«Αύγουστος Οίνος»

Της Ιωάννας Θεοδωράτου

Εκδόσεις «Ωκεανίδα»

Νέα και δραστήρια, με μάτια σπινθηροβόλα που μαρτυρούν τη δίψα για το καινούριο, το διαφορετικό, το δρόμο για άλλα μονοπάτια, που ίσως τελικά να την απομακρύνουν από τον αρχικό της στόχο, τη δικηγορία, την οποία τώρα ασκεί, η συγγραφέας  Ιωάννα Θεοδωράτου.

Το νεαρό της ηλικίας της, δεν την κάνει να υστερεί σε ωριμότητα σκέψης. Και αυτό ξετυλίγεται και αποκαλύπτεται μέσα από τις σελίδες του πρώτου της μυθιστορήματος με τίτλο «Αύγουστος Οίνος» από τις εκδόσεις «Ωκεανίδα» που κυκλοφόρησε πριν λίγες μέρες.

Το βιβλίο με βασική ηρωίδα τη Μαρίνα, μας παρουσιάζει τη ζωή της από τα 12 της χρόνια έως τα 35 της. Οι νεανικές της ανησυχίες, οι αναζητήσεις, οι φαντασιώσεις, τα γεγονότα που συντάραξαν τη ζωή της και άλλαξαν τα σχέδιά της, η ωριμότητα, οι συμπτώσεις, εκείνος: Ο Αύγουστος. Ο Μήνας; Ο μελαχρινός; Ο γεροδεμένος; Ο ηλιοκαμένος; Ή μήπως ο Αχιλλέας; Ή το κρασί; Ο Αύγουστος Οίνος; Το παιχνίδι της Μαρίνας με τον «Αύγουστο» ξεδιπλώνεται στις σελίδες του βιβλίου.

Το είδος του κειμένου, διηγηματικό μυθιστόρημα κατά το φιλόλογο Ηλία Παπαγεωργίου που έκανε και τη βιβλιοπαρουσίαση, το απόγευμα του Σαββάτου, στο ιστορικό και παραδοσιακό καφέ «Πανελλήνιον»: «Πρόκειται για σύντομα ολοκληρωμένα κείμενα, το καθένα από τα οποία θα μπορούσε να είναι αυτοτελές διήγημα. Παρόλη την αυτοτέλεια των επιμέρους κειμένων, ωστόσο, είναι τόσο στενά συνδεδεμένα μεταξύ τους, ώστε αποτελούν ένα ενιαίο νοηματικά σύνολο που χαρακτηρίζεται τελικά ως μυθιστόρημα, αν μάλιστα λάβουμε υπόψη ότι σ' αυτό εμπεριέχεται και μύθος και πραγματικότητα.

Στις σελίδες του βιβλίου δεν εξιστορείται και δεν αναπτύσσεται κάποιο συγκεκριμένο γεγονός, για το οποίο αγωνιούμε να δούμε το τέλος του ή να ανακαλύψουμε κάποιο μυστήριο. Αντίθετα, τίθεται πλήθος θεμάτων σχετικών με τον τόπο δράσης, τα εμπλεκόμενα πρόσωπα, τις ηλικιακές αγωνίες, τα εναλλασσόμενα συναισθήματα, τις απροσδόκητες εξελίξεις...

Σε αυτό το βιβλίο, ειδικότερα, παρουσιάζονται με απόλυτη φυσικότητα ήθη και έθιμα των νησιών, ασχολίες των κατοίκων, ο τρόπος διασκέδασης, η φιλοσοφία ζωής. Από αυτή την άποψη, επομένως, θα μπορούσε να χαρακτηριστεί ως ηθογραφικό. Κυρίως, όμως, είναι ψυχολογική ανάλυση διάφορων ηλικιών από την προεφηβική, την εφηβική και την ώριμη ηλικία, όπως φαίνεται μέσα από τις ενέργειες, τις αντιδράσεις, τις σκέψεις και τα οράματα της πρωταγωνίστριας Μαρίνας και των συνομηλίκων της, αγοριών και κοριτσιών. Παρουσιάζεται, παράλληλα, η ψυχολογία, οι αντιδράσεις, οι αγωνίες και οι απόψεις των ηλικιωμένων, γονιών και γιαγιάς, σχετικά με τη συμπεριφορά και τις αντιλήψεις των νέων.

