Το Διεθνές Φεστιβάλ Κινηματογράφου της Αθήνας «Νύχτες Πρεμιέρας» παρουσιάζει την ειδική προβολή των ταινιών μικρού μήκους του εκπαιδευτικού προγράμματος Athens Film Lab, τη Δευτέρα, στον κινηματογράφο «Δαναός», στις 8 το βράδυ.

To Athens Film Lab, το παράλληλο τμήμα κινηματογραφικής δημιουργίας που εγκαινίασε το Διεθνές Φεστιβάλ Κινηματογράφου της Αθήνας, ολοκληρώνεται με την ειδική προβολή των επτά ταινιών μικρού μήκους με θέμα την Αθήνα.

Οι επτά αυτές ταινίες προέκυψαν από 21 επιλεγμένες ομάδες παραγωγής, οι οποίες συμμετείχαν σε μία σειρά εργαστηρίων γύρω από την παραγωγή, το σενάριο και τη σκηνοθεσία. Οι συμμετέχοντες παρακολούθησαν επίσης, ένα σεμινάριο σχετικά με τον Υποτιτλισμό για Κωφούς και Βαρήκοους θεατές (SDH), καθώς και την Ακουστική Περιγραφή (Audio Description) για ανθρώπους με προβλήματα όρασης, δίνοντας με αυτόν τον τρόπο τα κατάλληλα εφόδια για την προσβασιμότητα στον κινηματογράφο.

Οι συμμετέχοντες, είχαν την ευκαιρία να παρουσιάσουν τα project τους και σε εκπροσώπους της Ευρωπαϊκής κινηματογραφικής βιομηχανίας, σε ειδικά σεμινάρια που πραγματοποιήθηκαν κατά τη διάρκεια του 21ου Διεθνούς Φεστιβάλ Κινηματογράφου της Αθήνας - Νύχτες Πρεμιέρας (23/09 - 4/10). Οι επτά ομάδες που διακρίθηκαν, κέρδισαν επάξια και τη χρηματοδότηση του προγράμματος, αξίας 7.000 ευρώ η καθεμία, για την ολοκλήρωση των ταινιών τους.

Οι ταινίες που θα προβληθούν είναι:

«Ακρυλικό» του Νίκου Πάστρα, παραγωγός Φαίδρα Βόκαλη

«Αll the Splendid Nightclubs of the West» του Ευθύμη Kosemund -Σανίδη, παραγωγός Δέσποινα Σιφνιάδου.

«-1» της Νατάσσας Ξύδη, παραγωγοί Φένια Κοσοβίτσα, Μάνος Παπαδάκης

«Cruiser» του Αριστοτέλη Μαραγκού, παραγωγός Βασίλης Χρυσανθόπουλος

«Η Ζωή ενός Νεκρού» του Ορφέα Περετζή, παραγωγός Κωνσταντίνος Βασίλαρος

«HIWA» της Ζακλίν Λέντζου, παραγωγός Βίκυ Μίχα

«O Εθνικός Κήπος» της Σύνης Παππά, παραγωγός Μαρια Ρεπούση.

Στην ταινία του Ευθύμη Σανίδη, δύο αγόρια και μια κοπέλα ετοιμάζονται για clubbing στην καρδιά της Αθήνας. Φτάνοντας εκεί, θα αντικρίσουν ένα άδειο club με τη μουσική να παίζει στη διαπασών. Ηθοποιοί: Μιχάλης Σαράντης, Θάλεια Παπακώστα, Γιάννης Νιάρρος, Τίτα Μπονάτσου

Σε μια μίνι συνέντευξή του, ο Ευθύμης Kosemund - Σανίδης, απαντά σε ερωτήσεις, μέσα από τις οποίες ξετυλίγει τις επιλογές του, τις ευαισθησίες του, τις επιθυμίες του, τα θέλω του:

-Η ταινία όπως και οι υπόλοιπες του Athens Film Lab, έχει κεντρικό θέμα την Αθήνα. Πώς εμπνευστήκατε από αυτήν και πώς την είδατε μέσα από τον φακό σας;

Ήταν μία περίοδος που συζητούσαμε έντονα με την Ελιζαμπέττα, συν-σεναριογράφο του «Splendid Nightclubs», τους ρομαντικούς και άλλους συναφείς χώρους. Γενικότερα δεν μου αρέσει ο κόσμος που ζούμε και προσπαθώ να βρίσκω άλλα μονοπάτια, επομένως γυρίσαμε την Αθήνα ανάποδα, μας ενέπνευσε ως αντιπρόσωπος μιας έρημης χώρας.

-Αν η ταινία ήταν χαρακτήρας από το παγκόσμιο σινεμά, ποιος θα ήταν;

Ο Rambo του «First Blood» ή κάτι τέτοιο. Κάποιος που έχει ξοδευτεί σ' έναν συγκεκριμένο τρόπο τού να υπάρχει, έναν τρόπο που δεν του απαντά πια και που τώρα μάλλον καλείται να βρει ένα άλλο βλέμμα. Νομίζω, πως οι άνθρωποι που υπάρχουν στην ταινία μας κάτι υποψιάζονται, ίσως.
-Ποιο είναι το πιο τρελό κινηματογραφικό όνειρο που θέλετε να κάνετε πραγματικότητα;

Να κάνω μία ταινία, χωρίς να ανταλλάξω λέξη με το συνεργείο και τους συνεργάτες μου ή με τους ανθρώπους μπροστά από την κάμερα. Ή το να κάνω μία ταινία χωρίς να την κατοικούν άνθρωποι, μία αφήγηση χωρίς αφήγηση, μία ουτοπία που δεν θα μπορέσω να κάνω ποτέ.

-Ποιο είναι το μόνο πράγμα που δεν θα δεχόσασταν να κάνετε ποτέ στο σινεμά;

Το να δεχτώ να μη κάνω κάτι ποτέ.

-Ποιο σκηνοθέτη θεωρείτε δάσκαλο;

Ας πούμε τον Μπρεσόν που ταιριάζει στη λιτότητα της απάντησης.

-Ποιο σκηνοθέτη αποστρέφεστε και γιατί;

Το σκηνοθέτη που ο παραγωγός του θα έφερνε με τη βία μία μέρα στο γύρισμα ένα κοπάδι από άγρια ζώα, λιοντάρια, ελέφαντες, καμηλοπαρδάλεις και αγριοβούβαλους, για το production value της ταινίας του, και που εκείνος δεν θα απαντούσε απλά με το να κινηματογραφήσει τα ίχνη τους στο έδαφος. Μου αρέσει η επιμονή με απλότητα και φαντασία.

-Σε ποια ταινία επιστρέφετε συχνά όταν γυρεύετε έμπνευση;

Στο «The Razor's Edge», το κακό remake του '84 με τον Murray και την Theresa Russell. Δεν μου λύνει τα προβλήματα αλλά μου φτιάχνει τη διάθεση, που συχνά βέβαια είναι μέρος του προβλήματος. (πηγή: cinemag.gr)