Το βασικό μήνυμα, από τη συνέντευξή σας στη δημόσια τηλεόραση κ. Πρόεδρε, ήταν ότι έχουμε να κάνουμε με μια καλή κυβέρνηση, που έχει τις αγαθότερες των προθέσεων, αλλά έχει απέναντί της πολλούς «κακούς». Εμφανιστήκατε όπως στα παραμύθια το καινούργιο, το καλό βασιλόπουλο, που πρέπει να σώσει το λαό του από τους «δράκους». Αυτούς που είτε υπονομεύουν, είτε αρνούνται να συνεργήσουν, να συναινέσουν, σε όσα προγραμματίζετε, λόγω του τρίτου μνημονίου, να εφαρμόσετε.

Ο πρώτος ευδιάκριτος δράκος είναι το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο, με τις εξωπραγματικές έως εξωφρενικές απαιτήσεις του. Εύκολος στόχος, καθώς ο οργανισμός αυτός είναι ήδη μισητός τόσο στον ελληνικό λαό, όσο και σε άλλους λαούς που έχουν υποστεί τις «συνταγές» του. Αλλά όποτε σας συμφέρει συμπλέετε με το ΔΝΤ, όπως στο θέμα της βιωσιμότητας ή μη του ελληνικού χρέους.

Ο άλλος, ξενικής προελεύσεως «δράκος», που μας κατονομάσατε, είναι η «σκληρή συντηρητική Δεξιά» της Ευρώπης. Με κεφαλή του δράκου τον κ. Σόιμπλε ενώ η Άνγκελα Μέρκελ κατατάσσεται πλέον στους «καλούς». Μόνο που αυτοί οι εξωτερικοί δράκοι, έκαναν ό,τι περνούσε από το χέρι τους, μετά την πρώτη νίκη σας στις ευρωεκλογές, για να υπονομεύσουν τους, ιδεολογικώς ομογάλακτους προς αυτούς, προκατόχους σας, απορρίπτοντας όλα τα αιτήματά τους, ώστε να έλθετε εσείς στην εξουσία. Διότι έκριναν, ορθώς, ότι εσείς μπορούσατε να περάσετε τα πιο σκληρά μέτρα, χωρίς να καεί το πελεκούδι.

Έχει βεβαίως και εγχώριους κακούς το ανάγνωσμα. Ξεκινώντας από τους «μιντιοκράτες» της διαχρονικώς δημοφιλούς στην πολιτική ρητορεία όλων των αποχρώσεων «διαπλοκής». Καταγγελία που «πιάνει» μεταξύ όσων δεν υποψιάζονται πως στήνεται η νέα διαπλοκή, την οποία υφαίνει μεθοδικότατα, για λογαριασμό σας, το δεξί σας χέρι, ο Νίκος Παππάς. Και είναι τόσο αποτελεσματική, ώστε διευθυντής μέσου ενημέρωσης, ειδικευμένου στο «κράξιμο» κυβερνήσεων, το οποίο, όμως, έχει περιέλθει στην ιδιοκτησία πασίγνωστου και πολυπράγμονος εφοπλιστού, να μένει άναυδος, δεχόμενος την εντολή: «Μην ενοχλείς την κυβέρνηση».

Έχει και την αστεία πλευρά της αυτή η αναζήτηση «εχθρών του λαού» -μέθοδος ιδιαιτέρως προσφιλής σε όλες τις αριστερές ή αριστερίζουσες κυβερνήσεις. Διότι μόνον ως αστείο μπορεί να εκλάβει κανείς την αναγόρευση ως κακού δράκου της σημερινής αντιπολίτευσης, μόνον και μόνον επειδή δεν στέργει να σας εκχωρήσει τη συναίνεσή της.

Όσο «σκουραίνουν» τα πράγματα, τόσο περισσότερους «δράκους» και «εχθρούς του λαού» θα μας παρουσιάζετε.

Γ. Π. ΜΑΣΣΑΒΕΤΑΣ

giorgis@massavetas.gr