Από την άποψη του κοινωνικού περιβάλλοντος, η συγγραφέας παρουσιάζει αβίαστα τις ανθρώπινες σχέσεις της μικρής νησιώτικης κοινωνίας, τις ασχολίες των κατοίκων, τη φιλοσοφία για τη ζωή, για τη θέση του άντρα και της γυναίκας, της ζωής και του θανάτου, για το γάμο και την τεκνοποιία. Εντυπωσιακή είναι η έκθεση της «ομερτά», της ένοχης σιωπής δηλαδή, στις μικρές κοινωνίες.

Το βιβλίο της Ιωάννας Θεοδωράτου τόνισε ο Ηλ. Παπαγεωργίου - φέρει τον τίτλο «Αύγουστος Οίνος». Και ενώ η δεύτερη λέξη είναι σαφής, η πρώτη λέξη παραπέμπει στην ιδιαίτερη αγάπη της Μαρίνας για το μήνα Αύγουστο, τον οποίο προσωποποιούσε με μελαχρινό, γεροδεμένο, ηλιοκαμένο και με πλούσια μαλλιά άνδρα. Όταν κάποια στιγμή είδε έναν τέτοιον νεαρό, τον ονόμασε Αύγουστο, αν και το πραγματικό του όνομα, όπως έμαθε μετά από πολλά χρόνια, ήταν Αχιλλέας. Αυτός λοιπόν ο Αχιλλέας, όταν αποφάσισε να ασχοληθεί με την αμπελουργία και την οινοποιία, έδωσε στο κρασί του τη φίρμα «Αύγουστος Οίνος».

Από λογοτεχνική άποψη επισήμανε το εν λόγω μυθιστόρημα χαρακτηρίζεται από φυσικότητα, αληθοφάνεια, ρεαλισμό, πλούσια εικονοκλασία, φυσιολατρία, πλούτο συναισθημάτων, αβίαστη εξέλιξη δράσης, ελληνοπρέπεια. Η γλώσσα είναι απλή, κατανοητή, αυθόρμητη. Οι διάλογοι είναι φυσικοί, εναρμονισμένοι με το πνευματικό και κοινωνικό επίπεδο των προσώπων, αιχμηροί, όπου χρειάζεται, ειρωνικοί, εύστοχοι, σκληροί και βίαιοι, εκεί που πρέπει».

Σε όλη τη διάρκεια της εφηβικής ηλικίας, εκδηλώνονται έντονα τα συναισθήματα της ηλικίας.

Όλα της τα μυστικά, τους προβληματισμούς, τις αγωνίες και εμπειρίες, τα μοιράζεται με τη μοναδική της φίλη, την Ουρανία.

Το μεγάλωμα της Μαρίνας, η αποκατάσταση της Ουρανίας, οι σπουδές των συνομηλίκων της και της ίδιας ενέτειναν την αγωνία των γονιών της για τη συναισθηματική αστάθεια της Μαρίνας και την κοινωνική της αποκατάσταση.

Η Μαρίνα αντιδρά αρνητικά και εχθρικά στο έντονο και διαρκές ενδιαφέρον των γονιών της στην προσπάθειά τους να την ηρεμήσουν και να την προσγειώσουν στα κοινώς παραδεδεγμένα, με τα οποία η Μαρίνα δε συμφωνούσε, αν δεν ήταν εναρμονισμένα με τα δικά της δεδομένα.

