Ένα από τα μεγαλύτερα προβλήματα που αντιμετωπίζουν τα ελληνικά νοικοκυριά είναι αυτό της ακρίβειας, και ειδικά στα τρόφιμα, είναι η διαφορά τιμών των προϊόντων από το χωράφι στο ράφι. Οι βουλευτές της Ν. Αριστεράς, καταθέτουν ερώτηση στους Υπουργούς Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων και Ανάπτυξης, με την οποία πέρα από τα ζητήματα που αναδεικνύονται για την πάταξη της ακρίβειας από τους ελέγχους στην αγορά, την ενεργοποίηση της Επιτροπής Καταπολέμησης Αθέμιτων Εμπορικών Πρακτικών, την μείωση της ψαλίδας μεταξύ των τιμών παραγωγού καταναλωτή, τα μέτρα για την μείωση της τιμής των αγροτικών προϊόντων από το χωράφι στο ράφι, την θέσπιση Δημοπρατηρίων Αγροτικών Προϊόντων, την μείωση του ΦΠΑ στα βασικά αγροτικά είδη και την ενδυνάμωση των συλλογικών σχημάτων στον αγροτικό χώρο (συνεταιρισμοί, ΟΠ), αναδεικνύεται και ένα άλλο ζήτημα που πρέπει να το προσέξουν οι αγρότες γιατί αποτελεί πάγιο αίτημά τους: Η Οδηγία 633/2019 μπορεί να καταστήσει υποχρεωτική την συνεκτίμηση του κόστους παραγωγής ως «ελάχιστο στοιχείο βάσης» στις συμβάσεις μεταξύ του παραγωγού και του μεταποιητή. Δηλαδή μπορεί ως ένα σημείο να εγγυηθεί κάποιες κατώτερες τιμές πώλησης των αγροτικών προϊόντων που θα αποτελούσε ένα  δίχτυ ασφάλειας για τον παραγωγό.

Στην ερώτηση γίνεται αναφορά σε έρευνα του ΙΜΕ ΓΣΕΒΕΕ, σύμφωνα με την οποία το μηνιαίο εισόδημα δεν επαρκεί πέραν των 19 ημερών, με αποτέλεσμα να μειώσουν τις δαπάνες για άλλες ανάγκες.

Ένα φαινόμενο που εξηγεί σε μεγάλο βαθμό τη δύσκολη θέση τόσο παραγωγών, όσο και καταναλωτών είναι αυτό της αλματώδους απόκλισης τιμής παραγωγού και τιμής καταναλωτή.

Η ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΣΤΟΝ ΕΝΤΥΠΟ «Δ»