Δύο ασημένια μετάλλια στην κατηγορία μακρύ όπλο και νότια γροθιά ήταν η συγκομιδή του 15χρονου αθλητή της Ακαδημίας Βορείου Αιγαίου Νίκου Νησιώτη, στο Παγκόσμιο πρωτάθλημα πολεμικών τεχνών που έγινε στην Κίνα.

Στις αρχές Μαΐου συμμετείχε στο Πανευρωπαϊκό πρωτάθλημα που διεξήχθη στην Ρωσία και μάλιστα είχε κάνει σεφτέ στα μετάλλια με την κατάκτηση του χάλκινου. Αυτή την φορά εκπροσώπησε την χώρα του και την ακαδημία Βορείου Αιγαίου, στην σπουδαία αυτή διοργάνωση.

Ο Νίκος Νησιώτης μίλησε στο «Δ» για τις μεγάλες και σημαντικές του επιτυχίες.

Για την παρουσία του στην Κίνα, την προσπάθειά του να φανεί δυνατός και αποτελεσματικός σε έναν διεθνή αγώνα, καθώς και τα δύο ασημένια, σημείωσε:

«Ήταν μια τεράστια διοργάνωση με πολλούς αθλητές, που είναι οι καλύτεροι στον κόσμο και μάλιστα έπαιζαν στην έδρα τους. Κατάφερα να πάρω την 2η θέση και να γευτώ την κατάκτηση δύο ασημένιων μεταλλίων. Στην Κίνα τα πράγματα δεν είναι όπως στην Ρωσία, αυτοί κάνουν «μοντέρνο» εμείς κάνουμε «παραδοσιακό» και το στοιχείο αυτό έχει μεγάλη σημασία. Η προσπάθειά μου ήταν αρκετά μεγάλη στον πρώτο μου αγώνα και λόγω αυτοσυγκέντρωσης και άγχους έκανα ένα λάθος που μου στοίχισε το χρυσό. Ο αντίπαλός μου το εκμεταλλεύτηκε και με πέρασε για 0,01 και έτσι έχασα την πρώτη θέση, που θα μπορούσα να την είχα κερδίσει στην κατηγορία «Μακρύ όπλο νοτίου στυλ».

Στον δεύτερο αγώνα άργησα να μεταβώ στο γήπεδο, με αποτέλεσμα να μπω στον χώρο χωρίς να κάνω το απαραίτητο ζέσταμα και αναγκάστηκα να τα δώσω όλα απευθείας. Ευτυχώς, μπόρεσα και το ξεπέρασα, έδωσα τον καλύτερό μου εαυτό στην κατηγορία «Νότια γροθιά γυμνά χέρια» και πήρα την 2η θέση».

Για την απουσία του προπονητή του και πόσο τον επηρεάζει στους αγώνες του, ανέφερε:

«Με τον προπονητή πλάι σου έχεις άλλη ψυχολογία και μπαίνεις με άλλον τρόπο στον αγώνα. Όταν τον στερείσαι, τα πράγματα είναι εντελώς διαφορετικά. Πρέπει να τα κάνεις όλα μόνος σου. Αντί για τον προπονητή μου έχω τον πατέρα μου, να με καθοδηγεί και να κάνει εκείνος τον προπονητή».

Για το πώς νιώθει ένας αθλητής όταν κατακτά στο παγκόσμιο πρωτάθλημα, μετάλλια, τόνισε:

«Με μια λέξη, νιώθεις περηφάνια. Η χαρά είναι μεγάλη, είναι στιγμές που δεν μπορείς να τις περιγράψεις αν δεν τις νιώσεις. Είμαι διπλά χαρούμενος που μπόρεσα και τα κατάφερα σε Ρωσία και Κίνα, εκπροσωπώντας την Εθνική ομάδα της χώρας μου».

Σε ερώτηση, πόσο ηθικά και αγωνιστικά μπορεί να τον βοηθήσουν οι πρόσφατες επιτυχίες του ενόψει των υποχρεώσεων που έχει, απάντησε:

«Σου φεύγει το μεγαλύτερο άγχος που σε διακατέχει στο να μπορέσεις να τα καταφέρεις. Πάντα ο πρώτος αγώνας που δίνεις με την Εθνική, θεωρείται δύσκολος και σημαντικός. Στον επόμενο μπαίνεις με διαφορετική ψυχολογία και προσπαθείς να τα καταφέρεις. Όσον αφορά στις μελλοντικές μου υποχρεώσεις, θα έχω την ευκαιρία να αγωνιστώ πάλι στο Παγκόσμιο και Πανευρωπαϊκό πρωτάθλημα, που θα γίνουν σε δύο χρόνια και μέχρι τότε θα έχω ωριμάσει περισσότερο, διαθέτοντας περισσότερη εμπειρία. Βέβαια, σημαντικό ρόλο θα παίξουν και οι οικονομικές μας δυνατότητες, ώστε να μπορέσω να το νιώσω για μια φορά ακόμη. Προτεραιότητα επίσης, για μένα αποτελεί η παρουσία μου στα πανελλήνια πρωταθλήματα, επιδιώκοντας μαζί με τους συναθλητές μου στην ακαδημία, να κατακτήσουμε μετάλλια».

Για την μη υποστήριξη από την πολιτεία, καθώς και τα υπέρογκα ατομικά έξοδα που απαιτούνται για να συμμετάσχει στους αγώνες ο εκάστοτε αθλητής, δήλωσε:

«Είναι ένα σημαντικό και καυτό θέμα, το οποίο προσπαθούμε να λύσουμε. Είναι αλήθεια ότι δεν έχουμε την υποστήριξη της πολιτείας, ούτε, όμως και από κάποιον άλλον φορέα. Όλα τα έξοδα είναι ατομικά, του αθλητή, των γονιών και μάλιστα τα ποσά που απαιτούνται είναι μεγάλα. Οι αγώνες στα πανελλήνια πρωταθλήματα είναι αρκετοί, οπότε είναι φύσει αδύνατο να δαπανούνται τόσα χρήματα για τις μετακινήσεις. Ένα άλλο σημαντικό, η απουσία του προπονητή μου, τον οποίο έχω στερηθεί στις δύο διοργανώσεις στο εξωτερικό, λεπτομέρειες  σημαντικές στους αγώνες για τον εκάστοτε αθλητή. Αν υπάρχει κάποια υποστήριξη, γιατί και οι Ομοσπονδίες δεν λαμβάνουν χρήματα από το κράτος, τότε η κατάσταση μπορεί να βελτιωθεί και ένα βάρος που μας καθηλώνει, να εκλείψει». 

Η ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΣΤΟΝ ΕΝΤΥΠΟ «Δ»