ΣΤΟΧΕΥΩ ΨΗΛΟΤΕΡΑ

Το περασμένο καλοκαίρι επιδίωξε να δοκιμάσει τις δυνατότητές του μακριά από τον τόπο καταγωγής του, πηγαίνοντας στην Τρίπολη, για λογαριασμό του Παναρκαδικού και η επιμονή του αυτή τον δικαίωσε. Υπερασπίστηκε τα δοκάρια αγωνιζόμενος στα περισσότερα παιχνίδια στην Γ' Εθνική και συνέβαλε τα μέγιστα, ώστε η ομάδα του να σωθεί άνετα. Τώρα, όπως ο ίδιος δηλώνει, θέλει να κάνει ένα βήμα παραπάνω, ίσως το μεγαλύτερο στην καριέρα του, αναζητώντας την επόμενη ομάδα που θα συνεργαστεί.

Ο λόγος για τον αξιόλογο γκολκίπερ Λευτέρη Ζαχαρή, ο οποίος μίλησε στο «Δ» για τα όσα βίωσε τους λίγους μήνες που βρέθηκε στην Πελοπόννησο.

-Η φετινή πορεία της ομάδας σου μέχρι την διακοπή πριν από την πανδημία, σε ικανοποίησε; Περίμενες ότι θα μπορούσατε να κάνετε κάτι παραπάνω;

«Το ξεκίνημα έγινε με δυσκολίες, διότι δεν γνωρίζαμε σε ποιον όμιλο  θα πάμε. Καταλήξαμε στον έκτο, ο οποίος είχε δύσκολες ομάδες, αλλά  και τα ταξίδια στα νησιά που έπρεπε να κάνουμε ήταν δαπανηρά για τον σύλλογο.

Όσον αφορά την πορεία μας, μπορέσαμε και βρήκαμε τα πατήματά μας όταν ήρθε ο Θανάσης  Στάικος και μέσα από την μεθοδική δουλειά, την υπομονή και την επιμονή, για να διορθωθούν τα αρνητικά στοιχεία που εμφάνιζε η ομάδα και με το νεαρό της ηλικίας καταφέραμε να  βρεθούμε στην 4η θέση, ενώ αν το πρωτάθλημα συνεχιζόταν, μπορεί να καταφέρναμε και περισσότερα πράγματα».

-Η Ρόδος δίκαια ανακηρύχθηκε πρωταθλήτρια στον όμιλο, ποιες  άλλες ομάδες ξεχώρισες που πρωταγωνίστησαν;

«Αναμφίβολα η Ρόδος διέθετε από το ξεκίνημα της χρονιάς την καλύτερη ομάδα, είχε το πιο αξιόλογο υλικό στην κατηγορία και δικαίως εύκολα τερμάτισε πρώτη. Από εκεί και έπειτα, ομάδες που ξεχώρισα ήταν ο ΑΟ Υπάτου, Μαρκό, ο Αήττητος Σπάτων, που είχαν μπάτζετ. Και εμείς πάντως, αν είχαμε λίγους έμπειρους στην ομάδα, μπορούσαμε να  πάρουμε την πρωτιά».

-Πώς ένοιωσες όταν επισκέφθηκες τον τόπο σου, το γήπεδο που υπερασπιζόσουν πριν λίγο καιρό την εστία της πρώην ομάδας  σου και ποιο το κλίμα που συνάντησες ως αντίπαλος αυτή την φορά;

«Όταν μπήκα στο γήπεδο, κυριολεκτικά τα είχα χαμένα. Δεν ήξερα σε ποια ομάδα ανήκω. Ένοιωσα δέος και λίγο περίεργα, βλέποντας τους  πρώην συμπαίκτες μου απέναντι και προσπάθησα όσο μπορούσα να  συγκεντρωθώ στο παιχνίδι. Νικήσαμε, αλλά εγώ χάρηκα πολύ για την παραμονή του Αιολικού, ο οποίος θα πρέπει γρήγορα να  ξεχάσει την χλωμή και άγευστη σεζόν που διένυσε. Η ομάδα έχει μονάδες, φιλάθλους, καλή έδρα, όμως κάτι άλλο φαίνεται ότι στάθηκε εμπόδιο ώστε να κινδυνεύσει».

Η ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΣΤΟ ΕΝΤΥΠΟ «Δ»