Του Φίλιππου Ζάχαρη (zachfil64@gmail.com)

Τι γίνεται αλήθεια, με την σχέση θρησκείας - ασθένειας; Πώς αντιμετωπίζει επί παραδείγματι την πανδημία του κορωνοϊού και τον εμβολιασμό η ορθόδοξη και καθολική εκκλησία;

Είδαμε στην Ελλάδα το τελευταίο χρονικό διάστημα πολλούς ιερείς να μιλούν στα εκκλησιαστικά τους κηρύγματα περί «απουσίας και άφαντου κορωνοϊού», περί δυνατής πίστης που διώχνει το κακό και προστατεύει από τις κάθε λογής ασθένειες.

Είδαμε, όμως, από την άλλη και ιερείς όπως και την επίσημη θέση της Εκκλησίας, που συμμορφώθηκαν με τα μέτρα κατά του κορωνοϊού, δείγμα παραδοχής ότι ο ιός δεν καταπολεμάται μονάχα με την πίστη.

Με λίγα λόγια, πως η επιστήμη έχει τον πρώτο και τελευταίο λόγο, την στιγμή που ιερείς εμβολιάζονται για να μην νοσήσουν.

Οι ουρές λοιπόν, στις εκκλησίες ναι μεν επαναλήφθηκαν με δριμύτητα, εντούτοις στο τέλος για οποιουσδήποτε λόγους πρυτάνευσε η λογική για την αποφυγή της διασποράς της Covid-19.

Το ίδιο φαίνεται να συμβαίνει και με τους εμβολιασμούς, παρά την διεθνή εκστρατεία ορισμένων κύκλων ανάμεσά τους και πολλοί θρησκευόμενοι ότι δεν υπάρχει κανένας ιός και πως με όλα αυτά που γίνονται, πλησιάζει το τέλος του κόσμου.

Αλήθεια, ποια η δυναμική της θρησκείας απέναντι σε μία πανδημία; Είναι η πίστη το φάρμακο για τον απομάκρυνση της κάθε ασθένειας; Αυτά τα ερωτήματα έχουν τεθεί από πολύ παλιά, από τότε που διαδόθηκαν οι θρησκείες και αποδόθηκε στο Υπέρτατο Όν η δύναμη της τάξης και της οργάνωσης των ανθρώπινων κοινωνιών, όταν για οποιονδήποτε λόγο οι λαοί παραιτήθηκαν από την αυτονομία και την αυτοοργάνωση.

Θρησκεία και ασθένεια είναι δύο έννοιες αλληλοσυγκρουόμενες ή ασυμβίβαστες, με δεδομένο ότι η πίστη στο Θεό σύμφωνα με τους θρησκευτικούς κήρυκες, αποδιώχνει την όποια φθορά και οδηγεί στην αιώνια ζωή.  

Πώς συμβιβάζεται, όμως, από την μια να αμφισβητείται η επιστήμη και από την άλλη να σφυρηλατείται ο εναρμονισμός με αυτήν;

Ο Πάπας Φραγκίσκος ανακοίνωσε πριν από λίγες ημέρες ότι εναντίωση στο εμβόλιο κατά του κορωνοϊού δείχνει «αυτοκτονικό αρνητισμό» και από ηθική άποψη όλοι πρέπει να εμβολιαστούν καθώς, όπως είπε, είναι μια ηθική επιλογή, γιατί θέτουμε σε κίνδυνο την υγεία, τη ζωή μας, αλλά και τη ζωή των άλλων.

Ο Αρχιεπίσκοπος Ιερώνυμος, που διεγνώσθη θετικός στον κορωνοϊό, ανέφερε από την πλευρά του χαρακτηριστικά: «Τηρήστε ευλαβικά τους κανόνες και τα μέτρα».

Την ίδια στιγμή, όμως, σε χώρες όπως το Ιράν, σιίτες θρησκευτικοί ηγέτες αρνήθηκαν να παραμείνουν σε καραντίνα, μετατρέποντας το Ιράν -στο πρώτο κύμα της πανδημίας- σε μία από τις χώρες με τα περισσότερα κρούσματα.

Φανατικοί μουσουλμάνοι, από την άλλη, παραβίαζαν κυβερνητικές εντολές στο Πακιστάν ακολουθώντας πέρυσι τις οδηγίες του θρησκευτικού τους ηγέτη ότι ο ιός δεν μπορεί να μολύνει, όπως συμβαίνει με τους δυτικούς ανθρώπους.

