερής ιστορίας λαών, που ερμηνεύουν νοοτροπίες, εμμονές περί μοναδικότητας και καθαρότητας φυλών, ανωτερότητας και ισχύος.

*Σε έναν άτυπο διαγωνισμό beauty contest, εξελίσσεται, σύμφωνα με πληροφορίες, η υπόθεσης της πρώτης επένδυσης της Volkswagen στην Ελλάδα. Μόλις οι συνθήκες το επιτρέψουν, κλιμάκιο επιτελών της γερμανικής αυτοκινητοβιομηχανίας αναμένεται να περιοδεύσει σε πέντε ελληνικά νησιά που έχουν επιλέγει μεταξύ άλλων, για να διαμορφώσει πιο ολοκληρωμένη άποψη σχετικά με το ποιο θα επιλέξει για να τρέξει το πιλοτικό πρόγραμμα αυτόνομης οδήγησης.

Λέγεται ότι, η Θάσος, που μέχρι προ διμήνου εφέρετο ως ο επιλαχών προορισμός, έχει περάσει σε δεύτερη μοίρα. Αν και δεν αποκαλύπτεται ακόμα ποια είναι τα πέντε υποψήφια ελληνικά νησιά, πιθανολογείται ότι θα είναι κάποια από τα χαρακτηρισμένα ως παραμεθόρια, ώστε η συγκεκριμένη δραστηριότητα να είναι σύννομη με το ευρωπαϊκό πλαίσιο και να τύχει των σχετικών στηρίξεων που προβλέπονται για τις ακριτικές αυτές περιοχές.

Λέτε μέσα στις πέντε νησιωτικές παραμεθόριες περιοχές να είναι και η Λέσβος και μάλιστα να επιλεγεί;

*Αλλά το ότι θα πηγαίναμε στις παραλίες και θα μαντριζόμασταν μέσα σε κουτιά πλεξιγλάς, αυτό δεν θα μπορούσε να το σκεφτεί ούτε και η πιο καλπάζουσα φαντασία. 

Αυτό δεν θα είναι μπάνιο, δεν θα είναι απόλαυση της φύσης, δεν θα είναι παιχνίδι στη θάλασσα. Αυτό θα είναι ένα είδος βασανιστηρίων και μάλιστα... γερμανικών.

Καλύτερα λοιπόν να ξεχάσουμε τις πολυσύχναστες πλαζ και όσοι έχουν την δυνατότητα- που δεν είναι άλλοι από τους νησιώτες, να πιάσουν όλες τις απομονωμένες, μοναχικές και «άγριες» παραλίες για ν' απολαύσουν την χαρά και την δροσιά της θάλασσας. Διαφορετικά θα πρέπει να μένουμε σπίτι, αν και εκεί καραδοκεί ο κίνδυνος και η απειλή του κλιματιστικού. 

Μπρος γκρεμός και πίσω ρέμα...