*Κατά γενική ομολογία η συμπεριφορά και η ευγένεια των υγειονομικών που εκτελούν τους εμβολιασμούς, σε όλες τις μονάδες είναι εξαιρετική. Οι πάντες είναι ενθουσιασμένοι, νοιώθουν άνετα και ασφαλείς, για ένα εγχείρημα πρωτόγνωρο, που όπως και ναχει προκαλεί ανησυχία, αγωνία και εκνευρισμό. Είναι η φυσιολογική αντίδραση απέναντι στο άγνωστο. Και όμως η ψυχολογία αλλάζει όταν οι υποψήφιοι για το εμβόλιο έρθουν σε επαφή με τους ανθρώπους που έχουν αναλάβει την διεκπεραίωση της δύσκολης αυτής αποστολής.

Το ίδιο άριστη και η οργάνωση. Όλα με τάξη και σειρά. Όλα βάσει σχεδίου και μέτρων.

Η μόνη ένσταση που ακούγεται είναι ο μικρός χώρος στη δομή της Μυτιλήνης. Θεωρούν ότι το δωμάτιο του εμβολιασμού είναι πολύ μικρό σε σχέση με τα άτομα που εισέρχονται. Πρόκειται για πέντε θέσεις, μία παρά μια γεμάτη, σε 7 βία 10 τετραγωνικά, που σε καμία περίπτωση δεν ανταποκρίνεται στην τήρηση της απόστασης των δύο μέτρων, μεταξύ των παρεβρισκομένων. Και αν σε αυτούς προστεθεί ο αριθμός των υγειονομικών που εξυπηρετούν, τότε απέχουμε κατά πολύ από τα επιτρεπτά όρια. Σίγουρα στόχος είναι ο διαρκώς αυξανόμενος αριθμός των εμβολιασμένων, προκειμένου να αποκτήσουμε ανοσία, αλλά θα ήταν προτιμότερο να δημιουργούσαν άλλη μια αίθουσα, αν δεν υπήρχε μια περισσότερων τετραγωνικών, όπως είναι αυτή του Βοστανείου.

Η ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΣΤΟΝ ΕΝΤΥΠΟ «Δ»