Οι δημοσκοπήσεις που έχουν γίνει ως τώρα, για την πορεία των υποψηφίων αρχηγών του ΚΙΝΑΛ, έχουν δυο δεδομένα. Πρώτον ότι αδυνατούν να δώσουν ένα σαφές, ξεκάθαρο προγνωστικό, ως προς το ποιος ή ποιοι είναι σίγουροι για τις δυο πρώτες θέσεις, ώστε να είναι οι μονομάχοι του δευτέρου γύρου. Οι μονομαχίες αυτές είναι όπως και ο έρωτας: "Γεννήθηκαν για δύο". Ανάμεσα στους δυο τρίτος δεν χωρεί. Αλλά οι μετρήσεις δείχνουν ...τρίο. Με αλφαβητική σειρά, για να μην παρεξηγηθώ ως συμπαθών προς τον ένα ή τον άλλο, φαίνεται να διεκδικούν την πιθανότητα συμμετοχής στον δεύτερο γύρο οι Ανδρουλάκης, Λοβέρδος και Παπανδρέου.

Αντιθέτως, τα πράγματα είναι απολύτως ξεκάθαρα στην ουρά. Διότι, σε όλες τις μετρήσεις, οι Γερουλάνος, Καστανίδης και Χρηστίδης μόλις καταφέρνουν να ξεπεράσουν, έκαστος, το 5% των προτιμήσεων όσων ερωτώνται. Είναι η αποτύπωση μιας πραγματικότητας που δεν υπάρχει καμιά λογική προοπτική να ανατραπεί στις μέρες που απομένουν ως την ψηφοφορία. Ούτε με σφαίρες ούτε με θαύμα.

Ομολογώ ότι αδυνατώ να βρω λογική εξήγηση, με αμιγώς πολιτικά κριτήρια, ως προς τα κίνητρα κάποιου που επιμένει σε μια υποψηφιότητα, κάποιου που ψάχνει πεισματικώς να βρει του παπά το σπίτι, όταν το χωριό δείχνει ότι δεν τον θέλει, δεν ποντάρει σε αυτόν, δεν τον υπολογίζει ως λύση του προβλήματος ηγεσίας αυτού του κεντροαριστερού πολιτικού φορέα, είτε τον πούμε ΚΙΝΑΛ, είτε ΠΑΣΟΚ, όπερ, πιστεύω, μάλλον θα επικρατήσει τελικώς.

Ωραία, κάνατε το κομμάτι σας ως υποψήφιοι αρχηγοί. Τώρα, όμως, που βλέπετε ότι δεν τραβάτε, δεν θα ήταν φρονιμότερο να αποσυρθείτε ευπρεπώς από την κούρσα;

Ήταν, πριν από χρόνια, κάποιος, στην εκλογική μου περιφέρεια, ο οποίος κατέβηκε δυο φορές ως υποψήφιος βουλευτής. Και τις δυο φορές μαυρίσθηκε τόσο, ώστε κανείς δεν του έδινε μετά μια τρίτη ευκαιρία. Παρά ταύτα, εκείνος αισθανόταν πολιτικός παράγοντας. Είχε μάλιστα τυπώσει επισκεπτήριες κάρτες, όπου, πριν από το όνομά του υπήρχε ο τίτλος: τ. υ. Βουλευτής. Το βουλευτής με κεφαλαίο το πρώτο γράμμα. Και το τ.υ., όπερ σήμαινε τέως υποψήφιος, με τόσο μικρούς χαρακτήρες, που οι γιαγιάδες και οι παππούδες της περιοχής, δυσκολεύονταν να το δουν.

Η υπόθεση της σοσιαλδημοκρατίας είναι, κατά την ταπεινότητά μου, πολύ σοβαρή, για να διακωμωδείται χάριν της ματαιοδοξίας οιουδήποτε. Αρκετά την έχει διασύρει η παρέα του Τσίπρα.

Γ.Π. ΜΑΣΣΑΒΕΤΑΣ

giorgismassavetas@gmail.com