-Σε δικαστική διαμάχη βρίσκεται η ΔΕΥΑΛ με εργολήπτρια εταιρεία, η οποία διεκδικεί περίπου 400 χιλιάδες ευρώ. Να σημειωθεί ότι η εταιρεία έχει ήδη μια δικαστική απόφαση υπέρ της, αλλά και μια άλλη αντίθετη με τις απαιτήσεις της.

Δεν είναι μόνο τα προβλήματα που υπάρχουν και εμφανίζει η καθημερινότητα, αλλά και αυτά που κληρονομούνται από παλαιότερους χειρισμούς και διοικήσεις.

Έτσι μέσα σε όλα τα οικονομικά προβλήματα και τις δυσμενείς εξελίξεις της τελευταίας περιόδου, ένα ακόμα βάρος στις πλάτες της δημοτικής επιχείρησης, θα είναι δυσβάσταχτο, αν τελικά η απόφαση του δικαστηρίου δικαιώσει την εταιρεία

-Σε ανάλογες δικαστικές διαμάχες θα προχωρήσουν και άλλες εταιρείες που διεκδικούν ληξιπρόθεσμες οφειλές από το Δήμο, δεδομένου ότι δεν κατέστη δυνατή κάποιος εξωδικαστικός συμβιβασμός, παρά τις προσπάθειες της δημοτικής αρχής να κλείσει τις εκκρεμούσες οικονομικές υποθέσεις με προμηθευτές και τρίτους.

Παράλληλα όμως, προκειμένου να μπουν λεφτά στα ταμεία του δήμου, αποστέλλονται ειδοποιητήρια για οφειλές των επιχειρηματιών έναντι του δήμου, με τις ανάλογες προσαυξήσεις,  δίνοντας το μήνυμα, ότι δεν θα αφεθεί τίποτα στην τύχη του, αντίθετα ο δήμος θα πάρει ό,τι το ανήκει και ό,τι του οφείλεται

-Μαθήματα τακτικής και κατευθύνσεις μας έδωσε  ο Γερμανός Επίτροπος, συμβουλεύοντάς  μας να μην ρωτάμε τι μπορεί να ελέγξει ρυθμίσει η Ευρωπαϊκή Επιτροπή: «Από σας εξαρτάται να πάρετε αποφάσεις. Εσείς πρέπει να διεκδικήσετε την κυριότητα των ιδεών σας. Μπορούμε να συνεργαστούμε, αλλά οι διάφορες αποφάσεις θα πρέπει να λαμβάνονται από τις επιμέρους περιφέρειες. Εμείς ως Ευρωπαϊκή Επιτροπή δεν μπορούμε να γνωρίζουμε επακριβώς τις ιδιαιτερότητες και τις δυνατότητες τις καθεμίας περιφέρειας. Οι αποφάσεις είναι δική σας υπόθεση»

Προφανώς όλοι εκεί πάμε ως φτωχοί συγγενείς, που ζητάμε με σκυμμένο το κεφάλι. Και ήρθε ο φίλος να μας υπενθυμίσει ότι είμαστε ισότιμα μέλη και έχουμε τα ίδια δικαιώματα, αλλά και τις ίδιες υποχρεώσεις.

Κατανοητά όλα αυτά, αρκεί όμως και από την άλλη πλευρά να μην αντιμετωπίζουμε υπεροψία και απαξίωση, που να καταβαραθρώνει το ελληνικό φιλότιμο και την υπερηφάνεια, όση μας άφησαν να έχουμε οι «οικείοι» μας κυβερνώντες