Δεν μπορούμε να καταλάβουμε ποιος θεώρησε έξυπνο να κολλήσει πάνω στην ξύλινη πόρτα του Περιφερειακού μεγάρου, σαν να ήταν διαμαρτυρία αναρχοαυτόνομων φοιτητών- που λόγω ηλικίας και τρέλας αντίδρασης- δρουν για να προκαλούν, χωρίς πολιτιστική συνείδηση, τις αφίσες από τις εκδηλώσεις της συναυλίας του Ξαρχάκου, και εκείνες για τις υπόλοιπες εκδηλώσεις  από το φεστιβάλ Σαπφούς. Τόσα σημεία υπάρχουν εντός και εκτός πόλεως για να διαφημίσουν τις εκδηλώσεις, η εκατόχρονη ξύλινη πόρτα βρέθηκε ως την καλύτερη επιλογή; Δεν υπάρχει ένας πίνακας ανακοινώσεων; Δεν υπάρχει κάποιο στάντ;


Ένα από τα οικόπεδα που καθαρίστηκαν επισταμένως  και αξίζουν συγχαρητήρια είναι αυτό στο οποίο βρίσκεται το Κατσάνειο, στην Ελ. Βενιζέλου.
Όλο το ρουμάνι που έπνιγε την μεγάλη αυτή έκταση κόπηκε ενώ οι υψηλοί ταλαιπωρημένοι και ξεχασμένοι φοίνικες, απομακρύνθηκαν.
Δουλειά φροντισμένη, καθόλου τσαπατσούλικη και ανήκει, τόσο στο Ν. Καρασάββα όσο και στον Ν.Σπανό. Το ενδιαφέρον και η άμεση αντιμετώπιση του θέματος, είναι από τις λίγες φορές που επιδεικνύεται.
Όμως η πόρτα εισόδου του οικήματος εξακολουθεί να είναι ανοιχτή και να «προσκαλεί» γνωστούς και άγνωστους για να «φιλοξενηθούν « στο αρχιτεκτονικό κόσμημα», χωρίς να υπολογίζει κανείς το ενδεχόμενο ολικής καταστροφής,  πριν καλά καλά επισκευαστεί και παραδοθεί στο μυτιληναϊκό κοινό.
Περιμέναμε να τελειώσει και ο καθαρισμός του οικοπέδου, θεωρώντας ότι φεύγοντας, κάποιος θα ενδιαφερθεί.
Δυστυχώς ενάμιση μήνας πέρασε από τον καθαρισμό και το κτήριο είναι έρμαιο του καθενός.
Η πόρτα εξακολουθεί να είναι θεάνοιχτη. Καμιά ασφάλεια , καμιά προστασία.
Η ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΣΤΟΝ ΕΝΤΥΠΟ "Δ"