Λόγω καθυστέρησης σε προγραμματισμένες εξετάσεις σε νοσοκομείο, δεν είχα κ. Πρόεδρε την ευκαιρία να απολαύσω «ζωντανή» την ομιλία σας στην  κοινοβουλευτική ομάδα του κόμματός σας. Θα τη διαβάσω με την ησυχία μου και θα ασχοληθώ αν χρειάζεται - αύριο. Σήμερα επιτρέψτε μου να ασχοληθώ με μια, όντως εκπληκτική, δήλωση, σε τηλεοπτικό σταθμό, του υφυπουργού Εξωτερικών της κυβέρνησής σας κ. Μάρδα.

Αναφερόμενος στον τρόπο εφαρμογής των προηγούμενων δυο μνημονίων, από τις κυβερνήσεις Γιώργου Παπανδρέου, Λουκά Παπαδήμου και Αντώνη Σαμαρά, ο κ. Μάρδας διατύπωσε την κατηγορία ότι η χώρα βρίσκεται σήμερα σε κακή κατάσταση διότι οι προηγούμενοι δεν εφάρμοσαν καλά τα μνημόνια: «Το τραγικό λάθος στην ιστορία είναι ότι στο πλαίσιο της δειλίας που έδειξαν οι προηγούμενοι, τρέναρε η εφαρμογή των μέτρων, με αποτέλεσμα να χαθεί η δυναμική».

Και εγώ μεν δεν έχω κανένα πρόβλημα να συμφωνήσω μαζί του. Διότι αυτό υποστήριζα όλα αυτά τα χρόνια. Ότι δηλαδή οι κυβερνήσεις δεν τολμούσαν να προχωρήσουν, λόγω πολιτικού κόστους, στις αναγκαίες μεταρρυθμίσεις, στα διαρθρωτικά μέτρα που πράγματι είχε και έχει ανάγκη ο τόπος και κυρίως η ελληνική οικονομία. Ότι επικέντρωσαν όλες τις προσπάθειές τους, μόνο στο θέμα της επιβαλλόμενης έξωθεν δημοσιονομικής προσαρμογής και της λιτότητας, αναβάλλοντας συνεχώς τις μεταρρυθμίσεις.

Εσείς όμως, ως παράταξη, αλλά μας λέγατε. Πως όχι μόνο δεν έπρεπε να εφαρμοσθούν τα μνημόνια που ...ευγενικώς ο υφυπουργός σας τα ονομάζει ως «μέτρα» - αλλά ότι θα τα σκίζατε κιόλας μόλις αναλαμβάνατε την εξουσία. Ε, δεν ξεπερνά τα όρια του κωμικού, να κατηγορείτε σήμερα τους προκατόχους σας διότι, πράγματι, επέδειξαν, σε πολλά μια πολιτική «δειλία» στην εφαρμογή εκείνων που τότε δεν θέλατε ούτε καν να ακούσετε;

Πέρα από το κωμικό του πράγματος, αναδεικνύεται το μέγα πρόβλημα της αξιοπιστίας του πολιτικού σας λόγου. Μιας αξιοπιστίας που είναι υπέρ παν άλλο αναγκαία για την κοινωνική συνοχή, ενόψει των όσων επέρχονται, τώρα που εσείς προσπαθείτε να επιδείξετε και αποδείξετε πολιτική «τόλμη» στην εφαρμογή του τρίτου και χειρότερου μνημονίου.

Αλλά δεν βαριέστε. Ποιος ασχολείται με την αξιοπιστία, όταν έχει την πολυτέλεια να «παίζει» άνευ αντιπάλου. Όταν απέναντί του έχει μια σπαρασσόμενη κεντροδεξιά αξιωματική αντιπολίτευση και μια μη δυνάμενη να βρει το δρόμο της κεντροαριστερή ελάσσονα τοιαύτη. Ψιλά γράμματα.

                                             Γ. Π. ΜΑΣΣΑΒΕΤΑΣ