Από τότε που η Ερμού, ο κεντρικός πλακόστρωτος δρόμος του ιστορικού κέντρου της πόλης μας, που στα χαρτιά εθεωρείτο πεζόδρομος και  πεζοδρομήθηκε επισήμως, με στόχο την επέκταση του μέτρου και σε άλλους δρόμους, που συνδέονται με αυτόν, καθορίστηκαν συγκεκριμένα σημεία στην παραλιακή οδό που θεωρητικά και πάλι θα έπρεπε να χρησιμοποιούνται αποκλειστικά και μόνο για την φορτοεκφόρτωση των εμπορευμάτων που μεταφέρονται στα καταστήματα της αγοράς.
Δυστυχώς όμως οι συμπολίτες μας οδηγοί που ψάχνουν απεγνωσμένα να βρουν λίγα μέτρα για παρκάρισμα, προκειμένου να εξυπηρετηθούν για δουλειά μέσα στην αγορά ή σε κάποιο τραπεζικό κατάστημα, δεν δυσκολεύονται  να καταλάβουν την θέση φορτηγών και ημιφορτηγών, που χρησιμοποιούν οι μεταφορικές εταιρείες ή οι αντίστοιχες της τροφοδοσίας. Αποτέλεσμα οι οδηγοί τροφοδοσίας να αναγκάζονται να γυρίζουν γύρω γύρω, μέσα στα στενά, ή να διπλοπαρκάρουν για να κάνουν την δουλειά τους.
Στην παρατήρηση μάλιστα ενός απ' αυτούς σε οδηγό που κατέλαβε την θέση, η απάντηση είχε ως εξής: «δυο λεπτά θα κάνω. Μια στιγμή μέχρι την τράπεζα». Και όταν επέμενε ο οδηγός πως πρέπει να φύγει και πως θα πάρει κλήση, η αντίδραση ήταν εντελώς χαλαρή : «20-30 ευρώ είναι το πρόστιμο. Έ δεν πειράζει θα το πληρώσω».
Επειδή παντού στον κόσμο υπάρχουν ιστορικά κέντρα και παραβάτες επίσης συναντάμε παντού, σε παρόμοιες περιπτώσεις, όπως πχ στην Γερμανία, σε ανάλογα σημεία, λειτουργεί καθοριστικά το σύστημα των καμερών. Πολύ απλά φωτογραφίζει αυτόματα τους παραβάτες και αποστέλλεται το «γράμμα» στο ταχυδρομικό τους κουτί, χωρίς να υπάρχει η ελπίδα ότι θα γλυτώσουν από τις περιπολίες των αστυνομικών.  Και εκεί το πρόστιμο είναι αρκετά τσουχτερό ως δυσβάσταχτο.

Η ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΣΤΟΝ ΕΝΤΥΠΟ "Δ"