Του Φίλιππου Ζάχαρη (zachfil64@gmail.com)

Αυτή η κυβέρνηση θα μείνει στην ιστορία για την υποκρισία, την ατολμία, την ωραιοποίηση των πραγμάτων αλλά και την σχετική άνεση που αντιμετώπισε και αντιμετωπίζει τα ολέθρια λάθη της, διατηρώντας στο ακέραιο την πεπατημένη με μια ακόμη αποτυχημένη διακυβέρνηση της χώρας από τα μνημόνια και μετά. Όχι δηλαδή ότι πριν γινόταν κάτι διαφορετικό, όμως άλλο να κυβερνάς τον τόπο με τεχνητό απόθεμα και άλλο να εξαντλείς το απόθεμα αυτό και να διαμηνύεις προς όλους τους τόνους ότι γίνονται επενδύσεις και θα έρθει χρήμα.

Όλες οι κυβερνήσεις που κουμαντάρουν την Ελλάδα εδώ και δεκαετίες έναν στόχο έχουν, να προπαγανδίζουν πως κάνουν το καλύτερο δυνατό για τον τόπο. Έτσι και η σημερινή θεωρεί πως δίνει κίνητρα για την καταπολέμηση της ανεργίας, πως με τον στρατιωτικό εξοπλισμό μετά την συμφωνία με τη Γαλλία διασφαλίζει επαρκώς την ακεραιότητα της χώρας και πως με την συμφωνία αυτή κατορθώνει να θωρακίσει τα σύνορα. Μέσα σε αυτές τις συμφωνίες είναι, όμως, και η επαναπροώθηση των προσφύγων στην Τουρκία, μία χώρα που δεν διασφαλίζονται τα παραμικρά δικαιώματα και όπου το μόνο που θα γίνει, είναι να επιστραφούν οι πρόσφυγες πίσω στις εστίες πολέμων. Και η συμφωνία αυτή έγινε με μία χώρα που υποτίθεται πως βρισκόμαστε απέναντι.

Η σημερινή κυβέρνηση είναι εκτεθειμένη, όμως και λόγω της αναδιάταξης της ακροδεξιάς που στην Θεσσαλονίκη και αλλού δείχνει εκ νέου τα δόντια της. Υπάρχουν κι άλλα, όμως, όπως οι ανατιμήσεις, η ακρίβεια στην αγορά και η εξαγωγή των προβλημάτων σε ώτα μη ακουόντων. Μία κυβέρνηση που μετρά τις δυνάμεις της για την επόμενη εκλογική αναμέτρηση, χωρίς να υπολογίζει σε τι θέση έχει φέρει τους πολίτες.

Και μιλώ για τους πολίτες, γιατί αυτοί είναι που βιώνουν τις αυξήσεις, τις ανατιμήσεις με δήθεν προσωρινό χαρακτήρα, όταν όλοι γνωρίζουμε πως καμία ακρίβεια δεν είναι για ορισμένο χρονικό διάστημα. Εξάλλου, από το 2015 και μετά αυτό που ακούμε είναι πως πρέπει να κάνουμε υπομονή λίγα χρόνια και τώρα τελευταία μάλιστα αυτό δεν ακούγεται καν, λες και η χώρα έχει κάνει θεαματικά οικονομικά άλματα επειδή τάχα αυτοί που κυβέρνησαν τον τόπο στις δύσκολες αυτές στιγμές επέδειξαν την μέγιστη σοβαρότητα.

Ας είμαστε ρεαλιστές και πάνω απ' όλα εντός τόπου και χρόνου. Τα οικονομικά της χώρας εξακολουθούν άθλια, η ανεργία καλπάζει, η υποαπασχόληση το ίδιο, η δε αλήθεια για όλα αυτά παραμένει κρυμμένη στα κιτάπια των εμπειρογνωμόνων επί των οικονομικών, που παρουσιάζουν την κατάσταση όπως θα ήθελαν και όχι όπως είναι στην πραγματικότητα.

Η κυβέρνηση αυτή λοιπόν, δεν έχει να επιδείξει κάτι παραπάνω. Το ξεχωριστό είναι ότι οι διαμαρτυρίες έχουν ελαττωθεί, αυτό, όμως, δεν σημαίνει ότι δεν υπάρχουν. Ζούμε σε μία χώρα που υπολογίζει να επιβιώσει από την ενέργεια και τον τουρισμό. Ο δεύτερος λόγω της πανδημίας έχει πάθει καθίζηση, η δε ενέργεια δεν θα έχει να δώσει για πολλά χρόνια ακόμη, καθώς όσοι ξένοι αγοράζουν σε εξευτελιστικές τιμές από ένα σημείο και μετά θα βγάζουν χρήμα αποκλειστικά για λογαριασμό τους.

Ας μην επαίρονται λοιπόν, οι κυβερνώντες ότι κάτι κάνουν. Η δε αντιπολίτευση, καλό θα είναι να βγει από τον ιδρυματισμό της, που κρατά από την αρχή της πανδημίας. Αλλά είπαμε, πάντα κάποιο λάκκο έχει η φάβα. Άλλοτε χρησιμοποιούμε ως άλλοθι τα εθνικά ζητήματα, άλλοτε την οικονομική κρίση που φουντώνει και φθίνει αναλόγως των ορέξεων των κυβερνήσεων και άλλοτε έρχεται η πανδημία ως το κερασάκι στην τούρτα λόγω της παρατεταμένης λιτότητας.

Γιατί περί αυτού πρόκειται σε τελική ανάλυση, για δικαιολογίες και προφάσεις εν αμαρτίαις, προκειμένου να βγουν όλοι από τις ευθύνες. Στην προκειμένη περίπτωση, τα άλλοθι είναι πολλά και για τον μέσο ψηφοφόρο θα είναι σχετικά εύκολο να τα εντοπίσει. Αρκεί να θελήσει πραγματικά να απονείμει τα του Καίσαρος τω Καίσαρι.