-Τη βαριά καταγγελία κατά των Μη Κυβερνητικών Οργανώσεων (MKO) που δραστηριοποιούνται στη Μεσόγειο ότι συνεργάζονται με τους διακινητές ανθρώπινων ψυχών, διατυπώνει η Frontex, σύμφωνα με αποκλειστικές πληροφορίες των Financial Times.

Αργά το κατάλαβαν το «μυστικό». Σιγά τις αποκλειστικές πληροφορίες. Όποιος ζούσε μια βδομάδα στο νησί το καλοκαίρι της κολάσεως, δεν χρειαζόταν πολλά για ν' αντιληφθεί τι γινόταν και πώς λειτουργούσε τα σύστημα.

Όταν έκανες μια βόλτα στην παραλιακή της Κρατήγου και έβλεπες τα μέλη των οργανώσεων με τα διακριτικά της ομάδας τους να περιμένουν, να κάνουν σινιάλα με φώτα και φακούς και σφυρίζουν και ποιος ξέρει τι άλλα μέσα επικοινωνίας διέθεταν για να κατευθύνουν τους «μέσα» προς τα έξω, αντιλαμβανόσουν τάχιστα το τι γίνεται.

Τότε έλεγαν πως υπήρχε και επικοινωνία μεταξύ των μελών των ΜΚΟ και από τις δύο ακτές του Αιγαίου. Κάποιοι που βρισκόταν απέναντι, έδιναν το στίγμα και όλες τις λεπτομέρειες άφιξης των λέμβων και των σαπιοκάραβων που μετάφεραν τους λαθρομετανάστες, καθώς είχαν όσες πληροφορίες απαιτούσε η περίσταση για την διευκόλυνση της «μετακίνησης» και της επιτυχούς έκβασης του ταξιδιού.

Αίσθηση προκάλεσε το σχόλιο του έμπειρου πολιτικού Αλ. Αλαβάνου για το διαρκές λάθος του Πρωθυπουργού, όταν μιλά, ο ίδιος ή το Μαξίμου, για τη Λέσβο και τη Μυτιλήνη: «Να μάθει και ποια είναι τα νησιά του Αιγαίου, να μην τα λέει διπλά, μόνο πιωμένος μπορεί να είναι για να τα λέει διπλά (Μυτιλήνη-Λέσβος). Η χειρότερη υποτίμηση για έναν άνθρωπο είναι να τον λες με άλλο όνομα ή να μην τον ξέρεις»!

-Προ ημερών μαθητές σχολείου όπου υπάρχουν αλλοδαπά παιδάκια, έκαναν λόγο για επιθετική συμπεριφορά ενός εξ αυτών.

Φυσικά το περιστατικό είναι μεμονωμένο και όχι γενικευμένο κάτι ιδιαίτερα ενθαρρυντικό.

Όμως αν το σκεφτεί κάποιος με καθαρό μυαλό, θα δικαιολογήσει κάθε παρόμοια πράξη προερχόμενη από τα παιδιά αυτά, γιατί πολύ απλά τούτες οι υπάρξεις γεννήθηκαν μέσα στον πόλεμο. Τον βίωσαν και έμαθαν, ότι όλα κερδίζονται με πόλεμο και βία.

Δεν είναι ευθύνη των παιδιών. Για εκείνα κάτι τέτοιο είναι φυσιολογικό και αυτονόητο.

Όμως η ελληνική πολιτεία σε τέτοιες περιπτώσεις, που γίνεται προσπάθεια ένταξης και προσαρμοστικότητας,  όφειλε να ενισχύει αυτές τις μονάδες με παρουσία ψυχολόγων. Οι δάσκαλοι μπορεί να έχουν διδαχτεί τις βασικές αρχές της ψυχολογίας, όμως δεν είναι εύκολο να διαχειριστούν τέτοιες υποθέσεις. Οι ψυχές αυτές, θέλουν άλλου είδους μεταχείρισης και διαφορετική τακτική, που απαιτεί εξειδίκευση, διαφορετικά ας μην το επιχειρούσαν το εγχείρημα, γιατί θα δημιουργήσουν μεγαλύτερο πρόβλημα που θα επεκταθεί στην εκάστοτε εκπαιδευτική μονάδα και οι συνέπειες θα είναι χειρότερες πολλαπλώς.