Αν ήταν ταινία, θα είχε τον τίτλο «ο τελευταίος έρωτας του καλοκαιριού». Διότι ακριβώς την τελευταία ημέρα του Αυγούστου, εκεί στα γραφικά Ανώγεια της Κρήτης, γεννήθηκε ένας έρωτας. Ο αιφνίδιος έρωτας του ΣΥΡΙΖΑ, και τινών άλλων, για τον πρώην πρωθυπουργό Κώστα Καραμανλή. Ιδίως για τα όσα είπε εκεί, σε μια εκδήλωση μνήμης προς τιμήν του Γιάννη Κεφαλογιάννη.

Τι φοβερά πράγματα είπε, ώστε να πανηγυρίζουν από τα κόμματα της αντιπολίτευσης ως κάποιους μόνιμους εχθρούς του Κυριάκου Μητσοτάκη στο διαδίκτυο; Τίποτε περισσότερο από τα αυτονόητα.

*** Αρχικώς ξεκαθάρισε ότι ο ίδιος δεν πιστεύει πως όσα συνέβησαν συνιστούν επίσημη κυβερνητική πολιτική. Το ξεκαθάρισε, εκεί, στην επίμαχη ομιλία, με την φράση: «Το να προκλήθηκαν τα γεγονότα αυτά από κυβερνητική πρωτοβουλία είναι εκτός από αντιδημοκρατικό και παράνομο, τόσο πέρα από κάθε όριο νοσηρής φαντασίας και πολιτικής ανοησίας που είναι αδιανόητο». Και αμέσως μετά τους πανηγυρισμούς τον στήριζαν με την δήλωση, μέσω «κύκλων», ότι η ομιλία του δεν περιείχε αιχμές κατά της κυβέρνησης.

*** Επιπροσθέτως έδωσε το στίγμα, ως προς το τι θεωρεί ότι πρέπει να γίνει: «Παραμένει, όμως, επιτακτική η ανάγκη να ξεκαθαριστεί ποιοι και με ποια δικαιολογία ζήτησαν κάτι τέτοιο και ποιοι και πώς το ενέκριναν. Η επίκληση του απορρήτου σε τέτοιες περιπτώσεις υποτάσσεται στην ανάγκη κάθαρσης του δημόσιου βίου. Όλα στο φως λοιπόν και από εκεί και πέρα απαραίτητες και με διακομματική συνεργασία οι διορθώσεις του θεσμικού καθεστώτος που διέπει και την άρση του τηλεφωνικού απορρήτου αλλά και την εν γένει λειτουργία των μυστικών υπηρεσιών. Αυτά τα στοιχειώδη για να αποτραπεί η περαιτέρω απαξίωση των θεσμών».

Είπε δηλαδή ο άνθρωπος τα αυτονόητα. Αυτά που εκφράζουν κάθε δημοκρατικό πολίτη, ανεξαρτήτως κομματικών «καπέλων». Και τα οποία, εν πολλοίς, εμφανίζεται να υιοθετεί και η κυβέρνηση. Τουλάχιστον στα λόγια.

Αν σε κάτι η «γραμμή» του ήταν διαφορετική, από την επίσημη κυβερνητική τοιαύτη, ήταν η θέση του που συμμερίζομαι απολύτως- ότι η επίκληση του απορρήτου υποτάσσεται στην ανάγκη κάθαρσης του δημοσίου βίου. Σε αυτό το σημείο βρίσκω τελείως «φάουλ» την γραμμή που έχετε υιοθετήσει, τόσο με την αρχική τηλεοπτική σας δήλωση, όσο και με την ομιλία σας στη Βουλή, κ. Πρόεδρε.

Δεν μπορεί το υπηρεσιακό απόρρητο, οιασδήποτε υπηρεσίας, να οδηγεί σε φαλκίδευση των δημοκρατικών θεσμών και δικαιωμάτων.

Γ.Π. ΜΑΣΣΑΒΕΤΑΣ

   giorgismassavetas@gmail.com