*Εναρμονίζονται καθώς φαίνεται οι επιχειρήσεις που βάσει νόμου υποχρεούνται στην χρήση ψηφιακής κάρτας υπαλλήλων, προκειμένου να διασφαλίζεται η εργασία των εργαζομένων και να εξαλειφθεί η μαύρη εργασία, που μέχρι τώρα αποτελούσε μάστιγα στον εργασιακούς χώρους. Δηλαδή με τον τρόπο αυτόν εκτιμάται ότι θα δηλώνεται η πραγματική απασχόληση και οι αμοιβές καθώς είναι κοινό μυστικό ότι ειδικά στις επιχειρήσεις εστίασης οι εργαζόμενοι λαμβάνουν μέρος του μισθού χωρίς παραστατικά (μαύρα) και δηλώνονται ως μερικώς απασχολούμενοι, ενώ στην πραγματικότητα εργάζονται με οχτάωρο και χωρίς υπερωριακή αμοιβή,  διότι ο μισθός τους είναι σε ένα πακέτο που τα συμπεριλαμβάνει όλα. Με την ψηφιακή κάρτα θα ξεχωρίσει το οκτάωρο από τις υπερωρίες και οι επιχειρήσεις θα πρέπει είτε να προσλάβουν προσωπικό με 4ωρα, είτε να φανερώσουν το σύνολο των αμοιβών που τώρα υποδηλώνονται.  Επίσης οι εργαζόμενοι ιδιαίτερα σε χώρους εστίασης και γενικότερα υγειονομικού ενδιαφέροντος, λένε ότι τώρα ο μισθός τους θα διαμορφώνεται σύμφωνα με τις 3ετίες και θα δίνεται και η άδεια.
Κατ' αυτόν τον τρόπο και για να μπορέσουν οι επιχειρηματίες, αφενός να είναι νόμιμοι, αφετέρου να μπορέσουν  να ανταποκριθούν στις απαιτήσεις του νόμου, κάνουν επιλογή στο προσωπικό, κρατώντας τους πλέον άξιους και αποδοτικούς ή αυξάνοντας  το προσωπικό με 4ωρη απασχόληση.Μέτρο που φαίνεται να ικανοποιεί τους εργαζόμενους, καθώς πλέον η εργασία τους αναγνωρίζεται.

*Δεν είναι η πρώτη φορά που αναφερόμαστε στις αφισοκολλήσεις και μάλιστα στις προσόψεις κτηρίων που παραμένουν κλειστά, και ανενεργά. Ενίοτε τα κτήρια αυτά είναι και χαρακτηρισμένα παραδοσιακά.
Οι αφίσες δημιουργούν μια εικόνα άναρχη και ρυπογόνα, που στην τελική αναρωτιόμαστε αν αξίζει τον κόπο να αναρτώνται οπουδήποτε, χωρίς έλεγχο και ποινή. Γιατί το να κολλάς μια αφίσα σε ένα διατηρητέα ή παραδοσιακό κτίσμα, είναι σα να την βάζεις πάνω σε ένα άγαλμα, σε ένα γλυπτό, μνημείο, ή έργο τέχνης.
Αυτό συμβαίνει και με τα δύο μεγάλα κτήρια στην αρχή της αγοράς, το «Κρυστάλ» και το Πανελλήνιον». Κτίσματα ιδιαίτερης αρχιτεκτονικής στο ιστορικό μας κέντρο, που βιάζονται καθημερινά, ασύστολα και επανειλημμένα, χωρίς να υπάρχει τιμωρία. Και αν σκεφτείς ότι η αφισοκόλληση γίνεται από φορείς του πολιτισμού, τότε τα σχόλια είναι περιττά και ανούσια. Και καλά αυτοί οι άνθρωποι, αυτού του πολιτισμού, δεν καταλαβαίνουν, ο δήμος με τις υπηρεσίες του τι περιμένει; Μπορεί να μην θέλει να τηρήσει τον κώδικα καθαριότητας, να μην θέλει να επιβάλει πρόστιμα στους παραβάτες, τουλάχιστον ας τους ακολουθά κατά πόδας να απομακρύνει τις βρωμιές, που αλλοιώνουν την αρχιτεκτονική της πόλης και την αισθητική της.