Του Φίλιππου Ζάχαρη (filippos.zaharis@yahoo.gr)

Φανερά ενοχλημένοι οι εταίροι από το ταξίδι Τσίπρα στη Μόσχα, προειδοποιούν πως δεν μπορεί η Ελλάδα να είναι μέλος της ΕΕ και του ΝΑΤΟ και παράλληλα να γυρίζει το βλέμμα στη Ρωσία. Δεν μπορεί, λένε, να ζητάς και από τις δύο μεριές. Σε μια περίοδο όπου οι σχέσεις με τη Ρωσία είναι σε μεγάλη ένταση, όχι μόνο από το Ουκρανικό αλλά και τις γενικότερες βλέψεις των Ρώσων προς τις χώρες της πρώην ΕΣΣΔ, όπως Εσθονία και Λιθουανία, σε μια εποχή όπου ένας νέος ψυχρός πόλεμος κάνει και πάλι απειλητικά την εμφάνισή του, οι ηγέτιδες χώρες της ευρωζώνης απευθύνουν προειδοποίηση στην κυβέρνηση για τη φιλική στροφή στον Πούτιν. Ο πρόεδρος του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, Μάρτιν Σουλτς, επικοινώνησε ήδη με τον πρωθυπουργό Αλέξη Τσίπρα και του ζήτησε να προφυλάξει την Ευρωπαϊκή Ένωση, προειδοποιώντας τον παράλληλα να μην στραφεί εναντίον των Ευρωπαίων συμμάχων του.

Όπως διαπιστώνετε και μόνοι σας από τα λεγόμενα περί συμμάχων και εχθρών, έχουμε μπει ήδη σε μια νέα φάση σε ότι αφορά τις σχέσεις των Ευρωπαίων με τη Ρωσία. Αν δε συνυπολογίσει κανείς τους υπερεξοπλισμούς ΗΠΑ και Ρωσίας, τις επιδεικτικές πτήσεις στον διεθνή εναέριο χώρο ρώσικων πολεμικών αεροσκαφών, αλλά και τις προκλητικές αμερικανικές διεισδύσεις με δημιουργία βάσεων σε χώρες της πρώην Σοβιετικής Ένωσης και πλησίον στα σύνορά της, τα δεδομένα αλλάζουν άρδην και προς όλες τις κατευθύνσεις.

Αξίζει να σημειωθεί εδώ, ότι ο Μπάρακ Ομπάμα και η Άνγκελα Μέρκελ εξέφρασαν πριν από λίγες ημέρες την κοινή τους θέση, ότι δεν θα υπάρξει καμία χαλάρωση των κυρώσεων που έχουν επιβληθεί στη Ρωσία, ωσότου η Μόσχα εκπληρώσει όλες τις υποχρεώσεις που απορρέουν από τη συμφωνία κατάπαυσης του πυρός του Μινσκ.

Από την άλλη πλευρά, ο ρώσος τσάρος δείχνει να μην καταλαβαίνει από κυρώσεις και απειλεί διαρκώς τις γύρω χώρες και στρατιωτικά αλλά και οικονομικά δια του φυσικού αερίου. Τη στιγμή αυτή λοιπόν, η Ελλάδα σπάει το εμπάργκο και ο Έλληνας πρωθυπουργός συναντάται με τον Πούτιν. Τι μπορεί να σημάνει αυτό για τη συνέχεια; Κανείς δεν γνωρίζει. Πάντως, ουδείς δικαιούται να προειδοποιεί με στόμφο την ελληνική κυβέρνηση επειδή συνάπτει σχέσεις με την Ρωσία, ούτε να επικαλείται την οικονομική βοήθεια που μας δίδεται, που ούτως ή άλλως χρυσοπληρώνουμε.

Το ζήτημα είναι άλλο: Σε ποιους απευθυνόμαστε για βοήθεια και ποιο καθεστώς επικροτούμε. Με λίγα λόγια, ποιο το καθεστώς εκείνο που φροντίζει με κάθε τρόπο και μέσον να εξοντώνει τις αντίθετες φωνές; Ή μήπως είναι αυτό που ενοχοποιείται για τις εξαφανίσεις δημοσιογράφων και ακτιβιστών ανθρωπίνων δικαιωμάτων; Μήπως το κράτος εκείνο που δεν έχει απαλλαγεί από τα σταλινικά πρότυπα και τις πρακτικές μυστικοπάθειας και σκοτεινής προπαγάνδας; Η ιστορία πάει πολύ πίσω, στα Γκούλαγκ και τα μυστικά προγράμματα παραγωγής βιολογικών όπλων τύπου «Βιοπρεπαράτ». Έχουν ξεχαστεί όλα αυτά, άραγε; Στη Δύση βέβαια, η υποκρισία δεν λείπει, αφού ακολουθείται κατά πόδας η δια Πούτιν επιθετική πολιτική. Μπάρακ Ομπάμα και λοιποί, δεν σταματούν αφενός να ενισχύουν τους Ουκρανούς, με πρώτους και καλύτερους τους Αμερικανούς που θέλουν να πλησιάσουν με κάθε τρόπο ολοένα και περισσότερο στα ρώσικα σύνορα και αφετέρου να στήνουν όπου μπορούν αντιβαλλιστικά και αντιπυραυλικά συστήματα. Η υποκρισία της Δύσης, φτάνει και περισσεύει. Κορυφώνεται δε, με τις προειδοποιήσεις προς την Ελλάδα, να μην αναζητήσει καταφύγιο στην Ρωσία, εκθέτοντας την ευρωπαϊκή αλληλεγγύη. Η επίσκεψη Τσίπρα σε Πούτιν προκαλεί ένταση, είναι, όμως, από καιρό προγραμματισμένη. Οι εταίροι κάνουν ό,τι μπορούν, προκειμένου να μας εκφοβίσουν για την οικονομική βοήθεια. Και όλα αυτά, την ίδια στιγμή που ο Βαρουφάκης διαβεβαιώνει τη Λανγκάρντ μέσα στο Πάσχα ότι η Ελλάδα θα τηρήσει τις δεσμεύσεις της και θα πληρώσει τα χρέη. Η διαπραγματευτική σκακιέρα στον μεγαλύτερο βαθμό δυσκολίας για παίκτες και θεατές. Τα συμπεράσματα δύσκολα όσο οι διαπραγματεύσεις αυτές κρατούν πολύ και οι συμμετέχοντες σε αυτές διεκδικούν αποκλειστικότητα.