Οι σπουδές της στη Φιλοσοφική Σχολή και η ενασχόλησή της με την αρχαιολογία την αποξένωσαν από γνωστούς και φίλους, πράγμα που ανησύχησε ακόμη περισσότερο τους γονείς και τη γιαγιά της.

Και ενώ η Μαρίνα ήταν έτοιμη να συνεχίσει τις σπουδές της στο εξωτερικό, διάφορα δυσάρεστα γεγονότα και απροσδόκητες ειδήσεις άλλαξαν άρδην τη φιλοσοφία ζωής.     

Μετά από έναν δραματικό εσωτερικό διάλογο, οδηγείται σε οριστικές αποφάσεις και εγκαθίσταται μόνιμα στο νησί της μητέρας της ως υπάλληλος της αρχαιολογικής υπηρεσίας. Η συμμετοχή της στα κοινωνικά δρώμενα της Χώρας έφεραν κοντά τη Μαρίνα με έναν ιδιόμορφο νεαρό, τον Αχιλλέα, τον οποίο η Μαρίνα είχε αποκαλέσει πριν πολλά χρόνια Αύγουστο, εξ ου και ο τίτλος του βιβλίου.

Όπως αναφέρεται και στο οπισθόφυλλο του βιβλίου: «Η Μαρίνα, μια σύγχρονη γυναίκα στα τριάντα πέντε της χρόνια, μετρά τα καλοκαίρια της. Σ' ένα χώρο αυθεντικά νησιώτικο κι ελληνικό, στο φως και στη θάλασσα, ξεδιπλώνει το χαρακτήρα της, μαθαίνει τους ανθρώπους, ανδρώνεται και φτάνει στην αυτογνωσία. Μέσα από περιστατικά κωμικοτραγικά και από αναποδιές ήδη απ' την πρώτη εφηβική της ηλικία, από την άρνηση και την αναδίπλωση, την εμμονή και τον πόνο, ξεκινά τη δική της αγωνιώδη πορεία, αναζητώντας τον έρωτα, έτσι όπως τον έχει πλάσει στην ψυχή της: Απόλυτο και μοναδικό. Όλη αυτή η διαδρομή τη βοηθά να ωριμάσει, να γνωρίσει τον εαυτό της και τελικά να μεθύσει από το κρασί της ζωής. Μιας ζωής, που όσο κι αν προσπαθείς να την ορίσεις, που όσο ενδεχομένως σ' έχει απογοητεύσει, τελικά θα σε πάει εκεί που θέλει και γιατί όχι; θα σε λυτρώσει».

Η Ι. Θεοδωράτου γεννήθηκε στη Χίο. Μιλά πέντε γλώσσες, σπούδασε στη Νομική Αθηνών και από το 2011 εργάζεται ως δικηγόρος στην Αθήνα. Η συγγραφή είναι το χόμπι της. Γράφει από μικρή και έχει βραβευτεί δύο φορές από την Πανελλήνια Ένωση Λογοτεχνών. Η ίδια δηλώνει ιδιαίτερα τυχερή που από τα πρώτα βήματά της ένας μεγάλος εκδοτικός οίκος έδειξε ενδιαφέρον και ανέλαβε την ευθύνη και γιατί όχι το ρίσκο. Όπως τονίζει: Σήμερα προτιμώνται τα πονήματα και συγγραφικά έργα των πολιτικών, δημοσιογράφων και των ανθρώπων της τέχνης».

Το βιβλίο βρίσκεται ήδη στις προθήκες του βιβλιοπωλείου Φωτίου στην Αερ. Γιανναρέλλη και της Κλ. Χατζηδανιήλ.

