Το ξέρω ότι τον έχετε ξαναδεί αυτόν τον  τίτλο. Ήταν στο σημείωμα της στήλης που δημοσιεύθηκε στις 30 Ιανουαρίου. Πέντε μόλις μέρες μετά τις εκλογές. Διότι, νωρίς-νωρίς, άρχισε το φαινόμενο της πολυγλωσσίας. Υπό την επιβαρυντική μάλιστα περίπτωση της αμετροεπούς μεγαλοστομίας. Αλλά, δυστυχώς, το φαινόμενο αυτό συνεχίζεται. Με τις μεγαλοστομίες να γίνονται ενίοτε τόσο κωμικές, ώστε να υπονομεύουν οποιαδήποτε σοβαρή προσπάθεια εκείνων που ομιλούν ολίγο και εργάζονται περισσότερο.

Βγήκε, με ύφος πολέμαρχου, ερεθιζόμενος προφανώς από τη λάμψη των πολεμικών όπλων και των παρασήμων και διασήμων που τον περιβάλλουν, εκεί στο Πεντάγωνο, ο υπουργός Εθνικής Αμύνης κ. Καμμένος και απείλησε ότι, αν δεν μας κάνουν τα χατίρια στην Ευρώπη, «θα το κάνουμε Κούγκι». Φαντάζομαι ότι, στο δικό του μυαλό, θα πέρασαν εικόνες κατά τις οποίες η Μέρκελ, ο Σόϊμπλε, ο Γιουνκέρ, ο Ντάινσελμπλουμ και οι λοιποί, με τους οποίους διαπραγματευόμαστε, μόλις πληροφορήθηκαν τη δήλωσή του, λέρωσαν τα εσώρουχά τους από τον φόβο τους.

Αυτή είναι βεβαίως η ακραίως κωμική πλευρά του φαινομένου. Που είναι πράγματι συνεπής προς την ιστορία της πολιτικής συμπεριφοράς, του «πολιτικού λόγου» του αρχηγού των ΑΝΕΛ, από τότε που, ως βουλευτής της Ν.Δ. επιζητούσε μονομανώς τη δημοσιότητα με «τρανταχτές αποκαλύψεις», όπως για παράδειγμα ότι αρχηγός της «17 Νοέμβρη» ήταν ο... Ανδρέας Παπανδρέου.

Ταυτοχρόνως όμως, εμφανίσθηκε να δίνει ...παράγγελμα, για ...ανατίναξη συγκεκριμένου μέσου ενημέρωσης. Μη κατονομάζοντας το, αλλά περιγράφοντάς το τόσο καθαρά, ώστε να μη μένει καμιά αμφιβολία. Γιατί εκεί «κατά Πειραιά μεριά», όπως ήταν η έκφρασή του, υπάρχει μόνον ο «Σκάϊ».

Το πλέον θλιβερό όμως της υπόθεσης, φίλτατε κ. Πρόεδρε, που την γνωριμία μας την κάναμε σε μια «ενοχλητική» εκδήλωση μέσου ενημέρωσης, στο γλέντι της αξέχαστης «Γαλέρας» του Γιάννη Καλαϊτζή, είναι ότι δεν αισθανθήκατε την ανάγκη, ως κυβέρνηση, να αποδοκιμάσετε αυτή την προτροπή, που κραυγάζει φασίζουσας νοοτροπίας.

Κι εμένα δεν μου αρέσουν κάποια πράγματα στο πρόγραμμα του συγκεκριμένου σταθμού. Ακόμη, αν θέλετε, πέραν των πολιτικών, και η αντιολυμπιακή υστερία του. Πρέπει, συμμορφούμενος προς το παράγγελμα Καμμένου, να πάω να βάλω μια βόμβα;

Θα επαναλάβω κ. Πρόεδρε την κατακλείδα εκείνου του σημειώματος της 30ης Ιανουαρίου:

Τα τηλεπαράθυρα είναι σαν τις Σειρήνες. Μαγεύουν. Αλλά η πολιτική δεν ασκείται μέσω αυτών. Μαζέψτε τους. Επειγόντως.

Γ. Π. ΜΑΣΣΑΒΕΤΑΣ

giorgis@massavetas.gr