Του Φίλιππου Ζάχαρη (filippos.zaharis@yahoo.gr)

Βρισκόμαστε στα μέσα Μαΐου και οδεύουμε προς τον κρίσιμο Ιούνη, με μεγάλες δυσκολίες να υπενθυμίζουν πως οι εποχές που διανύουμε είναι όχι μόνο ασαφείς και αόριστες από πλευράς σταθερότητας,  αλλά πάνω απ' όλα ενδεικτικές των προθέσεων των εκάστοτε κυβερνώντων, που στην Ελλάδα αλλά και σε πολλές άλλες ευρωπαϊκές χώρες, αποφασίζουν για την τύχη των πολιτών, που με τη σειρά τους αποσβολωμένοι κοιτούν πώς να γλιτώσουν από τις αιφνίδιες αλλαγές των οικονομικών της χώρας τους. Οι κυβερνήσεις αυτές, ερχόμενες σε κοινή συμφωνία για το μέλλον της Ευρώπης, επιβάλλουν στους πολίτες τους νέες πολιτικές και μέτρα, ειδικά μάλιστα στα κράτη εκείνα όπου τα οικονομικά προβλήματα οδήγησαν σε αδιέξοδο τη διαβίωση των πολιτών τους, λόγω της πληθώρας των σκανδάλων, της διαφθοράς, αλλά και των κάθε λογής ατασθαλιών. Μια από αυτές τις χώρες είναι και η Ελλάδα, όπου το προσεχές διάστημα αναμένονται σημαντικές αλλαγές σε όλους σχεδόν τους τομείς, υπό τη στενή επίβλεψη των πιο δυνατών οικονομικά ευρωπαίων εταίρων που έρχονται να επενδύσουν, καθώς οι τιμές των «φιλέτων» έχουν πέσει θεαματικά και οι όποιες επενδύσεις αναμένεται να τους κοστίσουν πολύ φτηνά, χωρίς αυτό να συνεπάγεται αυτόματα και δημιουργία νέων θέσεων εργασίας.

Πρώτοι και καλύτεροι οι Γερμανοί, καταφθάνουν με τον αέρα του ηγέτη της ευρωζώνης, για να επενδύσουν σε μια χώρα όπου προ πολλού οι ευκαιρίες για τους εγχώριους έχουν σημαντικά μειωθεί, εκμεταλλευόμενοι στο έπακρο τα ενεργειακά αποθέματα της χώρας. Η πράσινη ενέργεια είναι ένας τομέας όπου υπάρχει από καιρό στενή συνεργασία και σύμπραξη. Το θέμα είναι όμως, κατά πόσο εξασφαλίζεται η αυτονομία στην επιχειρηματικότητα και όχι η εξάρτηση από συμφέροντα που στοχεύουν, ναι μεν στη θεαματική επιχειρηματική συνδρομή σε δύσκολες εποχές, αλλά υποθηκεύουν παράλληλα το μέλλον πολλών γενεών βάσει των όρων που περιέχουν αυτές οι συμπράξεις. Θα πει κανείς βέβαια, ότι σε τέτοιες δύσκολες εποχές, η επιχειρηματική συνδρομή από το εξωτερικό είναι κάτι σαν μάννα εξ ουρανού. Σίγουρα. Όταν ένα κράτος έχει χρεοκοπήσει, κάθε βοήθεια είναι καλοδεχούμενη. Θα πρέπει όμως, να εξετάσουν με προσοχή οι κυβερνώντες, τι ανταλλάγματα θα δοθούν και ποιες υποχωρήσεις θα γίνουν. Σε αντίστοιχες περιπτώσεις, συνήθως κανείς δεν σκέπτεται τη συνέχεια, ούτε αναλογίζεται το κόστος. Οι ευρωπαίοι εταίροι, λοιπόν -και ειδικά οι Γερμανοί- συνεχίζουν να ποντάρουν ορεξάτοι στις επενδυτικές ευκαιρίες χαμηλού κόστους στη χώρα μας. Πεπεισμένοι πως η Ελλάδα έχει πολλαπλές αναπτυξιακές δυνατότητες, σχεδιάζουν την επενδυτική τους επίθεση και υπολογίζουν τα μακροπρόθεσμα οφέλη από αυτήν. Γιατί σίγουρα κανείς δεν επενδύει χωρίς κέρδος και οφέλη. Μιλάμε για τους πιο ισχυρούς παίκτες στην ευρωζώνη, τους Γερμανούς, που ξεκινούν την επενδυτική επέλαση μετά τη σημαντική, καθώς λένε, συνδρομή των γερμανών φορολογούμενων στον δανεισμό μας. Η δημιουργία κατάλληλων συνθηκών για χαμηλού κόστους επενδύσεις, επιφέρει σημαντικές αλλαγές στον κοινωνικό- οικονομικό ιστό της χώρας. Θα έλεγε κανείς πως με στόχο την ενέργεια, που είναι κάτι σαν πανάκεια για τους ξένους επενδυτές, επιδιώκονται σαρωτικές αλλαγές στον οικονομικό τομέα της Ελλάδας. Τα οφέλη, από την άλλη, που προσδοκούν οι κυβερνώντες είναι πολλά και οι ελπίδες τους για μετατροπή της χώρας σε επιχειρηματικό και επενδυτικό πέρασμα, ακόμη περισσότερες. Το σχέδιο, αλλά και οι ελπίδες της κυβέρνησης, σχετίζονται με την εκμετάλλευση των φυσικών πόρων, αλλά και την αξιοποίηση των περιοχών εκείνων που λειτουργούν ως ενεργειακός κράχτης. Αιολική ενέργεια, φωτοβολταϊκά και άλλου είδους πράσινες επενδύσεις, με την καταλυτική συνδρομή επιχειρηματικών συμπράξεων και συνεργειών, στοχεύουν στη μετατροπή της χώρας σε ένα απέραντο «πράσινο εργοτάξιο». Καλά ακούγονται όλα αυτά, αρκεί, όμως, να υπάρξει κάπου μέτρο. Γιατί συνήθως σε τέτοιες περιπτώσεις, κανείς δεν κοιτά τις επιπτώσεις στο φυσικό περιβάλλον, καθώς πολλές από αυτές τις στοχευμένες ενεργειακές επενδύσεις δεν είναι και τόσο «πράσινες». Καλό θα είναι λοιπόν, να υπάρξει κατάλληλος σχεδιασμός και όχι ανάπτυξη για την ανάπτυξη, χωρίς όρους και προϋποθέσεις. Οι επόμενοι μήνες, αναμένονται με εξαιρετικό ενδιαφέρον αναφορικά με την αξιοποίηση των «φιλέτων» της χώρας. Αυτό που απομένει να δούμε είναι κατά πόσο θα υπάρξει σωστή διαχείριση και εκμετάλλευση του ενεργειακού πλούτου. Γιατί σίγουρα οι ευρωπαίοι εταίροι και ειδικά οι Γερμανοί έχουν λαμβάνειν από την επενδυτική στόχευση, εμείς, όμως, θα πρέπει και το συμφέρον μας να σκεφθούμε και την παρατεταμένη κρίση να αντιμετωπίσουμε. Αν μάλιστα, θέλουμε να μιλάμε και για οφέλη, θα πρέπει να λάβουμε υπόψιν τους αστάθμητους παράγοντες που συνοδεύουν την όποια ανάπτυξη. Παράγοντες που σχετίζονται με το μέγεθος της εκάστοτε επενδυτικής εξάρτησης, αλλά και τον αριθμό των νέων θέσεων εργασίας.