*Ο ήλιος ξεγελά και νομίζουμε ότι ο χειμώνας μας προσέχει και μας χαρίζεται, λόγω και της οικονομικής και ενεργειακής κρίσης, όμως η αλήθεια είναι, ότι μόλις πέσει ο ήλιος και μέχρι να ανεβεί ψηλά τις μεσημβρινές ώρες η υγρασία και η παγωνιά, τρυπά τα κόκκαλα. Κάθε μέσο θέρμανσης τίθεται σε λειτουργία: κλιματιστικά, καλοριφέρ, ξυλόσομπες, πετρελαίου, πέλετ, με κουκούτσι, τζάκια ...

Χθες όμως από τη μια η βαριά ατμόσφαιρα της υγρασίας, από την άλλη όλα τα «προϊόντα» καύσης έπνιξαν τον ουρανό και ο αέρας «μπούκωσε» και όλοι όσοι κυκλοφορούσαν στους δρόμους ένοιωσαν την αποπνικτική ατμόσφαιρα.

*Ακόμα στην παραλία της Ευρειακής πεταμένο σ' ένα χωράφι βρίσκεται ένα μεγάλο σαπιοκάραβο της εφιαλτικής περιόδου της μεταναστευτικής κρίσης . Οι εποχές περνάν, όπως και τα χρόνια και αυτό στέκει για να θυμίζει. Και δεν είναι το μόνο. Υπάρχουν πολλά, άλλα μικρά και άλλα μεγαλύτερα σε διάφορα αλιευτικά καταφύγια του νησιού, που σαπίζουν βουλιαγμένα, για να διερωτόμαστε αν και πότε θα αποσυρθούν, πότε θα γίνουν οι δέουσες διαδικασίες από τις αρμόδιες υπηρεσίες για να απομακρυνθούν από τα... βουνά, τα χωράφια, τα λιμάνια και τις θάλασσες, ρυπαίνοντας και αλλοιώνοντας το τοπίο, που τα δέχεται.

Η ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΣΤΟΝ ΕΝΤΥΠΟ «Δ»