Συμπληρώνοντας τα εβδομήντα  και εισερχόμενος σε μια νέα δεκαετία, αναρωτιέμαι τι άλλο πρόκειται να δω ακόμη. Πόσο ακόμη θα επιβεβαιωθούν οι χειρότεροι φόβοι μου, αυτοί τους οποίους εξέφραζα μονομανώς από τα κείμενά μου, για την πορεία αυτής της πατρίδας. Πόσο χειρότεροι μπορούν να γίνουν οι όροι διαβίωσης και κυρίως η ανασφάλεια των ανθρώπων στην κοινωνία στην οποία θα ζήσουν τα παιδιά μας.

Μα τώρα φοβάσαι; Τώρα που, όπως δείχνουν τα στοιχεία των δυο τελευταίων τριμήνων, εγκαταλείπουμε την ύφεση και μπαίνουμε στην ανάπτυξη;  Τώρα που, όπως λέει ο πρωθυπουργός μας «φάγαμε τον γάιδαρο και μας έμεινε η ουρά»; Τώρα που, όπως η περιρρέουσα ατμόσφαιρα κραυγάζει, οι θεματοφύλακες των μνημονίων φεύγουν και «έρχεται ο Αλέξης» που θα «σκίσει» τα μνημόνια;

Ναι, τώρα φοβάμαι ακόμη περισσότερο. Γιατί η πολιτική μας ηγεσία, συνολικώς, δείχνει να κάνει τους σχεδιασμούς της με «επικοινωνιακούς όρους», μακριά από την πραγματικότητα. Σχεδιασμούς που εκκινούν από το πάθος για την διατήρηση ή την κατάκτηση της εξουσίας και εξικνούνται έως την ημέρα της επομένης εκλογικής αναμέτρησης. Και από κει και πέρα βλέπουμε και κάνουμε.

Ναι, τώρα φοβάμαι. Διότι το πολιτικό μας εποικοδόμημα έχει διαχρονικώς επιδείξει δυσπραγία διαχείρισης τόσο των αποτυχιών όσο ακόμη και των επιτυχιών του. Πόσο μάλλον όταν οι επιτυχίες δεν είναι δικές του, αλλά απότοκο εκουσίων και ακουσίων θυσιών των πολιτών. Είναι «σπεσιαλιτέ» του να κλωτσά την καρδάρα, χύνοντας το γάλα, όταν μένει μόνον «η ουρά του γαϊδάρου». Έχει παράδοση στα «πισωγυρίσματα».

Φοβάμαι. Διότι οι κυβερνώντες όπως και οι πρόσφατοι προκάτοχοί τους - δεν τόλμησαν να προχωρήσουν στις αναγκαίες μεταρρυθμίσεις. Ακόμη τις αντιμετωπίζουν ως κάτι που πρέπει να αναβάλουν, κάτι για το οποίο το ζητούμενο είναι πως θα ...ξεγελάσουν την τρόικα. Όχι ως κάτι που έπρεπε να είχε γίνει εδώ και δεκαετίες. Κατά την διάρκεια των οποίων όλοι μιλούσαν για την ανάγκη μεταρρυθμίσεων, αλλά μονίμως άφηναν την «καυτή πατάτα» στους επόμενους.

Φοβάμαι. Διότι εκείνοι που προετοιμάζονται να κυβερνήσουν μοιάζουν να βρίσκονται σε παιδική χαρά. Τάζουν σε όλους «κοκά» και απαστράπτοντα αθύρματα. Αλλά στο επίμονο ερώτημα «που θα τα βρείτε» η μόνη απάντηση είναι ότι διαθέτουν «πλήρως κοστολογημένο σχέδιο» το οποίο όμως δεν θεωρούν ότι υποχρεούνται να παρουσιάσουν στους πολίτες προ της κάλπης.

Μακάρι να διαψευσθούν οι φόβοι μου.

Γ. Π. ΜΑΣΣΑΒΕΤΑΣ

giorgis@massavetas.gr