Πέρασαν και αυτές οι εκλογές και όπως είχα ξαναγράψει και παλιότερα, απλά άλλαξε το χρώμα της χώρας, αφού οι πολίτες και πάλι επέλεξαν να μετακινηθούν από την μια μεριά στην άλλη, πριμοδοτώντας παράλληλα ακροδεξιούς συνασπισμούς αλλά και κόμματα, που ελπίζουν πως θα αναστηθούν εκ νέου από το παρελθόν. Οι εκλογές αυτές στην Ελλάδα μόνο ευρωπαϊκό χαρακτήρα δεν είχαν, καθώς ήταν ο οδηγός για την προκήρυξη των πρόωρων εθνικών εκλογών στα τέλη Ιουνίου.

Ο πολίτης που έχει καταλάβει πώς παίζεται κάθε φορά το πολιτικό παιχνίδι δεν θα περίμενε και κάτι διαφορετικό, αφού το κριτήριο των ψηφισάντων ήταν και πάλι το ατομικό βόλεμα και η εργασιακή εξασφάλιση. Κοινώς, μετά την αναμενόμενη επικράτηση της ΝΔ στις επικείμενες εθνικές εκλογές, θα βολευτούν χιλιάδες «γαλάζια» παιδιά, ό,τι ακριβώς έκανε και ο ΣΥΡΙΖΑ ως τάχα πρώτη κυβερνώσα αριστερά. Δεν υπήρξαν πολλές εκπλήξεις στις ευρωεκλογές και στις αυτοδιοικητικές εκλογές, αφού και πάλι το κριτήριο ήταν αφενός η προσωπολατρεία και αφετέρου η κομματική γονυκλισία.

Θα τα βρούμε όλα αυτά μπροστά μας και μάλιστα πολύ σύντομα σε λίγες μέρες, όταν το άρωμα των εθνικών εκλογών όπου ουσιαστικά θα γίνει και επίσημα η παράδοση της εξουσίας στην ΝΔ, θα είναι μεθυστικό, καθώς τα επιτελεία του νέου δίπολου εξουσίας θα προετοιμάζονται πυρετωδώς να ασκήσουν τα καθήκοντά τους από διαφορετικές πλευρές και έδρανα στο Κοινοβούλιο.

Αν νομίζει κανείς, από την άλλη, πως θα εκπροσωπηθεί κατάλληλα από τους νέους δημάρχους και κοινοτάρχες, αν πιστεύει πως αυτοί που έστειλε και πάλι στην Ευρωβουλή θα αγωνιστούν για μια καλύτερη και ιδιαζόντως δημοκρατική Ευρώπη, θα αλλάξει μονομιάς την άποψή του, αν δει επισταμένως τα αποτελέσματα συνολικά στην Ευρώπη, όπου η ακροδεξιά αλλά και η εθνικιστική δεξιά πανηγυρίζουν την επιστροφή του εφιάλτη για τους δημοκρατικά σκεπτόμενους εναπομείναντες πολίτες.

Θέλω να πω ότι θα σκεφτεί και πάλι σοβαρά σε ποια Ευρώπη ζει και πού οδεύει μετά τα τελευταία αυτά εκλογικά αποτελέσματα. Ως εκ τούτου, λοιπόν, αναμένονται οδυνηρές εξέλιξεις, που θα δυσαρεστήσουν όσους ακόμη επιμένουν να σκέφτονται για περισσότερη ελευθερία και αυτονομία. Οι κάλπες ανέδειξαν και πάλι τον θρίαμβο του κοινοβουλευτισμού, να σημειωθεί, όμως, από ένα μέρος των πολιτών. Γιατί υπάρχουν και εκείνοι οι πολίτες που απείχαν, αλλά και εδώ όμως, θα πρέπει να δει κανείς με προσοχή τα κρτήρια αποχής και όσοι ελπίζουν σε κάτι διαφορετικό σε αυτήν κοινωνία, να προβληματιστούν αν αυτή η αποχή έγινε συνειδητά ή για λόγους κατευθυνόμενης από άλλα κέντρα αδιαφορίας.

Τα πράγματα, θέλω να πω, αγαπητοί αναγνώστες, είναι πλέον τόσο περίπλοκα, που κανείς δεν μπορεί να βγάλει εύκολα συμπεράσματα. Το μόνο σίγουρο είναι ότι όχι μόνο στην Ελλάδα, αλλά και σε ολόκληρη την Ευρώπη, αυτό που μετρά πρωτίστως είναι το ατομικό όφελος, η αποθέωση του οπορτουνισμού και της ιεραρχίας και σαφώς η εμφάνιση πολιτικών τυχοδιωκτών που έχουν απλά επιλέξει να πολιτευθούν για το χρήμα, με δεδομένο -όπως έχω ξαναγράψει πολλές φορές- ότι η πολιτική είναι πλέον από τα πιο σίγουρα και προσοδοφόρα επαγγέλματα.

Πολλοί νεόκοποι του εκλογικού αγώνα, νικητές και ηττημένοι, θα πουν πως δεν είναι έτσι τα πράγματα ίσως αγανακτήσουν κιόλας από αυτές τις απόψεις. Θέλω να τους ρωτήσω, όμως, ευθαρσώς: Τι ξέρουν άραγε, από πολιτική ιστορία; Τι γνωρίζουν για την πνευματική κατάντια του κόσμου στην Ελλάδα και την υπόλοιπη Ευρώπη; Τι θεωρούν πως μπορούν ν' αλλάξουν σε μία πολιτισμικά υποκατηγοριοποιημένη ΕΕ; Αν οι παραπάνω απόψεις στρέφονται κατά του κοινοβουλευτισμού, δεν έχουν στόχο την διατάραξη της κομματικής «ομαλότητας», παρά τον διαμελισμό της κομματικής ιδιοτέλειας. Δεν υπεισέρχομαι σε άλλου είδους αμφισβήτηση γιατί αυτό το έχουν κάνει εδώ και δεκαετίες επιφανείς φιλόσοφοι.

Θέλω μόνο να εκφράσω την απογοήτευσή μου, για το γεγονός ότι οι κοινωνίες βαδίζουν ολοταχώς προς τα πίσω, πως κανείς και καμιά πλέον δεν θυμάται πως κάποτε υπάρχει γνήσια αμφισβήτηση. Μπορεί κανείς κάνοντας την απαραίτητη ιστορική αναδρομή να χρειαστεί πολύ χρόνο για να μελετήσει την ιστορία, μπορεί να διαπιστώσει πως τα γνήσια πράγματα συνέβαιναν όταν η επικοινωνία από τεχνολογικής άποψης ήταν δυσκολότερη πιστέψτε, όμως, η αναζήτηση αυτή αξίζει τον κόπο. Μετά από αυτό, κάθε εξέλιξη του παρόντος είναι κατανοητή, όσο παράλογο και να φαίνεται.