Τίποτα διαφορετικό από τα ήδη γνωστά που επικρατούν στα κέντρα υποδοχής και ταυτοποίησης αλλοδαπών και προσφύγων στα νησιά μας, δεν αναφέρουν στην έκθεσή τους 19 Οργανώσεις που ασχολούνται με το μεταναστευτικό.

Ειδικότερα, λαμβάνοντας υπόψιν τις απελπιστικές συνθήκες που επικρατούν στα νησιά, 19 Οργανώσεις ζητούν εκ νέου από τις Αρχές να προχωρήσουν προς βιώσιμες λύσεις για την αποσυμφόρηση των νησιών και την άμεση βελτίωση των συνθηκών υποδοχής των προσφύγων.

Όπως επισημαίνουν:

«Παρά τις εξαγγελίες του Υπουργού Μεταναστευτικής Πολιτικής για χιλιάδες νέες θέσεις φιλοξενίας στην ενδοχώρα και αποσυμφόρηση των νησιών, περισσότεροι από 17.000 άνθρωποι είναι στοιβαγμένοι σε σημείο απελπισίας, στα Κέντρα Υποδοχής στα νησιά, η χωρητικότητα των οποίων είναι για μόλις 6.000 άτομα. Χαρακτηριστικά, το Κέντρο Υποδοχής της Σάμου έχει ξεπεράσει κατά έξι φορές τις δυνατότητες φιλοξενίας του.

Στη Μόρια, εξάλλου, όπου φιλοξενούνται τρεις φορές περισσότεροι άνθρωποι σε σχέση με τη χωρητικότητά της και πρόσφατα χαρακτηρίστηκε στο BBC ως «ο χειρότερος καταυλισμός προσφύγων του κόσμου», η ήδη εκρηκτική κατάσταση έχει επιδεινωθεί δραματικά. Οι αποχετεύσεις στη Μόρια δεν λειτουργούν και βρώμικα νερά από τουαλέτες αγγίζουν τις σκηνές και τα στρώματα μικρών παιδιών, τη στιγμή που σχετικά κονδύλια έχουν ήδη εγκριθεί. Ταυτόχρονα, αυξάνονται οι αναφορές περιστατικών σεξουαλικής βίας ενώ, σύμφωνα με έρευνες, η πλειοψηφία των ανθρώπων δηλώνει ότι «δεν νοιώθει ασφάλεια ούτε στιγμή».

Στα παραπάνω, έρχονται να προστεθούν οι ελλείψεις οργανικών θέσεων προσωπικού, καθώς και οι διαδοχικές παραιτήσεις απαραίτητου ιατρονοσηλευτικού προσωπικού στα ΚΥΤ, λόγω των τραγικών συνθηκών εργασίας. Όπως χαρακτηριστικά αναφέρεται σε πρόσφατο δημοσίευμα, «το ιατρονοσηλευτικό προσωπικό, προτιμά να δει τον δρόμο της ανεργίας, παρά να εργάζεται κάτω από τέτοιες συνθήκες». Παράλληλα, πρόσφατη στάση εργασίας των εργαζομένων στο hotspot στη Μόρια την περασμένη Δευτέρα και μια προειδοποίηση της Περιφέρειας Βορείου Αιγαίου σχετικά με την επικινδυνότητα των συνθηκών για τη δημόσια υγεία στον ίδιο χώρο, επιβεβαιώνουν όλα τα παραπάνω. Υπό αυτές τις συνθήκες, ακόμη και οι οργανώσεις που δραστηριοποιούνται στα νησιά, δυσκολεύονται όλο και περισσότερο να επιτελέσουν το έργο τους.   

Η ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΣΤΟΝ ΕΝΤΥΠΟ «Δ»