«Να πλένετε τα χέρια και το πρόσωπό σας πέντε φορές την ημέρα πριν πείτε τις προσευχές σας -οι άπιστοι δεν το κάνουν- οπότε δεν χρειάζεται να ανησυχούμε, ο Θεός είναι μαζί μας», έλεγε στην αρχή του ξεσπάσματος της πανδημίας ο θρησκευτικός ηγέτης.

Σε αυτή την γραμμή κινούνται και οι Λουθηρανιστές Προτεστάντες της Σαξωνίας στην Γερμανία, οι οποίοι πιστεύουν στην Αποκάλυψη και αγνοούν τα μέτρα κατά του κορωνοϊού στις θρησκευτικές λειτουργίες, γεμίζοντας ασφυκτικά τις εκκλησίες.

Αφήνω τελευταίο το γεγονός που συνέβη την Κυριακή στο Ισραήλ, μια χώρα που ενώ βρίσκεται κατά πολύ μπροστά στους εμβολιασμούς, πληθαίνουν και οι παραβιάσεις κατά των μέτρων.

Εκεί λοιπόν, χιλιάδες φανατικοί Εβραίοι - Ραβίνοι παραβίασαν τα προστατευτικά μέτρα σε κηδεία επιφανούς 99χρονου Ραβίνου, χωρίς μάσκες και αποστάσεις. 

Διερωτάται λοιπόν, κανείς, μετά απ' όλα αυτά ποια η σχέση θρησκείας και ασθένειας, ποιος ο ρόλος της επιστήμης απέναντι στα θρησκευτικά δόγματα και τις αιρέσεις και σε τελευταία ανάλυση, τι πρεσβεύουν στην πραγματικότητα οι εκπρόσωποι των θρησκειών απέναντι σε μία πανδημία που εξολοθρεύει κατά χιλιάδες τους ανθρώπους;

Ποιοι πιστεύουν πιο πολύ, αυτοί οι θρησκευτικοί ηγέτες που εναρμονίζονται με τους κανόνες του κράτους ή οι όποιοι αιρετικοί του θρησκευτικού περιθωρίου που ενστερνίζονται τις περιλάλητες και πολυσυζητημένες πλέον συνωμοσιολογικές θεωρίες;

Το θέμα είναι πολύπλοκο και δισεπίλυτο. Οι εκκλησίες, οι συναγωγές, και τα τζαμιά μπορεί να έκλεισαν, οι συναθροίσεις να απαγορεύθηκαν, όμως αυτό που αποκαλείται πίστη και που δήθεν απομακρύνει το Κακό, καλά κρατεί.

Αν δε σε αυτό προστεθεί ότι ο κορωνοϊός, όπως και οι άλλες ασθένειες προέρχονται από αλλού, αν σε όλα τούτα δηλωθεί για μια ακόμη φορά με έπαρση ότι το Υπέρτατο Όν έχει και την παραμικρή συμμετοχή ακόμη και ως τιμωρία στα δεινά του ανθρώπου εξού και οι παραβολές στην Παλαιά και Καινή Διαθήκη- τότε το πράγμα γίνεται ακόμη πιο περίπλοκο.

Πίστη και θρησκεία απέναντι στην φθορά ή παραδοχή πως αυτά δεν αρκούν για να σωθεί ο άνθρωπος; Ή μήπως από την φύση του ο άνθρωπος είναι αμαρτωλός και πρέπει να εξιλεωθεί από την αμαρτία αυτή εξομολογούμενος και αναμένοντας την αιώνια ζωή; Τότε δεν έχουν, όμως, θέση και τα επίγεια κηρύγματα των κάθε είδους θρησκευτικών ηγετών.

Γιατί αν όντως υπάρχει Παράδεισος, ας σπεύσουν να τον συναντήσουν από νωρίς, χωρίς προστατευτικά μέτρα και εμβόλια στην επίγεια ζωή. Οι δε πιστοί, να επιλεγεί τελικά σε τι να στραφούν και να πιστέψουν, στο να γεμίζουν τις εκκλησίες χωρίς φόβο και πάθος ή να απέχουν από αυτές ως δείγμα αφοσίωσης στην Επιστήμη.

Δυστυχώς, δεν μπορείς να τα έχεις όλα σε αυτή τη ζωή.