Αν αναβληθεί για μια εβδομάδα, η έναρξη των μαθημάτων στα σχολεία, δεν χάθηκε ο κόσμος. Αντιθέτως, μπορούν να κερδηθούν πολλά. Καθώς όλα δείχνουν ότι δεν είμαστε δα και απολύτως έτοιμοι να διαχειριστούμε όλα τα προβλήματα που αναμένεται να ανακύψουν με την επιστροφή των παιδιών στα θρανία.

Το βασικό προληπτικό μέτρο, πέρα από την υποχρεωτική χρήση της μάσκας, για μαθητές και εκπαιδευτικούς, είναι ο «μαγικός αριθμός» 17. Αυτόν καθόρισε, ως ανώτατο όριο το υπουργείο Παιδείας. Και πώς βγήκε αυτός ο αριθμός; Με την χρήση της στατιστικής, που είναι, συνήθως, η «πόρνη της πολιτικής». Προσθέτουμε τους 28 μαθητές μιας τάξης σε σχολείο του Βόλου με τους 6 μιας τάξης σε σχολείο ορεινού χωριού του νομού Μαγνησίας, με ελάχιστους κατοίκους κατά την χειμερινή περίοδο, και βγάζουμε τον μέσο όρο.

Πήρα σβάρνα τα τηλέφωνα. Επικοινώνησα με όλες τις εφημερίδες που συνεργάζομαι. Και αν εξαιρέσω την περίπτωση της Πρέβεζας, όπου φαίνεται ότι ο πραγματικός μέσος όρος είναι πολύ κοντά στον στόχο που έθεσε η κ. Κεραμέως, σε όλες τις άλλες περιπτώσεις οι απαντήσεις που πήρα ήταν αρνητικές. Στα μεγάλα αστικά κέντρα ο αριθμός των μαθητών ανά τάξη είναι πολύ μεγαλύτερος. Και στο ερώτημα «αν έχει γίνει κάποια προεργασία, σε συνεργασία και με την τοπική αυτοδιοίκηση, ώστε να βρεθούν συμπληρωματικές αίθουσες, για το «σπάσιμο» των μεγάλων τάξεων» οι απαντήσεις ήταν απολύτως αρνητικές.

Υπάρχει βεβαίως και το αρνητικό δεδομένο της στάσης των εργατοπατέρων της εκπαιδευτικής κοινότητας. Που δεν δέχονται να πάνε να διδάξουν σε άλλες αίθουσες, εκτός σχολείου, όπως για παράδειγμα σε αίθουσες πολιτιστικών δραστηριοτήτων ή αθλητικών εγκαταστάσεων, που διαθέτουν όλοι οι δήμοι στα αστικά κέντρα. Όπως απορρίπτουν και το «σπάσιμο» μιας τάξης σε δυο τμήματα με εναλλασσόμενη πρωινή και απογευματινή λειτουργία.

Κακά τα ψέματα. Αίθουσες μπορούν να βρεθούν. Οι οποίες, σε κάποιες περιπτώσεις, μπορεί να είναι και πολύ καλύτερες από ορισμένες σχολικές. Αλλά οι επιπλέον αίθουσες, που θα έλυναν το πρόβλημα, απαιτούν δύο προϋποθέσεις: Ένα πλήρες σχέδιο λειτουργικότητας, σε συνεργασία με τους δήμους. Και, κυρίως, επιπλέον εκπαιδευτικό προσωπικό. Δηλαδή προσλήψεις, έστω εκτάκτων ή ωρομισθίων. Από την μεγάλη δεξαμενή των αδιόριστων εκπαιδευτικών.

Όλα δείχνουν πως το υπουργείο Παιδείας δεν είναι έτοιμο για κάτι τέτοιο. Καλύτερα λοιπόν, μια μικρή αναβολή, για βέλτιστη οργάνωση του εγχειρήματος.

Γ.Π. ΜΑΣΣΑΒΕΤΑΣ

giorgis@massavetas.gr