Η μάχη κατά της διαφθοράς και της διαπλοκής είναι σημαία που ανεμίζατε συνεχώς κ. Πρόεδρε, τόσο κατά το επτάμηνο της πρώτης διακυβέρνησής σας, όσο και κατά την προεκλογική περίοδο. Διαβεβαιώνοντας τους πάντες, εντός και εκτός της χώρας, ότι θα κτυπήσετε τη διαφθορά, το λαθρεμπόριο και τους διαπλεκόμενους που επιδίδονται σε λαθροχειρίες, έτσι ώστε να εξασφαλίσετε και σημαντικά έσοδα.

Προβάλλατε μάλιστα, ιδιαιτέρως ως πρόσωπο-σύμβολο αυτής της «ανυποχώρητης μάχης», έναν δικαστικό που είχε καταξιωθεί από τη θητεία του ως προέδρου της Αρχής για την καταπολέμηση του οικονομικού εγκλήματος και ειδικότερα του ξεπλύματος «μαύρου» χρήματος. Τον αντεισαγγελέα του Αρείου Πάγου Παναγιώτη Νικολούδη. Στον οποίο εμπιστευθήκατε το υπουργείο Καταπολέμησης της διαφθοράς.

Και το πρώτο πράγμα που κάνατε μόλις ξαναπήρατε την εξουσία, ήταν να καταργήσετε το συγκεκριμένο υπουργείο και να εκπαραθυρώσετε από την κυβέρνησή σας τον κ. Νικολούδη, χωρίς να του δώσετε καμία εξήγηση.

Τι συνέβη αλήθεια; Απέτυχε ο κ. Νικολούδης; Ή έχουν δίκιο εκείνοι που υποστηρίζουν ότι ενόχλησε με τις έρευνές του και τους φακέλους που άνοιξε, πρόσωπα που έχουν όχι μόνον οικονομική δύναμη στο χώρο της ναυτιλίας ή του αθλητισμού, αλλά και επεκτείνουν συνεχώς τις δραστηριότητές τους στα μέσα ενημέρωσης, μερικά από τα οποία έχουν εκχωρηθεί, «κάτω από το τραπέζι», στον ΣΥΡΙΖΑ, τον οποίο υπηρέτησαν σε όλη την προεκλογική περίοδο κτυπώντας συστηματικως τη Νέα Δημοκρατία και το «Ποτάμι»;

Πόσο συνάδει η απομάκρυνση του κ. Νικολούδη με την πληροφορία που κυκλοφορούσε, από συνεργάτες του, ότι τα ευρήματά του, σε βάρος δυο μεγαλοεπιχειρηματιών με πολυσχιδείς δραστηριότητες, ήταν τέτοια, ώστε θα έπρεπε να διαφύγουν στο εξωτερικό, αν ήθελαν να γλιτώσουν τα «βραχιολάκια»;

Τώρα οι αρμοδιότητες αυτές περνάν στο υπουργείο Δικαιοσύνης. Και τις αναλαμβάνει ένας άλλος δικαστικός, ο Δημήτρης Παπαγγελόπουλος ως «αναπληρωτής υπουργός για θέματα διαφθοράς». Ο οποίος διετέλεσε επί των ημερών της δεύτερης κυβέρνησης του Κώστα Καραμανλή διοικητής της ΕΥΠ από τον Ιούλιο του 2009 ως τον Οκτώβριο, οπότε και παραιτήθηκε μετά τη νίκη του ΠΑΣΟΚ. Δηλαδή είναι πρόσωπο εμπιστοσύνης σε όλες τις παρατάξεις. Καλότυχος να είναι.

Αλλά το ερώτημα παραμένει. Σε ποιανού την ποδιά «σφάχτηκε» ο κ. Νικολούδης; Και τι άλλο αναδίδεται από αυτή την υπόθεση, αν όχι οσμή «για πρώτη φορά αριστερής διαπλοκής»;

Γ. Π. ΜΑΣΣΑΒΕΤΑΣ

giorgis@massavetas.gr