«Η γέφυρα των μυστικών»

Της Jennifer Donnelly

Μετάφραση: Μαρία Τραϊκόγλου

Εκδόσεις «Διόπτρα»

Τιμή 17.70 ευρώ

Η Τζο Μόντφορτ, όμορφη και πλούσια, σύντομα θα αποφοιτήσει και θα παντρευτεί έναν από τους πιο περιζήτητους και εύπορους εργένηδες της Νέας Υόρκης. Όμως, αυτό είναι το τελευταίο πράγμα που επιθυμεί η Τζο. Το όνειρό της είναι να γίνει δημοσιογράφος σε εφημερίδα. Πέρα από τον αγώνα που πρέπει να δώσει ενάντια στα στερεότυπα και τις απαιτήσεις της κοινωνικής τάξης και της εποχής της, η Τζο καλείται ξαφνικά να αντιμετωπίσει ένα τραγικό γεγονός: ο πατέρας της τραυματίζεται θανάσιμα ενώ καθαρίζει το περίστροφό του. Ο Τσαρλς Μόντφορτ ήταν ένας από τους πλουσιότερους επιχειρηματίες της Νέας Υόρκης, ιδιοκτήτης εφημερίδας, συνέταιρος σε μια από τις μεγαλύτερες ναυτιλιακές εταιρείες και, κυρίως, ένας άντρας υπερβολικά έξυπνος και προσεκτικός για να καθαρίζει ένα όπλο γεμάτο και η Τζο το ξέρει.

Η προσπάθειά της να ανακαλύψει περισσότερα για τον θάνατο του πατέρα της θα την οδηγήσει σε μια δαιδαλώδη έρευνα γεμάτη αγωνία και ανατροπές. Στην πορεία της έρευνάς της, η Τζο θα συναντήσει τον Έντι, έναν νεαρό γοητευτικό δημοσιογράφο που εργάζεται στην εφημερίδα του πατέρα της. Δίπλα στον Έντι, η Τζο θα αναζητήσει την αλήθεια για τον θάνατο του πατέρα της, θα ανακαλύψει έναν νέο κόσμο πέρα από τα όρια της τάξης της, και θα γνωρίσει τον έρωτα. Ώσπου θα συνειδητοποιήσει πόσο ακριβό μπορεί να είναι το τίμημα της αλήθειας και της αγάπης.

«ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ Α. ΤΡΥΠΑΝΗΣ

(1909-1993) ΄Ενας λανθάνων καβαφικός ποιητής», του Δημήτρη Νικορέτζου

Συγκίνηση στην αίθουσα της Περιφερειακής Ενότητας (Π.Ε) Χίου της Περιφέρειας Β. Αιγαίου (Π.Β. Αιγαίου) «Μ ι χ α η λ   Β ο υ ρ ν ο υ ς»

Τιμή στην μνήμη του επιφανούς Χιώτη ομηριστή και ακαδημαϊκού Κωνσταντίνου Α. Τρυπάνη  μέσω της βιβλιοπαρουσίασης

     Με μεγάλη επιτυχία πραγματοποιήθηκε, σε μια κατάμεστη αίθουσα, όπου κυμάτιζαν τα οδηγικά μαντήλια, παρουσία προσωπικοτήτων του πολιτικού, επιστημονικού κοινωνικού  και πνευματικού κόσμου του νησιού και εκπροσώπων των Μέσων Μαζικής Ενημέρωσης, η τιμητική εκδήλωση μνήμης του Κ. Α. Τρυπάνη, που συνδιοργάνωσαν η Π.Ε Χίου της Π. Β. Αιγαίου με τα  Κατασκηνωτικά Οδηγικά Κέντρα ''ΑΓΙΑΣΜΑΤΩΝ'' Χίου και ''ΜΥΧΟΥΣ'' Λέσβου του Σώματος Ελληνικού Οδηγισμού (Σ.Ε.Ο).

     Λόγω της ιδιαίτερης  έξαρσης της κρίσης του μεταναστευτικού προβλήματος στη Χίο, την εκδήλωση χαιρέτισε εκπρόσωπος της Π.Ε Χίου της Π. Β. Αιγαίου ο Γεώργιος Αντωνίου και εκ μέρους των Κατασκηνωτικών Οδηγικών Κέντρων η Πρόεδρος ''ΑΓΙΑΣΜΑΤΩΝ'' Χίου  Ματίνα Βούλγαρη και η Πρόεδρος ''ΜΥΧΟΥΣ'' Λέσβου  Πέρθα Καλέμη.

