Του Φίλιππου Ζάχαρη (zachfil64@gmail.com)

Σε όλο τον κόσμο κυκλοφορούν ανεξέλεγκτα διάφορες θεωρίες για το κάθε επίκαιρο ζήτημα, επί του προκειμένου και παρόντος για τον κορωνοϊό. Μη λαμβάνοντας υπόψιν τον πανικό που δημιουργείται από την κυκλοφορία τους, αλλά και με δεδομένο ότι το διαδίκτυο είναι ο εύκολος τόπος για την κυκλοφορία των θεωριών αυτών, από την μια χάνεται η μαγεία της ειλικρινούς αποκάλυψης με στοιχεία και αριθμούς, και από την άλλη νομιμοποιούνται οι ούτως ή άλλως αδύναμες κυβερνήσεις, που στην προσπάθειά τους να δικαιολογήσουν τα μέτρα, αλλά και την παντελή έλλειψη προετοιμασίας, προβαίνουν σε κάθε είδους απαγορεύσεις, μη φροντίζοντας ταυτόχρονα να εγγυηθούν την επόμενη μέρα για τους πληττόμενους από την πανδημία.

Σήμερα λοιπόν, είναι ο κορωνοϊός, αύριο μία άλλη πανδημία, αργότερα ίσως κάποια σοβαρή πολεμική αντιπαράθεση, γιατί πολύ απλά τα γεωπολιτικά συμφέροντα δεν παύουν. Παρατηρεί κανείς πάντως, ότι μόνο η τρέχουσα πανδημία έχει υπερκεράσει τις ευρωπαϊκές και διεθνείς συνδιασκέψεις. Θέλω να πω ότι από την μια η επιστήμη αποδεικνύεται ευάλωτη σε πολλές ασθένειες και από την άλλη από πολιτικής άποψης κανένα άλλο θέμα δεν διήρκησε τόσο πολύ σε επίπεδο λήψης αποφάσεων σε επίπεδο υπουργών και αρχηγών κρατών. Αυτό από μόνο του λέει πολλά. Αν η πανδημία ήταν «κατασκευασμένη», όπως λένε κάποιοι, δεν θα χρειαζόταν τόση φασαρία ή χαλκίδευση αριθμητικών στοιχείων για να επιβληθούν τα κάθε λογής καθολικά ή τοπικά lockdown.

Για παράδειγμα, το περασμένο καλοκαίρι δεν θα μειώνονταν οι αριθμοί των κρουσμάτων, γιατί πολύ απλά θα προβαλλόταν η δικαιολογία ότι ο ιός όχι μόνο είναι ανθεκτικός στην ζέστη, αλλά δεν διαταράσσεται στο παραμικρό η διασπορά του. Ένα υποτιθέμενα «μυστικό σχέδιο» θα προαπαιτούσε την υπερβολή του μυθεύματος με κάθε ευκαιρία. Με λίγα λόγια, κανείς δεν θα έμπαινε στην διαδικασία να βγάζει κάθε φορά και από νέα στοιχεία, ούτε θα ξοδεύονταν αφειδώς κρατικά κονδύλια για την επιδότηση της έρευνας για την εξεύρεση εμβολίων.

Απλά εδώ αυτό που συνέβη και συμβαίνει, είναι ότι οι εξουσίες έχουν χάσει τον έλεγχο και αδυνατούν να αντιδράσουν αποτελεσματικά. Με λίγα λόγια, να κρατηθούν με ασφάλεια στην θέση που βρίσκονται. Ένας ιός, που μάλλον διέφυγε από τα εργαστήρια, όπως είχε γίνει και με τον HIV AIDS στην δεκαετία του 80, φτάνει και περισσεύει για να αναστατώσει τις οικονομίες, άσχετα αν διευκολύνει το έργο κάποιων άλλων κύκλων. Η πανδημία αυτή από μόνη της αλλάζει άρδην τα δεδομένα, ακόμη και μετά την εξεύρεση του εμβολίου, καθώς μία νέα εποχή ξημερώνει. Αυτό, όμως, δεν θα πρέπει να γίνεται βούτυρο στο ψωμί για τον κάθε επαρμένο και φαντασιόπληκτο, προκειμένου να κερδίσει λίγα λεπτά δημοσιότητας ή να καρπωθεί από την αμάθεια του κόσμου.

Σαφώς και υπάρχουν εδώ και δεκαετίες μυστικά σχέδια για την δημιουργία κρίσεων και ανθρωπιστικών καταστροφών. Κανείς δεν ισχυρίζεται ότι οι κυβερνήσεις ανά τον κόσμο είναι αθώες και πως η ιστορία δεν έχει αποκαλύψει συνομωσίες και σκάνδαλα που στοχοθετούσαν τους λαούς. Εξάλλου, αυτή είναι η δουλειά των επαγγελματιών πολιτικών ανά την υφήλιο, να συγκρατούν την λαϊκή αντίσταση. Όμως, τα περί διεθνούς συνομωσίας, απλά μου προκαλούν τον γέλωτα. Και σαφώς δεν βοηθούν στο να αφυπνιστούν οι λαοί.

Η πραγματική Δημοκρατία θα έλθει όταν και ο τελευταίος πολίτης πειστεί για την δύναμή του, όταν δεν θα υπάρχουν θεωρίες για ένα μικρό και περιορισμένο κέντρο αποφάσεων που δίνει τάχα εντολές στα κέντρα εξουσίας. Η πραγματική Δημοκρατία θα προκύψει όταν ο κάθε λαός συνασπιστεί κάτω από χαμένες αξίες και ιδανικά με ιδεολογική περίδεση, επειδή το αδιέξοδο της καταναλωτικής αφθονίας τείνει να καταρρεύσει υπό το βάρος της μη επίτευξης του στόχου, να εγκλωβίσει τον καθένα στον εαυτό του εσαεί.

Τα χρόνια αυτού του περίκλειστου κόσμου περνούν με μεγάλη ταχύτητα τελευταία και ήδη η ιδιώτευση γνωρίζει σαρωτικές ανατροπές. Φως στον ορίζοντα λέγεται αυτό; Ίσως. Ένα φως, όμως, που οι διάφορες άλλες θεωρίες περί των λίγων, «κακών» και «καλών» που πρέπει να επιβάλλουν την τάξη, μπορεί ανά πάσα στιγμή να σβήσει. Με δεδομένο ότι αυτοί οι λίγοι «καλοί» και «κακοί» στο εν λόγω σενάριο υπηρετούν τον ίδιο ακριβώς σκοπό: την διαιώνιση του συστήματος κυριαρχίας. Και αυτό είναι προφανώς φανερό και όχι μυστικό σχέδιο.