*Τα προβλήματα που παρουσιάζονται κατά καιρούς, τώρα γίνονται ολοένα και δυσχερέστερα με την επέλαση της πανδημίας που σπέρνει τον φόβο, τον χειρότερο εχθρό της ψυχής, του νου και του σώματος. Και σα να μην μας έφταναν όλα, η θηλιά του μεταναστευτικού, εξακολουθεί να σφίγγει. Ο κόμπος αντί να χαλαρώνει, γίνεται όλο και περισσότερο πνιγερός. Πλέον οι υποσχέσεις του νησιώτη υπουργού δεν μας πείθουν. Η προεκλογική υπόσχεση για αποσυμφόρηση δεν φαίνεται να υλοποιείται, τουλάχιστον προς το παρόν. Αλλά γιατί να πιστεύουμε το αντίθετο αφού ο χρόνος που δίνεται, κάθε φορά παραβιάζεται, μετατοπίζεται και αλλάζει, δίνοντας παράταση στην αγωνία και δοκιμάζοντας τις αντοχές και τις ανοχές μας.

Η λαϊκή φωνή και η αντίσταση στα κυβερνητικά σχέδια τόσο για κλειστές ελεγχόμενες δομές που δεν έπεισαν, όσο και για την  δυσφορία από τη μη αποσυμφόρηση που μας τάζουν και δεν μας το κάνουν, ολοένα και δυναμώνουν.

Γίνεται πλέον κατανοητό ότι μας εμπαίζουν οι πάντες και οι προηγούμενοι και οι τωρινοί, αλλά και οι μελλοντική θ' ακολουθήσουν παρόμοια πορεία στο θέμα αυτό, καθώς όλοι έχουν βολευτεί και κανείς δεν θέλει να χαλάσει την ζαχαρένια των υπολοίπων, πλην των νησιωτών. 

Και το κακό είναι, ότι μας έχουν εγκαταλείψει στην τύχη μας, επιτρέποντας την μουσουλμανοποίηση μας και την μεθοδική και σταδιακή μετάλλαξή μας.

Όλες οι άλλες περιοχές μέσω των βουλευτών τους και των περιφερειαρχών τους αντιδράν, υψώνουν ανάστημα και ανατρέπουν ακόμα και τους κυβερνητικούς σχεδιασμούς και ακυρώνουν τις υποσχέσεις τους. Μόνο στη Λέσβο δεν βλέπουμε την αντίδραση και την άσκηση πίεσης από τους πολιτευτές που πρόσκεινται και στηρίζουν τη ΝΔ.

Ό,τι κι αν πράττουν ή όσο κι αν πιέζουν, δεν φαίνεται πουθενά, γιατί ως συνήθως τα πάντα κρίνονται εκ του αποτελέσματος. Και το αποτέλεσμα είναι ένα: κοροϊδευόμαστε ομαδικώς και οι αρμόδιοι ψεύδονται και μας κοροϊδεύουν. Αλλά μέχρι πότε; 

*Κάποια στιγμή ο δήμος Μυτιλήνης πρέπει να δει τι θα γίνει με τα αντικείμενα του τ. Λαογραφικού Οργανισμού του που στεγαζόταν στο Παλιό Λιμεναρχείο και για λόγους προστασίας τους καθώς το κτήριο είχε υποστεί και εξακολουθεί να εμφανίζει σοβαρές ζημιές, είχαν μεταφερθεί σε χώρο της Καλλονής. Και τότε δεν υπήρχε θέμα, καθώς ο δήμος ήταν ενιαίος. Τώρα όμως που τα πράγματα έχουν χωριστεί και ο καθένας θα διεκδικήσει όσα του ανήκουν, θα πρέπει να βρεθεί από τον δήμο Μυτιλήνης ένας αξιοπρεπής χώρος ή να δημιουργηθεί ένα νομικό πρόσωπου που να φροντίζει για κειμήλια, τις δωρεές των δημοτών, που δεν είναι λίγες. Να σημειωθεί ότι τώρα τελευταία, έγινε δωρεά ενός μεγάλου αριθμού πινάκων, γνωστών καλλιτεχνών, σημαντικής αξίας. Όλα αυτά και τα νεώτερα και τα παλαιότερα, θα πρέπει να τοποθετηθούν σε χώρο προστατευόμενο, σωστά φυλασσόμενο, με άριστες και κατάλληλες συνθήκες.