Το μήνυμα που μας έρχεται πανταχόθεν είναι πανομοιότυπο: Με την ιδιόμορφη πολλαπλασιαστική ικανότητα διασποράς της Όμικρον, η διαγραφόμενη προοπτική είναι να προσβληθούμε, κάποια στιγμή, όλοι. Το κρίσιμο σημείο είναι αν αυτό θα συμβεί με μεγάλη ταχύτητα, σε εξαιρετικώς πυκνό χρόνο, ή αν θα εξελιχθεί με ομαλότερο ρυθμό ως το τέλος της Άνοιξης. Αν συμβεί το πρώτο, η κατάσταση θα είναι τραγική. Διότι οι δομές του Εθνικού Συστήματος Υγείας δεν θα προλαβαίνουν να ανταποκριθούν στις δραματικώς αυξημένες ανάγκες. Αν συμβεί το δεύτερο, τότε θα μπορούμε να ελπίζουμε ότι ίσως η Όμικρον αποδειχθεί αποτελεσματικότερη ακόμη και των εμβολίων, ως προς την ζητούμενη ανοσία της αγέλης. Διότι θα έχει χαρίσει αντισώματα ακόμη και στους ανεμβολίαστους, για οποιοδήποτε λόγο, συμπολίτες μας.

Όλα αυτά βεβαίως στηρίζονται στα έως τώρα δεδομένα. Όπου ο νέος εχθρός είναι η αφρικανικής προελεύσεως μετάλλαξη Όμικρον, που ξεπέρασε, σε ικανότητα διασποράς, την ασιατικής προελεύσεως Δέλτα, αλλά είναι ...πιο καλοδεχούμενη από εκείνην επειδή, όπως πιστοποιείται από όλες τις ερευνητικές επιστημονικές ομάδες, είναι σημαντικώς περισσότερο ήπια ως προς το επίπεδο νόσησης. Και, κυρίως, λιγότερο θανατηφόρα. Υπό την προϋπόθεση δηλαδή ότι δεν θα έχουμε, μέσα στο 2022, κάποια νέα μετάλλαξη.

Σε όλες τις περιπτώσεις, εκείνο που είναι περισσότερο αναγκαίο, είναι η ατομική επαγρύπνηση ενός εκάστου. Είτε για τον εαυτό μας, είτε για τους ανθρώπους που προστατεύουμε, που εξαρτώνται από εμάς. Για τα παιδιά μας, αλλά και τους ανήμπορους της οικογένειας, της γειτονιάς, του χωριού, τους συναδέλφους μας στη δουλειά μας. Διότι η πολιτεία, όσο και να προσπαθεί να λειτουργήσει προστατευτικώς, ως μαμά Κλημεντίνη, επιχειρώντας να υψώσει γύρω μας οχυρώσεις, ενίοτε... μπάζει. Ιδίως αν καρκινοβατεί, υπό το βάρος του πολιτικού κόστους, ή έστω του οικονομικού. Είτε αν, παραζαλισμένη, ακολουθεί την τακτική του Λένιν ένα βήμα μπρος δύο βήματα πίσω.

Είναι πλέον ολοφάνερο ότι και οι επιστήμονες έχουν αιφνιδιασθεί. Και η κυβέρνηση το ίδιο. Ότι προσπαθούν, αμφότεροι, να πατήσουν σε δύο βάρκες ταυτοχρόνως. Και την δημόσια υγεία να προστατεύσουν και την λειτουργία του οικονομικού συστήματος να μην υπονομεύσουν επικινδύνως. 

Επομένως τώρα περισσότερο από ποτέ άλλοτε, ισχύει ο νόμος της ατομικής ευθύνης για την προστασία όλων μας. Αφήστε στην άκρη τις ...καταθλίψεις για το χαμένο ρεβεγιόν και προτάξτε τα μέτρα προφύλαξης, τηρώντας τα με σχολαστική ευλάβεια.

Γ.Π. ΜΑΣΣΑΒΕΤΑΣ

giorgismassavetas@gmail.com