     Τον κεντρικό ομιλητή  Δ. Νικορέτζο παρουσίασε η συντονίστρια της εκδήλωσης  Σόφη Κώττη Εκπαιδεύτρια (WAGGS) του (Σ.Ε.Ο), μεταφέροντας τον χαιρετισμό του Δημάρχου Λέσβου Σπύρου Γαληνού, ενώ αναφέρθηκε εκτενώς στα βιογραφικά στοιχεία του ομιλητή της εκδήλωσης, του πολυβραβευμένου Λέσβιου ποιητή, δοκιμιογράφου και κριτικού λογοτεχνίας, καθηγητή Δ. Νικορέτζου.

     Ακολούθησε προβολή διαφανειών από τη ζωή και το έργο του Κ. Α. Τρυπάνη και παράλληλα ο ομιλητής αναφέρθηκε στον τιμώμενο μέσα από το βιβλίο του. Στάθηκε δε ιδιαίτερα στη λανθάνουσα ποιητική του ιδιότητα, ελάχιστα γνωστή στην Ελλάδα αλλά διεθνώς αναγνωρισμένη. Τον ομιλητή πλαισίωσαν με απαγγελίες του τιμωμένου οι Ιουλία Ψώρα τ. Περιφερειακή ΄Εφορος Β. Α Αιγαίου, Πέρθα Καλέμη Πρόεδρος Κατασκηνωτικού Οδηγικού Κέντρου ''ΜΥΧΟΥΣ'' Λέσβου και Γλυκερία Ρισκάκη Στέλεχος του Τοπικού Τμήματος Χίου, του (Σ.Ε.Ο).

Η καθαρότητα του λόγου του ομιλητή και η άκρατη συναισθηματικότητά του, προκάλεσαν ιδιαίτερη συγκίνηση, έχοντας διεισδύσει βαθειά στο έργο του Κ. Α Τρυπάνη, καθώς ο τιμώμενος τον είχε επιλέξει ως προσωπικό του σύμβουλο και τέλος ιδιαίτερο γραμματέα του. Ο Δημήτρης Νικορέτζος μίλησε από καρδιάς για το έργο του Κ. Α Τρυπάνη και μετά το πέρας της ομιλίας του ακολούθησε διαλογική συζήτηση γύρω από τα Έργα και Ημέρες του τιμωμένου, από όσους  τον είχαν γνωρίσει προσωπικά.

     Η βραδιά φορτίστηκε συναισθηματικά, όταν έπειτα από πρόσκληση της συντονίστριας ο Δημήτρης Νικορέτζος απήγγειλε το  ποίημά του ''Ελεγείο στον μικρό Ιβάν'' το παιδί των φαναριών, αφιερωμένο στον 3χρονο  πνιγμένο Σύρο Αϊλάν, που το πτώμα του ξεβράστηκε στην αμμουδιά της Μικρασιατικής ακτής (να σημειωθεί ότι το προαναφερθέν ποίημα μελοποιεί ο μουσουργός και ακαδημαϊκός Θεόδωρος Αντωνίου, το οποίο θα ανεβάσει στο Μέγαρο Μουσικής Αθηνών)

Η Π. Ε Χίου της Π. Β. Αιγαίου μαζί με τα Οδηγικά Κέντρα ''ΑΓΙΑΣΜΑΤΩΝ'' Χίου και ''ΜΥΧΟΥΣ'' Λέσβου απένειμαν στον  Δημήτρη Νικορέτζο δίπλωμα σε ένδειξη τιμής και αναγνώρισης, για τις υψηλές υπηρεσίες που πρόσφερε στα Ελληνικά Γράμματα, καθώς επίσης και το οικόσημο της Χίου, την ομηρική σφίγγα.