Του Φίλιππου Ζάχαρη (filippos.zaharis@yahoo.gr)

Το νόημα αυτών των εκλογών δεν είναι άλλο από το ν' αποφασίσει κανείς αν δέχεται πλέον ή όχι νέα συγκυβέρνηση, που το πολύ πολύ να διεκπεραιώσει τις υποσχέσεις προς τους εταίρους με γνώμονα το δήθεν εθνικό συμφέρον. Από την άλλη, η νέα εκλογική αναμέτρηση θα πρέπει να αποκαλύψει για το ποιες είναι οι προθέσεις των «αντιμνημονιακών», πώς θα προχωρήσουν στον απογαλακτισμό από τους εταίρους και με ποιο τρόπο θα έρθουν οι επενδύσεις που τόσο καιρό μιλούν για αυτές. Είτε στη μία, είτε στην άλλη περίπτωση, μην περιμένετε κανείς να σας αποσαφηνίσει με ποιο τρόπο θα επέλθει η όποια πρόοδος, τη στιγμή που από τη μια τα δανεικά ούτε αγύριστα είναι, ούτε χωρίς μεταρρυθμίσεις χορηγούνται και από την άλλη, όλοι οι επαιρόμενοι περί του εθνικού νομίσματος ούτε πρόγραμμα έχουν, ούτε τεκμηριώνουν τις υποσχέσεις τους. Είτε με τον ένα, είτε με τον άλλο τρόπο, αυτό που διαφαίνεται από τη νέα εκλογική αναμέτρηση δεν είναι παρά σύγχυση που μεταλαμπαδεύεται στη μάζα των πολιτών, που όσο εύκολα μετακινείται από τα δεξιά προς τα αριστερά, τόσο δύσκολα θα γευτεί τις όποιες φορολογικές απαλλαγές από τη νέα συγκυβέρνηση. Νέες εποχές λοιπόν, όπου το ιδεολογικό πρόσημο παρακάμπτεται χάριν του ευκαιριακού κέρδους.

Εποχές όπου το να εντάσσεται κάποιος στους κομματικούς στρατούς, μπορεί να μην έχει την αίγλη άλλων εποχών από πλευράς βολέματος, αλλά δεν παύει να είναι και πάλι το ισχυρό χαρτί ή η διακαής επιθυμία των μετακινούμενων μαζών. Οι εκλογές που έρχονται και που το πιο πιθανό είναι να βάλουν στο εξουσιαστικό παιχνίδι και άλλους τυχοδιώκτες της πολιτικής, θα επιβεβαιώσουν για μια ακόμη φορά ότι η συχνότητά τους δεν οφείλεται σε κάποια κρίση δημοκρατικότητας από τους κρατούντες, αλλά από συμφέροντα που πρέπει να εκπληρωθούν και υποσχέσεις που πρέπει να τεθούν επί τάπητος και μόνο. Η λαϊκή εξουσία, που πολύ φοριέται από δήθεν αμετακίνητους κομμουνιστές οραματιστές των σταλινικών καθεστώτων, ταιριάζει γάντι με τις νεοφιλελεύθερες πρακτικές νέων κομματιδίων που φλερτάρουν με το κέντρο και επιθυμούν το παντρολόγημα με τη νεοδεξιά ανεξαρτήτου απόκλισης και παρεκτροπής από τις αρχές της. Το τελευταίο διάστημα που και εκλογές έγιναν και δημοψηφίσματα έλαβαν χώρα στο όνομα της Δημοκρατίας και αυτά, δεν αναμένεται να ανανεώσει το ενδιαφέρον τής ούτως ή άλλως αποπροσανατολισμένης μάζας των πολιτών. Δεν κάνει σε κανέναν εντύπωση πώς και με ποιο τρόπο θα πάρουμε τις δανειακές δόσεις από τους πιστωτές, ούτε το αν κάποιοι λένε πως δεν τις έχουμε ανάγκη.

Οι πολίτες έχουν εμπεδώσει το παιχνίδι που παίζεται, απλά δεν έχουν πάρει απόφαση ακόμη να αυτοοργανωθούν. Δεν τους πείθουν οι επαναλαμβανόμενες νουθεσίες των εταίρων, ούτε οι υπαναχωρήσεις των ελληνικών κυβερνήσεων τόσα χρόνια τώρα. Πολύ περισσότερο δεν πέφτουν στην πλειοψηφία τους στην παγίδα του νεοσυντηρητισμού, που έχει προ πολλού κατακλύσει την Ευρώπη. Η στροφή βέβαια, τμήματος του κόσμου στην ακροδεξιά και τον νεοναζισμό, πολύ περισσότερο είναι απόρροια του γενικότερου κλίματος ξενοφοβίας στην Ευρώπη παρά κάτι άλλο, συν του γεγονότος ότι στην Ελλάδα πάντα υπήρχε ένα σημαντικό κομμάτι εθνικιστών και ακροδεξιών που φώλιαζε στα μεγάλα κόμματα των προηγούμενων δεκαετιών. Οι εκλογές, λοιπόν, πλησιάζουν, αλλά δεν αναμένεται να φέρουν κάτι διαφορετικό. Όλα εναπόκεινται στους πολίτες και τις κινήσεις που θα κάνουν. Όλα επαφίενται στην προαίρεση του καθενός, στην προσπάθειά του να προσδώσει έναν άλλο χαρακτήρα στη νέα μετεκλογική εποχή.

Και επειδή δεν υπάρχουν και πολλά άλλα περιθώρια για θεαματικές κινήσεις της εξουσίας δεξιάς/αριστερής/κεντρώας/σοσιαλιστικής - είναι αυτή η εκλογική αναμέτρηση που θα πρέπει να υποδείξει την κοινωνική πόρευση μακριά από κόμματα και όποιες συγκυβερνήσεις. Είναι καιρός, με λίγα λόγια, να βγουν οι πολίτες από τις ασφαλείς ιδιωτικές φωλιές και να διεκδηκήσουν τα αυτονόητα. Να κάμψουν, ούτως ειπείν, τις προσπάθειες για περαιτέρω αποσάθρωση του κοινωνικού ιστού με αόριστες υποσχέσεις και λόγια. Να κάνουν πράξη τον δικό τους λόγο για δικαιοσύνη, ισότητα και δημοκρατία. Συνθήματα που υφάρπαξαν όλα τα κόμματα δεκαετίες τώρα, για να γιγαντώσουν τους στρατούς τους.