Παρίσι - Βερολίνο

 Της Κύρας Αδάμ

Με δύο εμπόδια ξεκίνησε η νέα περίοδος για τον γαλλογερμανικό άξονα στην Ευρωπαϊκή Ένωση, στην πρώτη συνάντηση του νέου καγκελαρίου της Γερμανίας Όλαφ Σολτς με τον πρόεδρο της Γαλλίας Ε. Μακρόν.

Το πρώτο θέμα αφορά στα δημοσιονομικά των κρατών μελών εν μέσω πανδημίας, με τον Γάλλο πρόεδρο να θέτει ευθέως την ανάγκη συμφωνίας σε «νέα οικονομικά εργαλεία» που θα δώσουν ώθηση στην οικονομική ανάκαμψη της Ένωσης. Ο Ε. Μακρόν επέμεινε ότι η ΕΕ θα πρέπει να δει με «συμπάθεια» το θέμα του ελαστικού δημόσιου χρέους που έχει σκαρφαλώσει ψηλά την περίοδο την πανδημίας, καταστρατηγώντας το αυστηρό Σύμφωνο Σταθερότητας για το δημόσιο χρέος, από το οποίο «πάσχει» πλέον και η Γαλλία. Ο Ε. Μακρόν χρησιμοποίησε το ήδη υπάρχον Ταμείο Ανάκαμψης από τον κορωνοϊό, ως παράδειγμα για κατάλληλες λύσεις στην περίοδο που έπεται. Με άλλα λόγια, εισηγείται μια πιο ευέλικτη αντιμετώπιση του δημόσιου χρέους των κρατών μελών, που συσσώρευσαν κατά την περίοδο του κορωνοϊού -ένα θέμα που απασχολεί ιδιαιτέρως την Ελλάδα, που βρίσκεται στην κορυφή του δημοσίου χρέους και φυσικά ουδόλως επιθυμεί να ξαναγυρίσει σε περιόδους σκληρής δημοσιονομικής πειθαρχίας και Μνημονίων. Ο Μακρόν δηλώνει ότι διακατέχεται από μια εμμονή, τη δημιουργία θέσεων εργασίας και  αντιμετώπιση της ανεργίας -θέματα και τα δύο που ενδιαφέρουν άμεσα την Ελλάδα.

Αυτό άλλωστε, έχει αποτυπωθεί και στο πρόσφατο γαλλο/ιταλικό Σύμφωνο που υπογράφτηκε πριν δύο εβδομάδες ανάμεσα σε Μακρόν και Ντράγκι.

Όμως, ο νέος καγκελάριος της Γερμανίας, Όλαφ Σόλτς δεσμεύεται ήδη από την τρικομματική κυβέρνησή του και κυρίως από τον σκληρό υπουργό Οικονομικών, να σφίξει τα λουριά και να επιβάλει στους εταίρους τη θέση ότι η δημοσιονομική «χαλαρότητα» έχει ήδη εξαντλήσει τα όριά της και γι' αυτό η Ένωση πρέπει να επανέλθει σε πιο αυστηρές χρηματοδοτικές πολιτικές. Με την άποψη αυτή συμφωνεί και ο σκληρός πυρήνας της Ένωσης, Αυστρία, Ολλανδία, Δανία και Σουηδία. Οι χώρες αυτές θα βρεθούν αντιμέτωπες με τη Γαλλία, που αναλαμβάνει την προεδρία της ΕΕ στις αρχές του έτους.

Έτσι το Παρίσι αντιμετωπίζει τον καινούργιο χρόνο μια διπλή πρόκληση: Αφενός την γαλλική προεδρία, που θέλει να αφήσει το αποτύπωμά της στους τομείς της οικονομίας, ανάπτυξης, επενδύσεων και κοινωνίας, απέναντι στη νέα γερμανική κυβέρνηση. Και αφετέρου τις γαλλικές προεδρικές εκλογές τον Απρίλιο του 2022 με τον Ε. Μακρόν να πρέπει να κάνει τη διαφορά απέναντι σε πληθώρα συντηρητικών και ακροδεξιών αντιπάλων του.

Το δεύτερο θέμα δυσαρμονίας στις σχέσεις Βερολίνου Παρισίων αφορά στην ενέργεια. Το Παρίσι εμμένει στη θέση του ότι η πυρηνική ενέργεια πρέπει και αυτή να καταταχθεί στον κατάλογο των «φιλικών προς το περιβάλλον» πηγών ενέργειας, κάτι που αποτελεί κόκκινο πανί για τους Πράσινους της κυβέρνησης Σολτς. Οι Πράσινοι και αυτό το έχουν κατοχυρώσει στο κυβερνητικό Σύμφωνο, έχουν εξοστρακίσει την πυρηνική ενέργεια, επιμένοντας μόνο στην ενέργεια από ανανεώσιμες πηγές ενέργειας.

Ο καγκελάριος Σολτς επιχειρεί από τώρα να συμβιβάσει τα ασυμβίβαστα, λέγοντας ότι κάθε χώρα έχει τις δικές της προοπτικές για την αντιμετώπιση της κλιματικής κρίσης. Η Γερμανία, είπε, έχει κάνει τις δικές της επιλογές για την εξάπλωση των  ανανεώσιμων πηγών ενέργειας.

Αφήνοντας έτσι ανοιχτό το πεδίο έντονης αντιπαράθεσης μέσα στην ΕΕ.

Η επόμενη καυτή πατάτα που θέλει να αγγίξει η γαλλική προεδρία  είναι το μεταναστευτικό και οι καινούργιοι κανόνες που πρέπει να αποφασίσει η ΕΕ για τους «νόμιμους» μετανάστες και την μετεγκατάστασή τους στις χώρες της ΕΕ. Ένα θέμα που δεν έχει λυθεί μέχρι τώρα και πολύ δύσκολα θα αντιμετωπιστεί.