Με το σύλλογο εργαζομένων και τον διοικητή του νοσοκομείου συναντήθηκε το πρωί  της Δευτέρας ο βουλευτής του ΚΚΕ Στ. Τάσσος,  προκειμένου να συζητήσει τα προβλήματα που πνίγουν το χώρο της υγείας. Παράλληλα, αναφέρθηκε στο σοβαρό πρόβλημα κάλυψης μισθοδοσίας του προσωπικού, αλλά και στη μη παραλαβή του οικοδομικού έργου στο Βοστάνειο καθώς υπάρχουν υπόνοιες και καταγγελίες για κακοτεχνίες.

Ήρθαμε  και ακούσαμε τις απόψεις και τα προβλήματα από το σύλλογο των εργαζομένων, τα προβλήματα που αντιμετωπίζει το Γενικό Βοστάνειο Νοσοκομείο Μυτιλήνης, ένα νοσοκομείο με παράδοση και ένα νοσοκομείο που εν πάση περιπτώσει σε σύγκριση με άλλα ίσως βρίσκεται σε μια κάπως καλύτερη κατάσταση. Παρ' όλα αυτά, τα προβλήματα υποχρηματοδότησης και υποστελέχωσης είναι υπαρκτά και οξυμένα τόνισε ο ίδιος.

ΚΑΛΥΨΗ ΜΙΣΘΟΔΟΣΙΑΣ

Ιδιαίτερα ο Στ. Τάσσος εστίασε στο πρόβλημα εξεύρεσης νέων πόρων κυρίως από τον ΕΟΠΥΥ, το νέο έτος. Σε διαφορετική περίπτωση, οι επικουρικοί γιατροί, το επικουρικό προσωπικό και το νοσηλευτικό, δεν θα μπορεί να πληρωθεί. Ο προϋπολογισμός που χρειάζεται κάθε μήνα για να πληρώνεται το επικουρικό προσωπικό είναι περίπου 90.000 ευρώ και αν δεν υπάρξει η οφειλόμενη εισροή πόρων από τον ΕΟΠΥΥ, από το 2016 θα υπάρξει σοβαρό πρόβλημα κάλυψης των δαπανών για αυτό το προσωπικό.

ΚΑΤΑΓΓΕΛΙΕΣ

Υπάρχουν, επίσης, προβλήματα που αφορούν στις καινούργιες πτέρυγες που έγιναν στο νοσοκομείο. Παραδόθηκαν οι δυο πτέρυγες, υπογράμμισε. Παραμένει το τρίτο σκέλος του έργου, που είναι η ανακαίνιση του παλιού νοσοκομείου, ένα έργο που, με συνολικό προϋπολογισμό 24 εκατ. ευρώ, σήμερα υπολείπονται 6 εκατ. ευρώ για να ολοκληρωθεί. Επίσης, ένα άλλο σοβαρό πρόβλημα που σχετίζεται με το εν λόγω έργο, είναι ότι δεν έχει γίνει η παραλαβή του και υπάρχουν υποψίες και καταγγελίες για κακοτεχνίες. Επείγει να γίνει η άμεση παραλαβή του έργου και να εντοπιστούν οι τυχόν υπάρχουσες κακοτεχνίες.

ΠΡΟΣΛΗΨΕΙΣ

Αδιαμφισβήτητη δε και η  έλλειψη προσωπικού, η οποία υπολογίζεται γύρω στα 50 άτομα. Αρκετό προσωπικό έχει αποχωρήσει λόγω συνταξιοδότησης από το 2000, ενώ όταν άρχισαν να λειτουργούν τα νέα τμήματα έφυγαν γύρω στα 100 χωρίς να γίνει ουσιαστικά καμία αναπλήρωση αυτού του προσωπικού. Επομένως, επείγει να προσληφθούν τουλάχιστον 50 ακόμα άτομα.

Το άμεσο πρόβλημα που έχει δημιουργηθεί με το θέμα των προσφυγικών και μεταναστευτικών ροών είναι επίσης οξυμένο και αναδεικνύει ακόμα περισσότερο την έλλειψη στελέχωσης και οργάνωσης. Πέραν όλων των άλλων πρέπει να υπάρχουν στο νοσοκομείο και μεταφραστές, οι οποίοι θα επικουρούν και θα βοηθούν ουσιαστικά το ιατρικό και το υπόλοιπο νοσηλευτικό προσωπικό, για να μπορεί αυτό να παρέχει τις υπηρεσίες του στους αλλοδαπούς που προσέρχονται ή μεταφέρονται στο νοσοκομείο, αντιμετωπίζοντας προβλήματα υγείας.

ΠΡΟΣ ΔΙΑΛΥΣΗ

«Δυστυχώς, η πολιτική της υποχρηματοδότησης και της υποστελέχωσης των νοσοκομείων και των κέντρων υγείας, είναι μια αποφασισμένη και συνειδητή πολιτική, που σαν στόχο έχει ουσιαστικά να διαλύσει το δημόσιο σύστημα Υγείας και να το παραδώσει και αυτό στα χέρια των ιδιωτών, υπογράμμισε ο Στ. Τάσσος. Ο αγώνας για τη λύση των άμεσων προβλημάτων που σήμερα αντιμετωπίζουν τα νοσηλευτήρια, πρέπει να συνδυαστεί με έναν αγώνα για να ανατραπεί το σύστημα  που γεννά τα προβλήματα και βάζει ως στόχο όχι την ικανοποίηση των κοινωνικών και λαϊκών αναγκών, αλλά τη μεγιστοποίηση του κέρδους. Και κατέληξε: Η γενναία χρηματοδότηση του νοσοκομείου από τον κρατικό προϋπολογισμό είναι αναγκαία, και για προσλήψεις και για λειτουργικά έξοδα, αλλά και για έκτακτες ανάγκες, όπως αυτή που έχει προκύψει το τελευταίο διάστημα με το προσφυγικό-μεταναστευτικό, παράλληλα, όμως, το νοσοκομείο θα πρέπει να είναι σε θέση να αντιμετωπίσει οποιαδήποτε έκτακτη ανάγκη προκύψει.

Δεν είναι δυνατόν στο χώρο της Υγείας να μπαίνει η λογική που θέλει τα νοσοκομεία να λειτουργούν σαν επιχειρήσεις με λογική κέρδους. Ούτε το κράτος να παίρνει τα όποια αποθεματικά (ψίχουλα) των νοσοκομείων για την πληρωμή των δανειστών, όπως έγινε πρόσφατα (το Μάρτιο του 2015).

Όλα τα παραπάνω αναδεικνύουν την ανάγκη να υπάρχει αποκλειστικά Δημόσια και Δωρεάν Υγεία σε πρωτοβάθμιο και δευτεροβάθμιο επίπεδο που θα προσφέρει ολοκληρωμένες και υψηλού επιπέδου υπηρεσίες Υγείας σε όλους. Αναδεικνύουν, επίσης, την ανάγκη για κατάργηση κάθε επιχειρηματικής δραστηριότητας στο χώρο της Δημόσιας Υγείας, όπως για παράδειγμα αυτή των εργολάβων, αλλά και της δράσης διαφόρων ΜΚΟ που υποκαθιστούν την υποχρέωση του κράτους και καλλιεργούν τη λογική της φιλανθρωπίας.

Τέλος, αναδεικνύεται η ανάγκη να υπάρξει κίνημα οργανωμένο, που να διεκδικεί τα παραπάνω, κίνημα που θα παλεύει να ανατρέψει αυτό το σύστημα, να φέρει το λαό στην εξουσία και να τον κάνει ιδιοκτήτη του πλούτου που αυτός παράγει».