Αισθάνομαι την ανάγκη να συνεχίσω και σήμερα με όσα «παίζονται» εντός, εκτός και πέριξ του Καποδιστριακού Πανεπιστημίου. Τα οποία βεβαίως, δεν αφορούν μόνον το συγκεκριμένο εκπαιδευτικό ίδρυμα αλλά το σύνολο των ΑΕΙ και ΤΕΙ της χώρας. Και τα οποία, επιτρέψτε μου να πιστεύω ότι, είναι σοβαρότερα από το αν και πώς θα εκλεγεί ή όχι νέος πρόεδρος και τι θα γίνει με τις εκλογές. Διότι, η τύχη αυτής της ρημάδας της πατρίδας, δεν θα κριθεί τόσο από το «πολιτικο παιγνίδι» του σήμερα, όσο από το τι είδους επιστημονικό, τεχνολογικό, πνευματικό δυναμικό θα έχουμε αύριο. Όπερ βεβαίως εξαρτάται από το τι «παράγουν» τα εκπαιδευτικά μας ιδρύματα σήμερα.

Άμποτε τα κόμματα να πολιτεύονται με ειλικρίνεια όταν εμφανίζονται να κόπτονται υπερ του «αυτοδιοίκητου» των εκπαιδευτικών μας ιδρυμάτων. Διότι βεβαίως αυτό που συμβαίνει στην πράξη, κάθε άλλο παρά συνιστά σεβασμό στο αυτοδιοίκητο. Όταν η πρυτανεία του ΕΜΠΑ αποφασίζει ότι είναι αναγκαία η περιφρούρηση του πανεπιστημίου, η επίδειξη ισχύος, με εισβολή τριών βουλευτών του ΣΥΡΙΖΑ, εναντίον της πρυτανείας, δεν είναι τίποτε άλλο παρά πλήρης γελοιοποίηση όλων των ανακοινώσεων υπέρ του «αυτοδιοίκητου».

Αλλά είναι άκρως εκπληκτικό, όσο και ...ψυχαγωγικό το ιδεολογικό υπόβαθρο επί του οποίου επιχειρείται να στηριχθεί η όλη επιχείρηση. Γίνεται επίκληση της του δικαιώματος ελεύθερης διακίνησης των ιδεών. Για να υποστηριχθεί ότι αυτό είναι αντίθετο με την ύπαρξη ιδιωτικών φρουρών στην είσοδο, για παράδειγμα της φιλοσοφικής σχολής. Δηλαδή τι θέλουν να πουν οι ποιητές; Ότι θα γεννηθεί μια ιδέα μέσα στη σχολή και οι ιδιωτικοί φρουροί θα τη συλλάβουν, εμποδίζοντας την να έλθει σε επαφή με την κοινωνία; Ή ότι είναι αντιδημοκρατική και αντισυνταγματική παρεμπόδιση της κυκλοφορίας των ιδεών, το να εμποδίζονται τα δεκάδες πρεζόνια, που στρατοπεδεύουν στο παρκάκι, ακριβώς έναντι της σχολής, να εισέρχονται εντός αυτής, μεταφέροντας τις δικές τους «ιδέες»; Ως και οι αναρίθμητοι εξωπανεπιστημιακοί που εισβάλλουν στους χώρους των ΑΕΙ για να επιβάλουν τον «τσαμπουκά» και τους βανδαλισμούς τους;

Από πότε οι τραμπουκισμοί και οι βανδαλισμοί ανάγονται σε «ιδέες» που πρέπει να κυκλοφορούν ανεμποδίστως; Και από πότε η Αριστερά, που εμείς διδαχθήκαμε ότι είναι «κάθετα αντίθετη στην τρομοκρατία», γίνεται προστάτης των «δικαιωμάτων» εκείνων που ξυλοκοπούν καθηγητές και φοιτητές, καταστρέφουν εργαστήρια, ασχημονούν παντοιοτρόπως;

Γ. Π. ΜΑΣΣΑΒΕΤΑΣ

giorgis@massavetas.gr