Αυτό που συνέβη το Σάββατο στην Βιέννη, με την παραίτηση του 35χρονου καγκελάριου Σεμπάστιαν Κουρτς, μετά από συστηματικές έρευνες της αυστριακής δικαιοσύνης για υπόθεση διαφθοράς, στην οποία φέρεται να εμπλέκεται, είναι ένα μήνυμα για τον δικό μας δημόσιο βίο.

Η κατηγορία την οποία αντιμετωπίζει ο παραιτηθείς καγκελάριος είναι ότι στελέχη του κόμματός του, του συντηρητικού Λαϊκού Κόμματος,  έχουν πληρώσει ινστιτούτα ερευνών της κοινής γνώμης για να εξασφαλίσουν ευνοϊκές δημοσκοπήσεις. Και ότι έχουν επίσης ...λαδώσει  δημοσιογράφους για «άρθρα-αγιογραφίες», με τα οποία έκαναν πλύση εγκεφάλου στους πολίτες υπέρ του Κουρτς και της κυβέρνησής του. Με την επιβαρυντική μάλιστα περίπτωση ότι αυτές οι πληρωμές δεν έγιναν ούτε από την τσέπη του Κουρτς, ούτε καν από τα ταμεία του κόμματός του, αλλά μέσω κρατικών κονδυλίων.

Οι κατηγορίες έχουν δει το φως της δημοσιότητας εδώ και καιρό. Αλλά τα πράγματα για τον Σεμπάστιαν Κουρτς έσφιξαν όταν η εισαγγελία της Βιέννης πραγματοποίησε έρευνα στα γραφεία του κυβερνώντος κόμματος, αλλά και σε ιδιωτικές κατοικίες συνεργατών του απερχόμενου καγκελάριου.

Μια μικρή λεπτομέρεια που μας ενδιαφέρει ιδιαιτέρως: Οι εισαγγελικές αρχές κινήθηκαν χωρίς να χρειάζεται να πάρουν την άδεια της αυστριακής Βουλής. Χωρίς να χρειάζεται να στηθούν ερευνητικές και προανακριτικές επιτροπές, με πολύμηνες διαδικασίες, κατά την διάρκεια των οποίων οι δικαστές και οι εισαγγελείς μένουν με δεμένα χέρια.

Ποιος δικαστής και ποιος εισαγγελέας, για να έλθουμε στα δικά μας δεδομένα, θα τολμούσε να εισβάλει στα κεντρικά γραφεία, είτε της Νέας Δημοκρατίας, στην Πειραιώς, είτε του ΣΥΡΙΖΑ στην Κουμουνδούρου και να κάνει φύλλο και φτερό τα αρχεία του κόμματος, με την άνεση που το έκανε η εισαγγελία της Βιέννης; Κανείς απολύτως. Διότι εδώ ισχύει το εκτρωματικό άρθρο του συντάγματος (έργο Βενιζέλου, για να μην ξεχνιόμαστε) που διατάσσει κάθε λειτουργό της Δικαιοσύνης, μόλις διαπιστώσει, σε κάποια έρευνα, για ποινικό αδίκημα, για κάποιο σκάνδαλο, την ανάμειξη πολιτικού προσώπου, να μην προχωρά περαιτέρω, αλλά να στέλνει τον φάκελο, με ό,τι στοιχεία έχει ως εκείνη την στιγμή, στην Βουλή. Και μάλιστα αμελλητί.

Γι' αυτό λέω ότι η τύχη του Κουρτς, ...κουρταλεί την πόρτα του δικού μας δημόσιου βίου. Διότι είναι καιρός να καταργηθεί αυτό το καθεστώς των ειδικών πέπλων προστασίας των πολιτικών, που θυμίζει την ντροπή της ...ετεροδικίας των Αμερικανών στην μετεμφυλιακή Ελλάδα.

Γ.Π. ΜΑΣΣΑΒΕΤΑΣ

 giorgismassavetas@gmail.com